AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Yves Smith via NakedCapitalism.com,
Żywa scena pojawiła się na moim pierwszym roku kursu MBA na Harvardzie, Biznes, rząd i gospodarka międzynarodowa, prowadzonego w mojej sekcji przez George'a C. Lodge'a, syna Henry'ego Cabota Lodge'a, Jr. George Lodge powiedział, że wciąż pamięta dzień w 1968 roku, kiedy zdał sobie sprawę, że istnieją granice potęgi USA, że nie możemy walczyć w wojnie z ubóstwem, wyślij człowieka na Księżyc i jednocześnie walcz w wojnie lądowej w Azji.
Brak tego wglądu nadal wydaje się powszechny wewnątrz obwodnicy, z wiarą w amerykańską wszechwładzę odnowioną przez upadek ZSRR, a następnie dalszy upadek Rosji w latach 1990.
Pod artykułem pierwotnie opublikowanym z nagłówkiem banera na całej stronie, Stany Zjednoczone nie są jeszcze gotowe na erę konfliktu "wielkiego mocarstwa". Artykuł dziwnie pomija, że to USA podżegały do tych starć. I chociaż baner URL na właściwym artykule brzmi: USA nie są jeszcze gotowe na erę konfliktu "wielkiego mocarstwa" z Chinami i Rosją, artykuł traktuje Rosję lekceważąco, mimochodem i traktuje eskalację z Chinami jako całkowicie rozsądną rzecz, nie tylko teraz. W odpowiednim czasie zwrócimy się do Rosji, szczególnie w świetle decyzji Ukrainy w poniedziałek o próbie włamania się do kotła Bachmuta.
Jeśli uważnie przeczytasz artykuł, zobaczysz odwrotność, że każda znacząca poprawa gotowości USA przeciwko Chinom opiera się na hopium, podobnie jak USA opracowujące, produkujące i rozmieszczające nową broń, która jest na desce kreślarskiej lub na wczesnym etapie. Podobnie, nie przyznaje się do ogromnej słabości w kontaktach USA z Chinami: że nasza marynarka wojenna jest mocno przeinwestowana w pływającą wieprzowinę znaną jako lotniskowce. Dobrze poinformowani obserwatorzy, tacy jak Scott Ritter, twierdzą, że Chiny mają możliwość wyeliminowania ich bez większych trudności, jeśli znajdą się w groźnym zasięgu. Zatopienie tylko jednego lotniskowca spowodowałoby śmierć około 6000 osób, upokorzenia, którego USA nie tolerowałyby. Ritter od dawna obawiał się, że naszą odpowiedzią będzie wystrzelenie taktycznej bomby atomowej w kierunku chińskiego zaplecza. Ritter jest pewien, że Chiny natychmiast rozświetlą całe zachodnie wybrzeże USA.
Przez: Trendy inwestycyjne Chiny mają prawie całkowitą kontrolę nad łańcuchem dostaw kobaltu, litu i metali ziem rzadkich. Od wydobycia surowców po operacje przetwarzania. Przeczytaj ten raport specjalny, zanim zrobi to Wall Street
Celem tego artykułu może być zapewnienie przykrywki dla drobnego ruchu deeskalacyjnego USA z Chinami: że zamiast nowego przewodniczącego Izby Reprezentantów mieszać w garnku niepodległości Tajwanu, jak zrobiła to Nancy Pelosi z wizytą na wyspie, tajwański przywódca zamiast tego przyjedzie do USA, aby spotkać się z McCarthym.
Zauważ, że artykuł powtarza twierdzenie CIA, że Chiny zamierzają zaatakować Tajwan do 2027 roku. Były analityk CIA Larry Johnson ostrzegł, że agencja zleciła ogromną ilość rzekomego gromadzenia danych wywiadowczych, co na Ukrainie spowodowało, że rząd sprzedaje propagandę na Ukrainie. Nie ma powodu, by sądzić, że Chiny dokonają inwazji, nawet jeśli zdecydują, że mają dość. Wystarczyłaby blokada. To również postawiłoby Stany Zjednoczone, w oczach społeczności międzynarodowej, jako agresora, gdyby próbowały cokolwiek z tym zrobić, ponieważ prawie nikt nie uznaje Tajwanu.
Wśród cyników uważano, że CIA (lub jej protajwańskie źródła) koncentruje się na 2027 r. jako bliskim końca okna, kiedy USA mogą rzucić wyzwanie Chinom w sprawie Tajwanu, w świetle wzrostu chińskiej gospodarki i między innymi jej zdolności do budowy statków. Ale ten artykuł pośrednio wylewa zimną wodę na tę oś czasu i wciąż uderza w ideę, że USA mogą prześcignąć Chiny, podczas gdy nie ma powodu, by sądzić, że możemy stworzyć i wdrożyć całą masę systemów nowej generacji i ulepszyć nasze siły.
Artykuł jest również mocno anegdotyczny, generalnie nie jest dobrym znakiem w opowiadaniu na "trudny" temat, taki jak geopolityka. Zaczęło się od tego, że generał porucznik sił powietrznych zdał sobie sprawę w wyniku gier wojennych z 2018 r., że Chiny mają wystarczająco dużo pocisków, aby wyrządzić poważne szkody amerykańskim bazom w regionie. Złowieszczo kontynuuje:
Pięć lat temu... Stany Zjednoczone rozpoczęły nową erę rywalizacji mocarstw z Chinami i Rosją. Nie jest jeszcze gotowy, a na drodze stoją poważne przeszkody...
Konsolidacja korporacyjna w amerykańskim przemyśle obronnym pozostawiła Pentagon z mniejszą liczbą producentów broni. Stocznie walczą o produkcję okrętów podwodnych, których marynarka wojenna potrzebuje, aby przeciwstawić się większej flocie morskiej Chin, a projektanci broni spieszą się, aby dogonić Chiny i Rosję w opracowywaniu superszybkich pocisków hipersonicznych.
Kiedy waszyngtoński think tank Center for Strategic and International Studies prowadził w zeszłym roku grę wojenną, która symulowała chiński atak desantowy na Tajwan, stronie amerykańskiej zabrakło pocisków manewrujących dalekiego zasięgu w ciągu tygodnia.
Wojsko walczy o osiągnięcie celów rekrutacyjnych, a Amerykanie są zniechęceni długimi konfliktami w Iraku i Afganistanie, potencjalnie pozostawiając siły ochotnicze bez siły roboczej. Plany rozmieszczenia większej liczby sił w zasięgu uderzenia Chin są nadal w toku
Jednak to trzeźwe przesłanie łączy z wiarą w ostateczny sukces za pomocą vaporware lub hopium:
Armia USA jest nadal bardziej zdolna niż jej główni przeciwnicy. Chińczycy mają własne przeszkody w rozwijaniu zdolności do przeprowadzenia ataku desantowego na dużą skalę, podczas gdy słabości rosyjskiej armii zostały obnażone na Ukrainie.
Opracowano nową taktykę, aby rozproszyć siły amerykańskie i uczynić je mniej zachęcającym celem dla coraz potężniejszych chińskich pocisków.
Roczny budżet Pentagonu na badania i rozwój został zwiększony do 140 miliardów dolarów – rekordowego poziomu. Wojsko realizuje najnowocześniejszą technologię, która ma nadzieję umożliwić służbom wojskowym natychmiastowe udostępnianie danych celowniczych, tak aby amerykańskie siły powietrzne, lądowe, morskie i kosmiczne, działające na przestrzeni tysięcy mil, mogły działać zgodnie, co jest aktualnym wyzwaniem.
Wiele najnowocześniejszych systemów uzbrojenia, które zdaniem Pentagonu przechylą pole bitwy na swoją korzyść, nie będzie gotowych do 2030 roku, zwiększając ryzyko, że Chiny mogą ulec pokusie działania, zanim wysiłek USA przyniesie owoce.
Przerwiemy to podsumowanie, aby wskazać, że Stany Zjednoczone dziwacznie zakładają, że będą w stanie uzyskać znaczącą pozycję w Chinach, że Chiny albo staną w miejscu, albo nie będą się rozwijać tak szybko. Jeśli jednak spojrzymy na cytowane wczoraj badanie technologii krytycznych ASPI, zobaczycie, że Chiny dominują w kategoriach związanych ze sprzętem wojskowym i koordynacją pola walki: zaawansowane materiały i produkcja; sztuczna inteligencja, informatyka i komunikacja; Obrona, przestrzeń kosmiczna, robotyka i transport.
Powrót do dziennika:
Powstrzymanie Chin przed inwazją na Tajwan, wieloletniego partnera USA, którego Pekin uważa za chińskie terytorium, definiuje wyzwanie... USA muszą zademonstrować, że mogą przede wszystkim zapobiec zajęciu wyspy przez Pekin – wymóg zawarty w Narodowej Strategii Obrony administracji Bidena wydanej w 2022 r.
Niedawna gra wojenna przeprowadzona przez Wspólny Sztab Pentagonu pokazała, że USA mogą powstrzymać chińską inwazję na Tajwan i wymusić impas, jeśli konflikt zostanie stoczony w dalszej części dekady, chociaż spowoduje to wysokie straty po obu stronach. Ta symulacja zakładała, że USA będą miały korzyści z nowej broni, taktyki i rozmieszczenia wojskowego, które są obecnie planowane w Pentagonie.
Tak więc Stany Zjednoczone będą w stanie walczyć z Chinami do remisu tylko wtedy, gdy nowe amerykańskie wunderfaffen zaczną działać wystarczająco szybko, a USA również zdołają przeprowadzić poważną reorganizację.
Więcej na temat budowania zdolności:
Armia, której wojna elektroniczna, obrona powietrzna krótkiego zasięgu i zdolności inżynieryjne uległy atrofii w obliczu presji budżetowej i wojen z poprzednich dziesięcioleci, zmierza do opracowania nowej generacji systemów uzbrojenia, które mogą uderzać w cele na znacznie większych odległościach. Planuje rozmieszczenie nowego pocisku hipersonicznego jesienią, choć jego użyteczność przeciwko siłom chińskim będzie zależeć od zabezpieczenia praw do bazowania na Pacyfiku.
Marynarka wojenna, która zmaga się z presją budżetową, brakami kadrowymi i ograniczeniami zdolności amerykańskich stoczni, planuje obecnie powiększyć swoją flotę do co najmniej 355 okrętów załogowych, wielkości wciąż mniejszej niż obecna chińska marynarka wojenna. W najbliższym czasie USA będą miały około 290 statków.
Raport CBO z 31 stycznia 2023 r. jest znacznie mniej optymistyczny w kwestii pocisków hipersonicznych, w tym daty ich gotowości do walki:
CBO doszła do następujących wniosków:
Nadal należy sprostać wyzwaniom technologicznym, aby rozmieścić pociski hipersoniczne. Podstawowym wyzwaniem pozostaje radzenie sobie z ekstremalnym ciepłem, na które narażone są pociski hipersoniczne, podróżując z dużą prędkością w atmosferze przez większość lotu (w przeciwieństwie do pocisków manewrujących, które latają w atmosferze z mniejszymi prędkościami, lub pocisków balistycznych, które latają głównie nad atmosferą). Ekranowanie wrażliwej elektroniki pocisków hipersonicznych, zrozumienie działania różnych materiałów i przewidywanie aerodynamiki w temperaturach sięgających 3 ° Fahrenheita wymagają szeroko zakrojonych testów w locie. Testy trwają, ale niepowodzenia w ostatnich latach opóźniły postęp.
Zarówno pociski hipersoniczne, jak i balistyczne doskonale nadają się do działania poza strefami antydostępowymi i obszarowymi (A2/AD) lub "trzymania się z daleka" potencjalnych przeciwników. Departament Obrony opracował strategię użycia celnych, dalekiego zasięgu i szybkich pocisków na początku konfliktu, aby zneutralizować strefy A2 / AD opracowywane przez potencjalnych przeciwników, takich jak Chiny i Rosja. Zarówno pociski hipersoniczne, jak i pociski balistyczne wyposażone w zwrotne głowice mogą zapewnić kombinację prędkości, dokładności, zasięgu i przeżywalności (zdolność do osiągnięcia celu bez przechwycenia), które byłyby przydatne w scenariuszach wojskowych rozważanych przez CBO. Jednak wiele misji nie wymaga tak szybkich uderzeń. Dla tych misji istnieją mniej kosztowne alternatywy zarówno dla pocisków hipersonicznych, jak i balistycznych, w tym poddźwiękowych pocisków manewrujących. Broń hipersoniczna byłaby przydatna głównie do przeciwdziałania zagrożeniom, które były zarówno dobrze bronione, jak i niezwykle wrażliwe na czas.
Ponownie do dziennika:
Generał [Clint Hinote] naciskał na wyposażenie samolotów transportowych w pociski manewrujące, aby zwiększyć siłę ognia aliantów, użycie balonów na dużych wysokościach do przenoszenia czujników i elektrycznych "latających samochodów" do przewożenia ludzi i sprzętu w łańcuchach wysp Pacyfiku – pomysły, które doprowadziły do eksperymentów, ale jak dotąd nie podjęto decyzji o zakupach.
Uważa, że przyszłe siły powietrzne mogłyby w większym stopniu polegać na autonomicznych, bezzałogowych samolotach i rozmieścić mniej myśliwców.
Należy pamiętać, że Rosja poszła tą drogą dawno, dawno temu, co zaowocowało warstwowymi pociskami ofensywnymi i najlepszymi w swojej klasie systemami obrony powietrznej.
Wesoła myśl końcowa, od Hinote:
"Myślę, że mamy przepis na stępienie" chińskiego ataku, powiedział. "Po prostu myślę, że musisz na nowo wymyślić swoją siłę, aby to zrobić."
Teraz, jeśli ten artykuł nie jest wystarczająco niepokojący tylko na podstawie uważnej lektury polegającej na magicznych oszczędnościach technologicznych lub ogromnych ulepszeniach operacyjnych, kolejną wielką czerwoną flagą jest jego kilka, zjadliwych wzmianek o Rosji. Artykuł uznaje niebezpieczeństwo współpracy Chin i Rosji oraz silne zdolności Rosji w zakresie pocisków hipersonicznych. Ale odniesienia do Ukrainy są lekceważące:
... słabości rosyjskiej armii zostały ujawnione na Ukrainie.
Konflikt na zachodnim Pacyfiku może również dać rosyjskiej armii, która została mocno poturbowana na Ukrainie, pewność do realizacji celów prezydenta Władimira Putina, jakim jest ożywienie rosyjskiej władzy w tym, co uważa za tradycyjną strefę wpływów w Europie Środkowej i Wschodniej.
Pamiętajcie, że nie wierzę, że to podejście jest całkowicie lub nawet głównie wynikiem rzeczników Pentagonu trzymających się linii partyjnej. Mam wrażenie, że większość z nich w to wierzy. Omówiliśmy najnowszą ocenę światowego zagrożenia przeprowadzoną przez Agencję Wywiadu Obronnego, w szczególności w odniesieniu do niedoceniania Rosji. Jeśli nie możemy tego naprawić, skoro próbujemy wszcząć z nimi wojnę od 2014 r., dlaczego mielibyśmy mieć więcej zaufania do naszej oceny Chin?
Stanom Zjednoczonym udaje się wmówić sobie innego rodzaju złudzenie w odniesieniu do Rosji. Pamiętacie wywiad Anthony'ego Blinkena z Davidem Ignatiusem z Washington Post, który był powszechnie przedstawiany jako przedstawiający plan pokojowy? W rzeczywistości nic takiego nie zrobił. To była recepta na podtrzymanie konfliktu, tylko w niższym wrzeniu. Jak pisaliśmy:
Wizja Blinken/State wydaje się być następująca:
USA i NATO wspierają Ukrainę > *Magic* > wojna kończy się > USA i NATO wspierają Ukrainę
My i inni spekulowaliśmy, że pokojowe gesty Blinkena są nieszczere, jedynie po to, by uspokoić różne wyborcy, które chcą zakończenia wojny, a także, jeśli to możliwe, zamierzaliśmy przedstawić Rosję jako niezainteresowaną negocjacjami.
To ostatnie twierdzenie jest w pewnym stopniu prawdziwe, ale wynika to z jasnego obecnie stanowiska Zachodu, że co najwyżej jest gotów zrobić to zatrzymać gorącą wojnę, ale kontynuować uzbrajanie Ukrainy, aby wznowić ją w dogodnym czasie. Rosja uznała, że jest w stanie wojny z NATO i potrzebuje trwałego rozwiązania. Biorąc pod uwagę deklarowany przez Zachód brak zainteresowania trwałym pokojem, a także dumę z dwulicowości, Rosja nie ma innego wyjścia, jak tylko iść dalej, dopóki nie pokłoni się NATO lub alternatywnie, zwiększy presję na główne linie podziału (na przykład Douglas Macgregor powiedział, że NATO rozpadnie się, jeśli Polska wejdzie na Ukrainę).
Rozważmy ten fragment z lutowego artykułu Wall Street Journal, w którym NATO planuje uczynić Ukrainę oficjalnym, a nie de facto członkiem NATO:
Niemcy, Francja i Wielka Brytania postrzegają silniejsze więzi między NATO a Ukrainą jako sposób na zachęcenie Kijowa do rozpoczęcia rozmów pokojowych z Rosją jeszcze w tym roku, powiedzieli urzędnicy z trzech rządów, ponieważ niektórzy zachodni partnerzy Kijowa mają rosnące wątpliwości co do zdolności do odzyskania całego terytorium.
Premier Wielkiej Brytanii Rishi Sunak przedstawił w zeszłym tygodniu plan porozumienia, które da Ukrainie znacznie szerszy dostęp do zaawansowanego sprzętu wojskowego, broni i amunicji, aby mogła się bronić po zakończeniu wojny...
Brytyjski urzędnik powiedział, że kolejnym celem paktu NATO będzie zmiana kalkulacji Kremla. Jeśli Moskwa zobaczy, że Zachód jest gotowy do zwiększenia pomocy wojskowej i zobowiązań wobec Ukrainy w miarę upływu czasu, może pomóc Moskwie przekonać ją, że nie może osiągnąć swoich celów wojskowych.
To musi być jeden z brytyjskich urzędników, który również uważa (według doniesień brytyjskiej prasy MON), że Rosja wysłała 97% swoich sił zbrojnych na Ukrainę, a siły Wagnera w Bachmucie walczą łopatami
Zachód jest całkowicie otwarty, że planuje nadal uzbrajać Ukrainę bez względu na wszystko. Oczekuje, że Rosja zgodzi się na porozumienie pokojowe, mimo że Ukraina jest tykającą bombą zegarową z założenia. Ponadto oczekuje się, że Rosja będzie negocjować, gdy stanie się oczywiste, że zdolność USA / NATO do dostarczenia wystarczającej ilości artylerii i sprzętu spadnie jeszcze bardziej latem. Przypomnijmy, że prasa donosi, że dzienny ogień amunicji na Ukrainie spadł z 3 000 do 4 000 pocisków do ponad 2, a Ukraina domaga się 000 250 pocisków miesięcznie. Zachód nie tylko nie może tego zapewnić, ale nawet to nie wystarczy, aby dorównać szacowanym przez Rosję 000 600 pocisków miesięcznie.
Ponadto, ze względu na presję czasu, nie byłem w stanie potwierdzić źródła, ale w niedawnej audycji Alexander Mercouris, powołując się na zachodnie źródło (być może BBC?) powiedział, że Ukraina ma tylko 300 platform artyleryjskich, które, jak zauważył, spadły z około 1000, kiedy rozpoczęła się wojna. Jeśli to prawda, możesz wbić widelec na Ukrainie. Zwróciliśmy uwagę, że Rosja niedawno rozmieściła bardzo skuteczne urządzenie przeciwbateryjne o nazwie Penicylina, które pozwoliło Rosji wykryć lokalizację ostrzału artyleryjskiego za pomocą fal dźwiękowych i uderzenia w ziemię. W przeciwieństwie do radaru, penicylina nie wysyła sygnałów, które można odczytać, więc nie można jej zlokalizować i zniszczyć.
Od czasu wprowadzenia penicyliny do produkcji różni komentatorzy wskazywali, że Rosja wycofuje o wiele więcej platform zbrojeniowych. Moje wrażenie z Dima w Military Summary jest takie, że średnia wynosi ponad 2 dziennie.
Nawet jeśli tylko 2 dziennie, 60 peronów w miesiącu to 1/5 tego, co rzekomo zostawiła Ukrainie. I jak wielokrotnie dokumentował Brian Berletic, dostawy amerykańskiej broni i związane z nią dolary wciąż spadają, do tego stopnia, że Stany Zjednoczone przestały ujawniać numery tego, co wysyłają, nazywając jedynie rodzaj broni lub wsparcia.
I tak złudzenie wytwarza pomieszane wiadomości. Ponownie z lutowej historii:
Prezydent Francji Emmanuel Macron i kanclerz Niemiec Olaf Scholz powiedzieli prezydentowi Ukrainy Wołodymyrowi Zełenskiemu, że musi zacząć rozważać rozmowy pokojowe z Moskwą, kiedy trzej przywódcy spotkają się w Paryżu na początku tego miesiąca.
Podczas gdy Londyn, Paryż i Berlin widzą możliwość, że Kijów będzie musiał szukać rozmów z Rosją po spodziewanej kontrofensywie tej wiosny, która mogłaby pomóc mu odzyskać więcej terytorium, inni zwolennicy Ukrainy uważają, że nie powinno być negocjacji, dopóki wojska rosyjskie pozostają na ukraińskiej ziemi
Ukraińscy sponsorzy zachowują się jak hazardziści, mając nadzieję, że uda im się wyjść z dużych strat. Nie, Ukraina nie powinna teraz domagać się pokoju. Ma zadowolić się wygraną, nawet jeśli okaże się skromną wygraną, głównie ze względu na twarz jej sponsorów.
I jak to ma się stać?
Rosyjscy urzędnicy poinformowali, że Ukraina gromadzi więcej żołnierzy, z 25 000 do ponad 30 000 w Zaporożu, prawdopodobnie w celu spróbowania ofensywy na południe, wymierzonej w Melitopol lub Mariupol. Politycy spekulują, że Ukraina zgromadzi 40 000, a być może nawet 60 000 ludzi, a docelowy czas ma nastąpić na przełomie marca i kwietnia.
Ale tym oddziałom zabraknie czołgów, amunicji i osłony powietrznej. A Rosja buduje główne fortyfikacje w regionie, odkąd Surowkin przejął władzę w październiku, a według Aleksandra Mercourisa ma tam obecnie około 90 000. Gdyby atak wydawał się prawdopodobny, Rosja niemal na pewno zwiększyłaby tam swoje siły.
Podczas gdy Ukraina rzekomo przygotowuje się do wielkiej, ostatniej kontrofensywy, marnuje również więcej ludzi i sprzętu w Bachmucie. Rosja osiągnęła operacyjne okrążenie. Mężczyźni nie mogą wyjść bez poważnego ryzyka przeżycia. Ale Ukraina ogłosiła w poniedziałek, że nadal kontestuje Bachmuta, większość ekspertów uważa, że próbując wymusić otwarcie szlaku transportowego. Ale nawet jeśli im się uda, to w jakim celu? Jeśli uda im się zebrać wystarczającą liczbę żołnierzy, aby odzyskać koszty wymuszenia otwarcia korytarza, może to być godne ryzyko. Ale jeśli myślą, że mogą zrobić coś więcej niż dalsze opóźnienie pełnego schwytania Bachmutu, jest to kolejny dowód na to, że stracili rozum.
Aby uzyskać więcej szczegółów na temat ponurego stanu gry w Bakhmut, zobacz nowy post Moon of Alabama Dlaczego Bakhmut spada.
Teraz oczywiście wojny są niepewne i być może Rosja popełni spektakularny błąd. Ale bez tego trudno jest dostrzec jakikolwiek powód, dla którego Rosja miałaby zakończyć wojnę, zanim jej cele zostaną osiągnięte. A USA i NATO wciąż dostarczają więcej mięsa armatniego do rosyjskiej maszyny do zabijania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz