Autor: Biblicism Institute
"Palestyna należy do Arabów w tym samym sensie, w jakim Anglia należy do Anglików czy Francja do Francuzów." – Mahatma Gandhi
Współcześni Żydzi – Aszkenazyjczycy, Sefardyjczycy, Samarytanie, Europejczycy, Afrykanie itd. – nie są z nasienia Jakuba / Izraela, a zatem nie z semickiej linii 12 plemion hebrajskich, z którymi Bóg miał Stare Przymierze. Są po prostu nawróconymi na judaizm/faryzeizm, a zatem ani Naród Wybrany, ani potomkowie Abrahama – zwłaszcza, że wszyscy Hebrajczycy są nieodwołalnie martwi.
"Waszym (Abrahama) potomkom daję tę ziemię..." I Ks. Mojżeszowa 15:18
Innymi słowy, syjonistyczni Żydzi, którzy twierdzą, że Palestyna należy do nich, są po prostu gołymi oszustami i kłamcami udającymi Hebrajczyków w celu kradzieży ziemi. Nie mogą twierdzić, że Palestyna, którą ukradli pod biblijnym pretekstem, jest ich dziedzictwem Abrahamowym.
"Pan bardzo się rozgniewał na Izrael i usunął ich z oczu swoich... A Pan odrzucił całe nasienie Izraela i udrękł ich, i wydał ich w ręce psucicieli, aż ich wyrzucił sprzed swego oblicza". 2 Królewska 17:18,20
W konsekwencji Palestyna nie należy do nawróconych Żydów. Ani centymetra.
KRADZIEŻ PALESTYNY I ŁAMANIE BOŻYCH PRZYKAZAŃ
Palestyna nie była ziemią bez narodu dla narodu bez ziemi i nie była państwem piasku, malarii i much, jak syjonistyczni Żydzi chcieliby, abyśmy wierzyli. Był to w pełni funkcjonujący kraj ze sporą populacją arabską.
Jerozolima, Palestyna 1900
Ale wszystko to zmieniło się, kiedy niesemiccy, nie-hebrajscy, syjonistyczni Żydzi aszkenazyjscy – którzy stracili swoją ojczyznę Chazarię i szukali nowej ziemi – zalali Palestynę przed, w trakcie i po 2 wojnie światowej.
Na miejscu stworzyli wiele grup terrorystycznych, takich jak Irgun, gang Sterna i Haganah. Terroryzowali ludność palestyńską, zabijali tysiące i zmuszali setki tysięcy do opuszczenia swoich domów do sąsiednich krajów arabskich.
Wypędzimy Arabów i zajmiemy ich miejsce. W każdym ataku należy zadać decydujący cios, skutkujący zniszczeniem domów i wydaleniem ludności" – wyjaśnił fałszywy hebrajski Aszkenazyjczyk David Ben-Gurion, premier Izraela (1949-54, 1955-63), w liście do syna (1937).
Eksmitowani uchodźcy palestyńscy 1948
W rezultacie Aszkenazyjczycy ukradli Palestynę w 1948 roku i przemianowali ją na Izrael, aby na nowo wymyślić się jako Hebrajczycy i oszukać łatwowiernych chrześcijan na Zachodzie. Zobacz, jak aszkenazyjscy Żydzi podbili Zachód.
To wywłaszczenie znane jest jako Nakba.
Nakba, czyli "katastrofa" po arabsku, nie musi odnosić się tylko do ponad 700 tysięcy Palestyńczyków, którzy zostali wydaleni lub uciekli w terrorze podczas zakładania Izraela. Może także przywoływać wiele wypędzeń, które miały miejsce od tego czasu: około 000 tysięcy Palestyńczyków, których Izrael wysiedlił, kiedy podbił Zachodni Brzeg i Strefę Gazy w 300 r.; około 000 tysięcy Palestyńczyków, którzy nie mogli wrócić na Zachodni Brzeg i do Gazy po tym, jak Izrael cofnął im prawo pobytu w latach 1967-250; setki Palestyńczyków, których domy Izrael zburzył tylko w 000 roku" – napisał Peter Beinart w "New York Times".
Podczas wspomnianych czystek etnicznych dokonywanych przez Żydów, niezliczeni Palestyńczycy zostali zmasakrowani, a wielu z nich zostało wywłaszczonych ze swojej ziemi. Większość tych, którzy nadal zamieszkują kraj, jest segregowana, podczas gdy kolejne miliony są obecnie uchodźcami w sąsiednich krajach arabskich, czekającymi na powrót do skradzionych domów.
Uruchamiając taki kierunek działania, syjonistyczni Żydzi, udający Hebrajczyków Starego Przymierza, obłudnie złamali połowę przykazań wspomnianego Przymierza.
"Nie będziesz nadużywał imienia Pana, Boga twego, albowiem Pan nie będzie uważał za niewinnego nikogo, kto nadużywa Jego imienia". Wyjścia 20: 7
► "Nie będziesz mordował." Wyjścia 20:13
► "Nie będziesz kradł." Wyjścia 20:15
Fałszywe hebrajskie milicje wyrzucające Palestyńczyków z domów w mieście Ramle w 1948 roku
"Nie będziesz składał fałszywych zeznań przeciwko twojemu sąsiadowi. " Wyjścia 20:16
"Nie będziesz pożądał domu bliźniego swego, nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego sługi, ani jego służącej, ani jego wołu, ani jego osła, ani niczego, co należy do bliźniego twego". Wyjścia 20:17
Syjonistyczni Żydzi nie są osadnikami. Są złodziejami, kłamcami, oszustami i mordercami. Palestyna została skradziona, czysta i prosta.
Od tego czasu nie było pokoju na Bliskim Wschodzie i nigdy nie będzie, dopóki Izrael będzie istniał w obecnej konfiguracji i uchodzi mu na sucho manipulowanie rządem USA.
I jak na ironię, Judea i Samaria z Biblii (tj. Królestwa Judy i Izraela) są dziś głównie na Zachodnim Brzegu Palestyny (słusznie nazywanym Judeą i Samarią, nawet przez złodziejskich syjonistów – mapa Zachodniego Brzegu po prawej stronie), a nie wewnątrz współczesnego Izraela.
JAK KRADZIEŻ PALESTYNY WPŁYWA NA ŚWIAT
"My, Żydzi, my, niszczyciele, pozostaniemy niszczycielami na zawsze." – Maurice Samuel
Palestyńczycy wyrzuceni z domów w 1948 roku
W kradzieży Palestyny syjoniści nie tylko skrzywdzili naród palestyński, ale także okaleczyli świat, okaleczają go teraz i prawdopodobnie będą to robić, dopóki świat nie położy temu kresu.
1 wojna światowa: Wielka Brytania przegrywała wojnę z Niemcami. Syjoniści wkroczyli i zmanipulowali prezydenta Wilsona, aby wciągnąć USA do wojny, aby im pomóc. W zamian Żydzi poprosili Imperium Brytyjskie, by oddało im Palestynę i stworzyło Izrael. Ich życzenie zostało spełnione w formie Deklaracji Balfoura z 1917 roku, która kosztowała świat 18 milionów zabitych.
W tym samym okresie żydowscy bolszewicy, którzy przejęli rząd rosyjski w latach 1910., zabili 66 milionów chrześcijan, w tym 200 000 członków chrześcijańskiego duchowieństwa, i zniszczyli 40 000 kościołów.
Palestyńscy skauci, Jaffa, Palestyna 1924
2 wojna światowa: Syjoniści podżegali do tej wojny (tak jak robią to dzisiaj z Iranem i innymi krajami na Bliskim Wschodzie), aby europejscy Żydzi mogli poczuć się zagrożeni. Oszustwo zadziałało, gdy europejscy Żydzi masowo uciekli do Palestyny i przejęli domy Palestyńczyków, których eksmitowano pod bronią w ręku, a następnie zmasakrowano lub wypędzono z ich ziemi do sąsiednich krajów arabskich. Z wystarczającą liczbą Żydów na ziemi, Izrael został stworzony w 1948 roku kosztem 80 milionów zabitych.
Wojna światowa z terrorem: żydowscy neokonserwatyści, w zmowie ze swoimi kupionymi i opłacanymi politykami w rządzie USA, dokonali aktu terroryzmu 9/11. Następnie wygodnie obwiniali o to muzułmanów, aby uzyskać zielone światło do zniszczenia Bliskiego Wschodu przy użyciu armii USA i NATO oraz finansowanych przez nich grup terrorystycznych, z ostatecznym celem stworzenia Wielkiego Izraela. Do tej pory liczba ofiar śmiertelnych wynosi 27 milionów, w tym chrześcijan.
3 wojna światowa: Z Rosją chroniącą Syrię i Iran przed makiawelicznym projektem Izraela, czy syjonistom uda się ponownie doprowadzić świat na skraj katastrofy, aby stworzyć Wielki Izrael? Jeśli tak, to czy zamiast tego doprowadzi to do ich upadku?
Apartheid Izrael jest rzeczywiście plagą. Rak, z którym trzeba sobie poradzić.
"Zniszczycie tych, którzy mówią kłamstwa: Jehowa brzydzi się krwiożerczymi i podstępnymi ludźmi". Psalm 5:6
KONKLUZJA
Jeśli ktoś naprawdę wierzy zdominowanym przez Żydów mediom, ich fałszywym wiadomościom i ciągłemu zalewowi filmów o "holokauście", naprawdę myśli, że jest tylko jedna grupa ludzi, której wszyscy na ziemi nienawidzą: Żydzi. Tak skuteczne było pranie mózgu.
Kiedy jednak ktoś budzi się z wywołanego przez media odrętwienia, uświadamia sobie, że syjonistyczni Żydzi sami są oprawcami nie tylko arabskich Palestyńczyków, ale także całego świata. Jak przystało na oszustów, którymi są, kamuflują się jako ofiary.
Na nieszczęście dla nich, świadomość świata jest poruszona i wkrótce każdy zda sobie sprawę, kim naprawdę jest: oszustami, kłamcami, bezwstydnymi złodziejami i krwiożerczymi barbarzyńcami.
Niemniej jednak największym wstydem jest fakt, że wielu "chrześcijan" (w tym przywódcy "chrześcijańskich" mediów, którzy sprzedali Izraelowi polecenie Jezus i Jego Miłość bliźniego za 30 sztuk żydowskiego srebra) i wielkie mocarstwa zachodnie usprawiedliwiają Izrael na każdym kroku.
"Ten, kto usprawiedliwia bezbożnych, i ten, kto potępia sprawiedliwych, są zarówno obrzydliwością dla Pana". Przypowieści Salomona 17: 15
Apelacja: Każdy sumienny człowiek powinien wprowadzić osobisty bojkot Izraela i wszystkiego, co tam powstało.
DODATEK 1
Obsesja Izraela na punkcie hummusu jest czymś więcej niż kradzieżą palestyńskiego jedzenia
Autor: Ben White, The National
Kiedy Izrael wypędził setki tysięcy Palestyńczyków z ich wiosek i domów w 1948 r., wielu z nich wyjechało z niewiele więcej niż ubraniami na plecach. Jedzenie zostało na kuchence. Zbiory pozostały niezebrane. Ale ziemia opróżniona z mieszkańców została wkrótce zajęta przez nowych mieszkańców.
W latach 1948-1953 prawie wszystkie nowe osiedla żydowskie powstały na terenie uchodźców. Mit rozkwitu pustyni jest obalany przez fakty: w połowie 1949 r. dwie trzecie całej ziemi obsianej zbożem w Izraelu było ziemią palestyńską. W 1951 roku "opuszczona" ziemia stanowiła prawie 95 procent wszystkich gajów oliwnych w Izraelu i prawie 10 000 akrów winnic.
W tych wczesnych latach wielu uchodźców palestyńskich próbowało powrócić na swoje ziemie. Do 1956 roku aż 5 tak zwanych "dywersantów" zostało zabitych przez izraelskie siły zbrojne, z których ogromna większość chciała wrócić do domu, odzyskać mienie lub szukać bliskich. Palestyńskie kobiety i dzieci, które przekroczyły granicę, by zbierać plony, zostały zamordowane.
Nakba w 1948 roku była kolonialnym podbojem ziemi przez osadników i wysiedleniem jej właścicieli, podwójnym aktem wymazania i przywłaszczenia. Powołując się na "powody stanu", pierwszy premier Izraela Dawid Ben Gurion powołał Komitet ds. Nazw Negew, aby usunąć arabskie nazwiska z mapy. Do 1951 roku "Komitet Nazewnictwa" Żydowskiego Funduszu Narodowego "przypisał 200 nowych nazw".
Ale nie skończyło się na dynamitach i nowych mapach. Syjonistyczna kolonizacja Palestyny obejmowała także kulturę, zwłaszcza kuchnię. Taki jest kontekst tak zwanych "wojen hummusowych": nie chodzi o drobne roszczenia i kontrroszczenia, ale raczej o kolonialne, kulturowe zawłaszczenie i opór wobec tych prób.
W ciągu dziesięcioleci od ustanowienia państwa Izrael na ruinach i etnicznie oczyszczonych ziemiach Palestyny, różne elementy rdzennej kuchni były celem zawłaszczenia: falafel, knafeh, sahlab i, oczywiście, hummus.
Hummus arabski
Chociaż te potrawy są wspólne dla wielu społeczności w basenie Morza Śródziemnego i na Bliskim Wschodzie, Izrael twierdzi, że są jego własnością: falafel jest "narodową przekąską", podczas gdy hummus, według izraelskiej pisarki kulinarnej Janny Gur, jest "religią".
W artykule z 2002 roku o przepisach ambasada Izraela w Waszyngtonie przyznała, że "Izraelowi brakuje długoletniego dziedzictwa kulinarnego", dodając, że "zaledwie kilka lat temu Izraelczycy nawet wątpili w istnienie własnej autentycznej kuchni".
Takie przyznanie jest obecnie trudne do znalezienia, ponieważ zawłaszczenie stało się propagandą.
Teraz mamy "Międzynarodowy Dzień Hummusu", zainicjowany przez Izraelczyka, Bena Langa, który otwarcie mówi o wartości propagandowej swojego projektu: "Chodziło o to, aby połączyć ludzi wokół hummusu i sprawić, by więcej ludzi o nim mówiło i, miejmy nadzieję, sprawić, by ludzie zobaczyli dobre rzeczy, które dzieją się w Izraelu".
"Chciałem się tylko upewnić, że ludzie zobaczą, że inicjatywa rozpoczęła się w Izraelu".
Ponieważ wszystko, od żywności po kefiję, jest używane do "przemianowania" państwa, które skolonizowało Palestynę, Palestyńczycy i ich zwolennicy walczą.
Kiedy izraelski choreograf włączył tradycyjny taniec dabke do repertuaru swojego zespołu w 2013 roku, nowojorska trupa dabke odpowiedziała przemyślaną krytyką, w której zauważono, że przez "przywłaszczenie dabke i nazwanie go izraelskim", "nierównowaga sił" jest tylko pogłębiona.
Dodali: "To sprawia, że czujemy się wykorzystywani. Wykorzystać. Utowarowiony."
W grudniu 2014 r., po kampanii palestyńskich studentów i ich sojuszników, zgromadzenie studenckie na Wesleyan University w Connecticut zgodziło się usunąć hummus Sabra z obiektów gastronomicznych na kampusie. Produkt symbolizuje izraelskie zawłaszczenie i trwającą brutalność; jego spółka macierzysta, Strauss Group, przekazuje darowizny izraelskiemu wojsku.
Oskarżenia o kulturowe zawłaszczenie mogą wywoływać pewne mylące reakcje. Nie chodzi o to, kto "może" jeść co, ani nawet o sprzeciw wobec naturalnego zapylenia krzyżowego, które występuje w kulturze poprzez język, kuchnię i wiele innych.
Nie o to chodzi. Chodzi o roszczenie własności w kontekście historycznego i trwającego brutalnego wymazywania i wysiedlania.
Chodzi o wysiłki zmierzające do stworzenia sztucznej historii, która usprawiedliwia ustanowienie i dalsze istnienie kolonialnego państwa osadniczego.
Nawet izraelski pisarz głównego nurtu kulinarny, taki jak Gil Hovav, wskazał na tę rzeczywistość. "W jedzeniu chodzi o pamięć i tożsamość", powiedział izraelskim mediom w zeszłym roku. "Roszczenie sobie prawa własności do żywności jest sposobem na potwierdzenie narracji narodu. Izraelscy Żydzi zrobili hummus po swojemu".
Kuchnia jest miejscem, w którym spotykają się wysiłki zaprzeczania istnieniu Palestyny i przywłaszczania sobie jej ziemi i dziedzictwa. Jest to zarówno akt kradzieży sam w sobie, jak i sposób usprawiedliwienia tej kradzieży.
Ben White jest dziennikarzem i autorem książki Israeli Apartheid: A Beginner's Guide
Na Twitterze: @benabya
DODATEK 2
Wideo: Historia Palestyny
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://biblicisminstitute.wordpress.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz