AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: "Mr. E" via bombthrower.com,
Śledź Mr. E na Substack i Twitterze!
W poprzednim poście odkryliśmy, że prawdziwą tożsamością Lucyfera jest Afrodyta, a to, co jest uważane za "satanizm" lub "lucyferiańszczyznę", to bardziej ekstremalne formy kultu tej bogini. Teraz nadszedł czas, aby zbadać, co to jest, jak długo to trwa i co to oznacza dla nas w teraźniejszości.
Od dziesięcioleci świat jest konfrontowany z przerażającymi historiami o rytualnym wykorzystywaniu seksualnym dzieci, morderstwach, kanibalizmie, pedofilii elit i nie tylko. W ciągu ostatniej dekady transgenderyzm był nam wciskany w twarz ze wszystkich stron i robiono z niego klasę chronioną i uprzywilejowaną. W niektórych przypadkach nieposłuszeństwo wobec absurdalnych żądań transpłciowych aktywistów spotyka się z aresztowaniami i nękaniem przez policję. Grupy lobbują nawet za uchwaleniem ustaw, które uznają misgendering osób transpłciowych za przestępstwo karane ogromnymi grzywnami, a nawet więzieniem.
Co mają ze sobą wspólnego rytualne nadużycia i wywyższanie transpłciowości i co te rzeczy mają wspólnego z boginią pożądania i płodności? W tym raporcie dowiecie się brzydkiej, zdeprawowanej prawdy o Kananejczykach, grupie ludzi, którzy przez tysiąclecia pracowali nad utrzymaniem ludzkości w kajdanach i odnieśli o wiele większy sukces, niż większość kiedykolwiek przyzna.
Przyjrzyjmy się praktykom kultu bogini, region po regionie, i zobaczmy na własne oczy, co działo się w czasach starożytnych i co najwyraźniej trwa do dziś.
Śródziemnomorski
W Grecji pojawiło się jeszcze kilka innych tematów związanych z kultem Afrodyty i Adonisa. Na przykład wydaje się, że Adonis był biseksualny, kochając nie tylko Afrodytę i Persefonę, ale także Apollina. Odgrywał typową męską rolę w towarzystwie kobiet i przyjmował kobiece zachowania w towarzystwie mężczyzn.
To krzyżowanie ról płciowych staje się jeszcze bardziej ekstremalne w przypadku Afrodyty. Na Cyprze, wyspie, na której mieszkają zarówno Grecy, jak i Fenicjanie, pojawiła się wersja Afrodyty zwana Afrodytą. To był Aprhodite pod każdym względem, z wyjątkiem tego, że "to" miało penisa, a czasem brodę! Później ten bóg (dess?) stał się Hermafrodytą, dzieckiem, które spłodziła z Hermesem, innym ze swoich kochanków. Hermafrodyta urodził się jako samiec, ale został połączony z Salmacis, nimfą, która pożądała go i chciała zjednoczyć się na zawsze. Kolejnym dzieckiem Afrodyty urodzonym z Hermesem był Priap, samiec z przerośniętą i trwałą erekcją. W opowieści o Tejrezjaszu znajdujemy Afrodytę wykazującą moc zmieniania śmiertelników w płeć przeciwną.
Podczas gdy w Grecji kult Afrodyty nigdy nie stał się bardziej ekstremalny niż orgie i składanie w ofierze gołębi w jej imieniu, w starożytnym Egipcie sprawy stają się nieco bardziej interesujące. Ich odpowiednikiem bogini była Hathor, i wydaje się, że jej kult obejmował okazjonalne orgie na narkotykach. Turyński Papirus Erotyczny ilustruje jedno z tych wydarzeń; Ludzie angażowali się w różnego rodzaju akty seksualne pod wpływem niebieskiej lilii wodnej. Ta lilia zawiera alkaloid, który metabolizuje się do apomorfiny, leku stosowanego obecnie w leczeniu zaburzeń erekcji i może powodować trwałe erekcje (priapizm) u mężczyzn. Wywołuje również stan euforii, ze zwiększoną towarzyskością.
Papirus pochodzi z 20dynastii egipskiej, ale wydaje się, że użycie niebieskiej lilii wodnej zostało spopularyzowane w XVIIIdynastii. Król Tut został pochowany wraz z wieloma z nich i tak się składa, że jest to dynastia, która przejęła Egipt zaraz po wygnaniu Hyksosów. Hyksosi byli plemieniem Kananejczyków, które podbiło Dolny Egipt i prawdopodobnie wprowadziło te odurzone orgie podczas swoich rządów od XV do XVII dynastii. Egipcjanie opisywali ich jako "krwiożerczych" i wkrótce przekonamy się dlaczego. Po zapoznaniu się z lilią i jej mocami psychoaktywnymi, jej stosowanie rozprzestrzeniło się w całym Kanaanie, a nawet w Mezopotamii.
Mówiąc o Kanaanie, warto teraz przyjrzeć się tym ludziom i temu, co robili w swoim kulcie bogini, ponieważ jest to dość istotne dla tego, co widzimy w dzisiejszym społeczeństwie elitarnym. Jak już wspomniano, ich imię dla bogini pożądania i seksualności brzmiało Astarte, w północnej Syrii było to Atargatis, a w Kartaginie Tanit. To właśnie w kulturze kananejskiej znajdujemy rytualne składanie ofiar z dzieci, praktykę, która rozszerzyła się na ich kolonie w Kartaginie i w całym basenie Morza Śródziemnego. Odbywało się to na skalę niemal przemysłową, odkrywając specjalne cmentarze zwane tofetami, na których znajdowały się dziesiątki tysięcy urn wypełnionych spalonymi szczątkami zamordowanych niemowląt, a czasem zwierzętami, które składano wraz z nimi w ofierze.
Praktykowali też gwałt rytualny. Kiedy dziewczęta osiągały pewien wiek, zabierano je do świątyni Astarte, gdzie były gwałcone przez mężczyznę, który sowicie zapłacił świątyni za ten przywilej. Po tym rytuale przejścia dziewczynie powiedziano, że została pobłogosławiona i odesłano ją z powrotem do domu.
Nie bez znaczenia było również celebrowanie transpłciowości. Kapłaństwo tych bogiń, aby osiągnąć najwyższe szczeble swojego zakonu, rytualnie kastrowało się, przebierało za kobiety i podejmowało się kobiecych zadań.
Te zdeprawowane praktyki nie były wyłączną domeną Kananejczyków. Kult tej bogini znajduje się dalej na wschód.
Mezopotamii
Po przybyciu do Żyznego Półksiężyca dowiadujemy się, że bogini ta była czczona pod imionami Inanna przez Sumerów i Isztar przez Akadyjczyków, Babilończyków i Asyryjczyków. Znajdujemy jeszcze więcej dowodów na deprawację seksualną praktykowaną przez Kananejczyków.
W Sumerze małżonkiem Inanny był Dumuzid, którego Hebrajczycy nazywali Tammuz. Każdego roku sumeryjski król odprawiał Hieros gamos, rytuał seksualny upamiętniający małżeństwo Inanny i Dumuzida, na oczach publiczności z jedną z kapłanek Inanny. Rytuał ten został opisany w hymnie o charakterze seksualnym zachowanym na pieczęci cylindrycznej w Muzeum Narodowym Iraku. "Kąpała swe lędźwie", przygotowując się do przyjścia na spotkanie z Królem, i oznajmiała: "O moje święte uda!" gdy razem przystąpili do tego aktu. Kapłani Inanny, znani jako Gala, przeszli transformację w kobiety, przyjmując swoje tradycyjne role i angażując się w sodomię.
Herodot opowiada nam również o babilońskim zwyczaju, który wymagał, aby każda kobieta oddała się do świątyni Isztar, gdzie zostanie umieszczona między innymi kobietami, podczas gdy szereg mężczyzn przejdzie obok, aby je obejrzeć. Pierwszy mężczyzna, który zaoferuje jej jakąkolwiek sumę pieniędzy, musi zostać przyjęty, a ona musi iść z nim, aby zostać zgwałconą. Herodot mówi dalej, że ta gehenna szybko się kończy dla pięknych kobiet, ale te urodziwe czasami pozostają latami, czekając na swoją kolej, aby zostać zbezczeszczone. Podobny zwyczaj miał miejsce również na Cyprze.
Step pontyjsko-kaspijski
Kierując się na północ w głąb stepu pontyjsko-kaspijskiego, gdzie dziś znajdujemy Ukrainę, zachodnią Rosję i Kazachstan, spotykamy starożytnych koczowniczych jeźdźców, Traków. Mieli wiele praktyk religijnych z udziałem swoich boskich kochanków, w tym rytualne orgie, ofiary z ludzi i transgenderyzm.
Wiele z tych zwyczajów zostało odtworzonych przez Scytów, którzy współistnieli z Trakami w pierwszym tysiącleciu p.n.e. Scytowie praktykowali nawet rytualny kanibalizm, a ich najwyższa i najpotężniejsza arystokracja znana była jako Enaree. Był to orgiastyczny kult oddany ich wężowonogiej bogini seksu, Artimpasie. Podobnie jak Afrodyt, bogini ta była często przedstawiana z brodą.
Księża ci byli zniewieściali i androgyniczni. Wykonywały kobiece prace, mówiły i ubierały się jak kobiety, a potencjalnie nawet kastrowały się w ramach swojej "transformacji" w kobiety. Mogły nawet być sodomizowane przez innych mężczyzn w rytuałach seksualnych, udając kobiety.
Na początku swojej historii Scytowie najechali Kanaan i splądrowali świątynię Astarte w Askalonie. Uznano, że transpłciowość Enaree jest przekleństwem bogini, która, jak wspomniano w przypadku Tejrezjasza, ma moc zmieniania mężczyzn w kobiety.
Podobne kapłaństwo transseksualne, znane jako Galli, istniało we Frygii i było wyznawcą własnej wersji bogini, Kybele i jej wykastrowanego partnera Attisa.
Mniej starożytnym ludem tego obszaru byli Chazarowie i według wszelkich relacji kontynuowali wiele z tych samych praktyk, co Trakowie i Scytowie. Ich religia nazywała się Tengrism, co obejmowało praktyki szamańskie w przebraniu zwierzęcia.
Mówi się, że Chazarowie przeszli na judaizm wX wieku n.e. i istnieją na to pewne dowody. Jest to jednak kwestia sporna, a obozy po obu stronach nadal spierają się, czy rzeczywiście do tego doszło.
Niemniej jednak Partia Surrealistów z 1972 roku, zorganizowana przez baronową Marie-Hélène de Rothschild i jej męża Guya w Chateau de Ferrières, wydaje się być echem wielu chazarskich praktyk kulturowych.
Era Abrahamowa
Czy można się dziwić, że w Biblii Bóg ostrzega Izraelitów, aby nigdy nie mieli do czynienia z Kananejczykami ani nie mieszali się z nimi. Oto tylko jeden z wielu cytatów:
A gdy Pan, Bóg twój, wyda ich przed tobą; Uderzysz ich i doszczętnie ich zniszczysz. Nie będziesz zawierał z nimi przymierza ani okazywał im miłosierdzia, ani nie będziesz się z nimi żenił; Córki swojej nie dasz synowi jemu ani córki jego synowi swemu. Bo odwrócą twego syna od pójścia za mną, aby mógł służyć bogom cudzym, tak rozgniewa się na ciebie gniew Pański i znienacka cię zniszczy. – Powtórzonego Prawa 7:2-4
Co więcej, Biblia ostrzega przed infiltratorami nie tylko chrześcijaństwa, ale także judaizmu:
Są bowiem pewni ludzie, którzy przedtem byli przeznaczeni na to potępienie, ludzie bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają w rozwiązłość i zapierają się jedynego Pana Boga i Pana naszego Jezusa Chrystusa... Podobnie i ci plugawi marzyciele kalają ciało, gardzą panowaniem i mówią źle o dostojeństwach... Biada im! albowiem poszli drogą Kaina i chciwie uganiali się za błędem Balaama, szukając nagrody, i zginęli w oczernianiu rdzenia... To są miejsca w waszych świętach miłości, kiedy ucztują z wami, karmiąc się bez lęku: są to obłoki bez wody, niesione przez wiatry; drzewa, których owoce uschną, bez owoców, podwójnie martwe, wyrwane z korzeniami; Szalejące fale morskie, pieniące własny wstyd; błądzące gwiazdy, dla których zarezerwowana jest na zawsze czerń ciemności... Również Henoch, siódmy od Adama, prorokował o nich, mówiąc: Oto Pan przychodzi z dziesięcioma tysiącami swoich świętych, aby wykonać sąd nad wszystkimi i przekonać wszystkich, którzy są bezbożni spośród nich, o wszystkich ich bezbożnych uczynkach, które bezbożnie popełnili, i o wszystkich ich twardych mowach, które bezbożni grzesznicy mówili przeciwko Niemu. Są to szemracze, narzekający, podążający za własnymi pożądliwościami; a usta ich wypowiadają wielkie, nabrzmiałe słowa, podziwiając osoby ludzkie z powodu korzyści. – List Judy
Oto uczynię z synagogi szatana tych, którzy mówią, że są Żydami, a nimi nie są, ale kłamią. oto sprawię, że przyjdą i oddadzą pokłon przed twoimi stopami, i poznają, że cię umiłowałem. – Objawienie 3:9
Kim są ci infiltratorzy, o których prorokował Henoch? Aby uzyskać odpowiedź na to pytanie, musimy zajrzeć do Księgi Henocha:
I rzekł do mnie Uriel: "Tu staną aniołowie, którzy połączyli się z niewiastami, a ich duchy, przybierając różne postacie, kalają ludzkość i sprowadzą ją na manowce, aby składała ofiary demonom jako bogom, tutaj będą stać aż do dnia wielkiego sądu, w którym będą sądzeni, aż do końca. – Henocha 19:1-2
Pełna lektura Księgi Czuwających w Księdze Henocha ujawnia, że mówi on o Nefilim, dzieciach Upadłych Czuwających, aniołach, którzy zbuntowali się przeciwko Bogu wraz z szatanem; Złodziejska, mordercza grupa kanibali, która również piła krew. W innych częściach Biblii łączy Nefilim z Kananejczykami.
Oprócz Judy mamy jeszcze inne dowody na przenikanie Kananejczyków do chrześcijaństwa i praktykowanie ich zdeprawowanych rytuałów. Rozważmy ten fragment o sekcie Borborytów, którzy rzekomo angażowali się w rytualne orgie:
Ale nawet jeśli jeden z nich przypadkowo przedwcześnie zaszczepi nasienie swojej naturalnej emisji i kobieta zajdzie w ciążę, posłuchaj straszniejszej rzeczy, na którą tacy ludzie się odważą. Pobierają płód w stadium odpowiednim dla ich przedsiębiorstwa, biorą to abortowane niemowlę i kroją je tłuczkiem w korycie. I mieszają z nim miód, pieprz i inne wonności i przyprawy, aby nie zachorować, a potem zbierają się wszyscy biesiadnicy w tym stadzie świń i psów i każdy zjada kawałek dziecka palcami. A teraz, po tym kanibalizmie, modlą się do Boga i mówią: "Nie zostaliśmy wyśmiani przez archonta pożądliwości, ale zebraliśmy błąd brata!" A to, jeśli pozwolicie, jest ich idea "doskonałej Paschy" – Epifaniusz, Panarion, Rozdział 26.5.4
Nie jest to nawet pełny zakres wpływu Kananejczyków na świat starożytny, potrzebna byłaby do tego cała książka, ale jest jeszcze jedna rzecz, o której warto wspomnieć. Badania DNA przeprowadzone na prawie 3-letnich czaszkach Paracas z Peru ujawniły, że pochodzą one z Syrii – co czyni tych Kananejczyków najwcześniejszymi znanymi podróżnikami transatlantyckimi, prawie dwa tysiące lat przed Wikingami. Czy powinno więc dziwić, że w Mezoameryce znajdujemy również ofiary z ludzi, kanibalizm i seks rytualny?
Ta dyskusja nie byłaby kompletna bez odniesienia się do katolickiej Eucharystii. Bo cóż może być doskonalszym dowodem zepsucia chrześcijaństwa, jeśli nie zwyczaj jedzenia ciała i picia krwi człowieka-Boga? Jest to bardzo poważna sprawa, ponieważ doktryna transsubstancjacji nakazuje katolikom prawdziwe przekonanie, że jest to akt kanibalizmu. Co więcej, wypluwanie go jest znane jako "profanacja hostii", grzech tak rażący, że tylko sam papież może przebaczyć winowajcy lub go ekskomunikować.
Byłbym również niedbały, gdybym nie wspomniał o niedawnym przypadku "gejowskiej orgii" zorganizowanej przez księży katolickich w Polsce, która poszła strasznie źle. Zdarzenie dotyczyło męskiej prostytutki i "tabletek na potencję", podobnie jak dawne orgie odurzone narkotykami w Kananejczyku, a zakończyło się wezwaniem służb ratunkowych do zajęcia się mężczyzną, który upadł nieprzytomny na podłogę.
Współczesność
Te działania kultowe przejawiają się dziś na wiele sposobów. Pomijając wspomniane już globalne zjawisko rytualnego wykorzystywania dzieci, weźmy przykład Harry'ego Haya. Był aktywistą LGBT, zagorzałym obrońcą pedofilii i akolitą Aleistera Crowleya i jego magii seksualnej. Hay gloryfikował rozwiązły seks i sodomię jako ścieżkę do duchowego oświecenia. Dawne orgie pod wpływem narkotyków odbywają się teraz jako "chemsex", napędzany metamfetaminą maraton seksu analnego. Satanistycznych gejów i transpłciowe kobiety można znaleźć wszędzie w rządzie USA. Gwałty, tortury, morderstwa i kanibalizm są celebrowane w sztuce, w szczególności przez Marinę Abramović, która prowadzi również sesje "Spirit Cooking" i przyjęcia z ciastami w kształcie ludzi, które są siekane i zjadane.
Czy to wszystko może pomóc wyjaśnić ostatnie wydarzenia na Bliskim Wschodzie? Weźmy pod uwagę fakt, że Gaza była pierwotnie częścią Państwa Filistyńskiego, oddzieloną od królestw Izraela i Judy. Gdyby dzisiejsi syjoniści naprawdę dążyli do przywrócenia pierwotnych królestw hebrajskich, nie byliby zainteresowani Gazą ani Aszkelonem. Filistyni, dzisiejsi Palestyńczycy, nie byli jednym z narodów, które Izraelici mieli wysiedlić w Biblii. W rzeczywistości Księga Rodzaju 21 i 26 opowiadają o dwóch oddzielnych traktatach, które Abraham i Izaak zawarli z nimi.
Jedyną rzeczą, która może wyjaśnić żądzę syjonistów do Strefy Gazy, jest to, że w rzeczywistości nie kierują się oni żydowskimi sentymentami, ale kananejskimi. Państwa filistyńskie są częścią Kanaanu, a Filistyni wyemigrowali tam z Morza Egejskiego wkrótce po upadku późnej epoki brązu, kiedy społeczeństwa kananejskie byłyby osłabione ekonomicznie.
Kanaan to ziemie rozciągające się na całym wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego, od południowej Gazy aż po północną Syrię. Gdyby rząd Izraela był kierowany przez Kananejczyków, ich nieustanne konflikty z Libanem i Syrią miałyby teraz sens. Próbują przywrócić Kanaan, a nie hebrajskie królestwa opisane w Biblii.
Jeszcze nie tak dawno temu nie robiono tego nawet w tajemnicy. W 1939 roku palestyńscy Żydzi założyli ruch, którego wyraźnym celem było odtworzenie Kanaanu. Grupa libańskich nacjonalistów również zaangażowała się we własne wysiłki na rzecz przywrócenia tej starożytnej tożsamości narodowej. W rzeczywistości niedawno odkryto, że Libańczycy dzielą 90% swojego DNA ze starożytnymi Kananejczykami. Kulturowo lub nie, Kananejczycy istnieją do dziś.
Konkluzja
Zataczając pełne koło do mojego artykułu o mistyfikacji Taxila, widzimy, że jego fabrykacja zawiera wiele elementów prawdy. Praktykujący tę zdeprawowaną formę kultu bogini rzeczywiście angażują się w dokładnie te same działania, które on wymierzony był w masonów. Tak więc ta mistyfikacja posłużyła jako wspaniałe narzędzie do projekcji występków tego kultu na inne strony.
Należy pamiętać, że jedynym zarzutem papieża Leona XIII wobec masonów było to, że z powodzeniem promowali ideę rozdziału Kościoła od państwa, co jest zapisane w Pierwszej Poprawce do Konstytucji USA. Ten papież był, w bardzo realny sposób, antyamerykański. Narcystycznie postrzegał wszystko, co mogło zmniejszyć jego kontrolę nad narodami na całym świecie, jako "satanistyczny" i chciał wzniecić ruch reakcyjny przeciwko zasadom Oświecenia, które szybko rozprzestrzeniały się w zachodnim społeczeństwie.
Przez długą i wytrwałą pracę starają się doprowadzić do tego rezultatu, a mianowicie, aby urząd nauczycielski i autorytet Kościoła nie miały żadnego znaczenia w państwie świeckim; Z tego samego powodu głoszą ludowi i utrzymują, że Kościół i państwo powinny być całkowicie rozdzielone. W ten sposób odrzucają oni od praw i od wspólnoty dobroczynny wpływ religii katolickiej; i dlatego wyobrażają sobie, że państwa powinny być tworzone bez względu na prawa i przykazania Kościoła. – Papież Leon XIII, Humanum genus, sekcja 13.
Gorąco polecam przeczytanie Apokalipsy Jadźńawalkji, aby uzyskać więcej informacji na temat tego kultu. Nic innego, co kiedykolwiek czytałem, nie zgłębia pełniej ich historii i działalności. Mówi ci szczegółowo, skąd ci ludzie pochodzą i dlaczego mają tak kipiącą nienawiść do reszty ludzkości. Trwa to znacznie dłużej, niż większość może sobie obecnie wyobrazić.
W czynach tej obłąkanej grupy nie można znaleźć nic godnego Boga. Biorą swoje najbardziej podstawowe, zwierzęce pragnienia i robią rytuały z zaspokajania tych popędów. Rytuały, które mogą nieodwracalnie zaszkodzić ofiarom, które nie wyrażają na to zgody, prowadząc je do nadużywania substancji, prostytucji, depresji, dysocjacyjnych zaburzeń tożsamości i innych problemów ze zdrowiem psychicznym.
Nie żyjemy w świecie oblężonym przez "Joos" czy "duh masonów", to bezimienna banda grasujących Kananejczyków i tych, których oszukali, by przyjęli ich zwyczaje obietnicami bogactwa, władzy i wpływów. Minęło kilka tysięcy lat i nadszedł czas, aby zdemaskować tych zdrajców ludzkości i wyciągnąć spod nich dywan, na stałe.
powiązane posty
Największa mistyfikacja wszech czasów
Dekodowanie oszustwa taksówkowego: część 1
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz