Udział w spotkaniu, zaplanowanym na 30th rocznica Podpisania Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym i 20th Rocznicą powstania organizacji byli szefowie Rosji, Armenii, Białorusi, Kazachstanu, Kirgistanu i Tadżykistanu.
Głównym tematem szczytu były kluczowe kwestie współpracy w ramach OUBZ, aktualne problemy międzynarodowe i regionalne oraz środki mające na celu dalszą poprawę systemu bezpieczeństwa zbiorowego.
Podczas spotkania przywódcy podpisali oświadczenie Rady Bezpieczeństwa Zbiorowego OUBZ (CSC) w związku z 30th rocznica Podpisania Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym i 20th rocznica Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym. Podpisali również rezolucję CSC OUBZ o przyznaniu uczestnikom misji pokojowej OUBZ w Republice Kazachstanu.
* * *
Prezydent Rosji Władimir Putin: Koledzy, dzień dobry!
Cieszę się, że mogę powitać was wszystkich w Moskwie.
Na sugestię naszego przewodniczącego, a dziś Armenia przewodniczy organizacji, zebraliśmy się w Moskwie, ponieważ to tam 30 lat temu podpisano Układ o Bezpieczeństwie Zbiorowym, a 20 lat temu, na podstawie tego Traktatu, powstała Organizacja Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym.
Oznacza to, że mamy dwie rocznice prawie tego samego dnia: 14 i 15 maja odpowiednio w 1992 i 2002 roku. Gratuluję państwu tego.
Mam nadzieję, że organizacja, która przez lata stała się pełną strukturą międzynarodową, będzie się nadal rozwijać, nawet w trudnych czasach. Chciałbym w tym kontekście zauważyć, że zarówno rok 1992, jak i 2002 były trudnymi czasami; nigdy się nie kończą.
Organizacja odgrywa bardzo ważną rolę w przestrzeni postsowieckiej – rolę stabilizującą. Mam nadzieję, że w tym sensie jego możliwości i wpływ na sytuację w naszym obszarze odpowiedzialności będą tylko rosły.
W tym miejscu chciałbym zakończyć moje powitalne uwagi i udzielić głosu przewodniczącemu [Rady Bezpieczeństwa Zbiorowego OUBZ], premierowi Armenii.
Premier Republiki Armenii Nikol Paszynian: Dziękuję, panie Putinie.
Koleżanki i Koledzy!
Chciałbym również dołączyć moje gratulacje z okazji dwóch rocznic, które zauważył prezydent Rosji. Traktat o bezpieczeństwie zbiorowym został podpisany 15 maja 1992 r., a decyzja o utworzeniu Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym została podjęta 14 maja 2002 r. Spotykamy się dziś częściowo dla upamiętnienia obu rocznic.
Proponuję, abyśmy jak zawsze wyrazili nasze poglądy na te rocznice i na obecną sytuację – w porządku alfabetycznym. Prosimy o trzymanie komentarzy przez 3 do 5 minut – jest to sekcja otwarta.
Następnie podpiszemy dokumenty, które są gotowe do podpisania, a następnie będziemy kontynuować naszą dyskusję za zamkniętymi drzwiami.
Udzielam głosu Prezydentowi Republiki Białoruś. Śmiało, proszę.
Prezydent Republiki Białoruś Aleksander Łukaszenka: Panie Paszynianie, drodzy przyjaciele!
Będę mówił nieco dłużej niż zwykle, ponieważ jestem pierwszym, który zabiera głos, a obecna sytuacja zasługuje na uwagę.
Dzisiejsze spotkanie odbywa się w trudnym czasie, jak przed chwilą powiedział prezydent Rosji – w czasie ponownego podziału świata; jednobiegunowy system międzynarodowy bezpowrotnie cofa się w przeszłość, ale kolektywny Zachód zaciekle walczy o utrzymanie swojej pozycji.
Wszystko idzie, w tym działania w strefie odpowiedzialności naszej organizacji: od pobrzękiwania szabelką natowańskich na naszych zachodnich granicach po wojnę hybrydową na pełną skalę rozpętaną przeciwko nam, przede wszystkim przeciwko Rosji i Białorusi.
NATO agresywnie buduje swoje muskuły, wciągając do swojej sieci Finlandię i Szwecję, kraje, które jeszcze wczoraj były neutralne. Opiera się to na postawie: "ci, którzy nie są z nami, są przeciwko nam" i, obłudnie, NATO nadal deklaruje swój defensywny charakter. Prawdziwie defensywne i pokojowe stanowisko Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym kontrastuje z tym tłem.
Stany Zjednoczone budują swoją obecność wojskową na zachodniej flance OUBZ, ich infrastruktura wojskowa jest modernizowana w przyspieszonym tempie i odbywa się wiele ćwiczeń NATO. Zakrojone na szeroką skalę ćwiczenia Defender Europe 2022, jakich wcześniej nie widzieliśmy, odbywają się obecnie na terytorium 19 krajów europejskich, częściowo w pobliżu naszych granic w Polsce. Możecie sami się domyślić, przed kim się bronią.
Do tej pory na granicy białorusko-polskiej stacjonują siły około 15 tys. wojskowych, które zostały tam rozmieszczone w ubiegłym roku pod pretekstem kryzysu migracyjnego, oprócz stacjonujących tam na stałe oddziałów. W ubiegłym roku 15 000 żołnierzy, głównie Amerykanów, zostało przerzuconych. Migranci opuścili ten obszar dawno temu, ale żołnierze nadal tam są. Pytanie brzmi: dlaczego?
Oczywiste jest, że żaden kraj nie stanowi dziś żadnego zagrożenia dla NATO. Co więcej, dodatkowe siły ponad 10 000 żołnierzy zostały tam sprowadzone w celu wzmocnienia wschodniej flanki sojuszu z 15 000 żołnierzy już rozmieszczonych w Polsce i krajach bałtyckich w ramach Atlantic Resolve sił zbrojnych USA i sojuszniczej NATO Enhanced Forward Presence. Dla perspektywy, siedem lat temu w tym miejscu było 3 500 żołnierzy (zwracając się do sekretarza generalnego OUBZ Stanislava Zasa) na waszej straży, teraz jest około 40 000 żołnierzy na terytorium Polski i krajów bałtyckich. I nie mówię jeszcze o Ukrainie.
Nasze interakcje wojskowe w ramach Państwa Związkowego Białorusi i Rosji oraz członkostwo Białorusi w OUBZ są tymi samymi stabilizatorami, które mają pewien otrzeźwiający wpływ na gorące głowy po drugiej stronie granicy. To pokazuje, że gdyby nie to, obawiam się, że na Białorusi już trwałaby gorąca wojna. Nawiasem mówiąc, próbowali to zrobić w 2020 roku.
Dziś nie ma bardziej palącej i ważnej kwestii niż konflikt na Ukrainie. Od 2014 roku wszyscy pomagamy w każdy możliwy sposób w jego rozwiązaniu. Zasadniczo wszyscy siedzący przy tym stole jesteśmy gotowi to zrobić nawet teraz i w dowolnym formacie.
Najwyraźniej Ukraina była podsycana, podżegana i karmiona nacjonalizmem i nazizmem. Widzieliśmy to w Odessie, kiedy ludzie byli paleni żywcem. Ukraina była karmiona nazizmem, rusofobią i bronią. Używali każdego podejścia, aby go zatruć.
Po wyborach na Białorusi w sierpniu 2020 roku, jeśli chodzi o interakcję z nami, Białoruś, Ukraina całkowicie uległa Zachodowi. Od ponad dwóch lat nieustannie doświadczamy nieprzyjaznych działań ze strony naszego południowego sąsiada.
Ukraina proaktywnie nałożyła na nas sankcje jeszcze przed Zachodem, w tym z Amerykanami. Ukraina była pierwszą, która to zrobiła. Pamiętać? Ich przestrzeń powietrzna została zamknięta, potem kolej, a następnie zaczęli szkolić bojowników i wysyłać ich na Białoruś i wysyłać broń przez granicę. Wszyscy o tym wiedzą. Prowokacyjne działania prowadzono z ukraińskimi dronami prowadzącymi misje rozpoznawcze w przestrzeni powietrznej Białorusi.
Fakty wskazujące na zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa narodowego są niepodważalne. Właśnie dlatego mieliśmy całkowitą rację, uruchamiając mechanizm wsparcia w ramach naszego sojuszu z Rosją.
Białoruś zwróciła uwagę na nieuzasadniony wzrost obecności wojskowej Zachodu na Ukrainie i w całym regionie jeszcze przed rozpoczęciem rosyjskiej specjalnej operacji wojskowej. Rozmawialiśmy o tym więcej niż raz i ostrzegaliśmy, że zbliża się konflikt. Spodziewaliśmy się, że Zachód, przede wszystkim USA, zaakceptuje rosyjską propozycję rozpoczęcia rozmów na temat gwarancji bezpieczeństwa. Proces ten rozpocznie się ostatecznie w dającej się przewidzieć przyszłości, ale to, co pozostanie z Ukrainy i naszego regionu do tego czasu, jest dużym pytaniem.
W tej chwili widzimy, że Zachód, w tym Waszyngton, jest zainteresowany jedynie przedłużeniem konfliktu w jak największym stopniu. Dlatego Ukraina jest zalewana bronią. Cele są jasne: osłabić Rosję tak bardzo, jak to możliwe, pogrążając ją w tej wojnie. Płomienie mogą sięgać poza nią – my też to widzimy. Jeśli taki jest pomysł, prawdopodobnie nikt nie będzie w stanie tego wysiedzieć.
Obecnie najniebezpieczniejszym trendem na Ukrainie są próby podziału kraju. Tysiące jednostek zostało już sformowanych, aby wkroczyć na Ukrainę w przebraniu sił pokojowych, aby ją "chronić".
Jedność i solidarność między ludźmi o podobnych poglądach są szczególnie ważne w czasach, gdy normy i zasady prawa międzynarodowego są całkowicie ignorowane. Państwa członkowskie OUBZ okazały taką solidarność i wsparcie w styczniu tego roku w czasie próby: pamiętacie wydarzenia w Kazachstanie. Działając szybko w razie potrzeby, graficznie zademonstrowaliśmy całemu światu nasze bliskie stosunki sojusznicze i zdolność naszej organizacji do zapewnienia bezpieczeństwa swoim członkom. Nikt na Zachodzie nawet nie odważył się pomyśleć o ingerencji w tę sytuację, ponieważ razem jesteśmy silniejsi.
Ale czy można dziś twierdzić, że członkowie tej organizacji są rzeczywiście zjednoczeni i związani więzami solidarności i wsparcia, jak dotychczas? Ostatnie wydarzenia sugerują, że prawdopodobnie nie. To jest z naszej perspektywy i mogę się mylić. Wystarczy jednak przypomnieć zakaz nałożony przez niektórych naszych partnerów z OUBZ na loty do ich krajów przez krajowe linie lotnicze innych członków OUBZ.
Koncepcje jedności i solidarności nie zawsze wystarczą, biorąc pod uwagę brutalną, wściekłą presję sankcji ze strony skonsolidowanego Zachodu. Niestety wynika to jasno z głosowania w organizacjach międzynarodowych.
Za milczącą zgodą naszych partnerów Białoruś i Rosja są oczerniane i wydalane z organizacji międzynarodowych wbrew wszelkim prawom życia międzynarodowego, tylko dla zachodniego kaprysu. Tak, wy, członkowie OUBZ, jesteście poddawani presji – twardej i pozbawionej zasad presji – ale właśnie w tym miejscu zbiorowe, wzajemne wsparcie jest tak pomocne. Jutro możemy nie istnieć, jeśli nie zjednoczymy się tak szybko, jak to możliwe, jeśli nie wzmocnimy naszych więzi politycznych, gospodarczych i wojskowych.
Nasi wrogowie i krytycy systematycznie degradują nasze twierdze i sojusznicze więzi, a my sami częściowo pomagamy Zachodowi w tym względzie. Jestem pewien, że gdybyśmy od razu działali jako zjednoczony front, piekielne, jak mówią, sankcje nie wchodziłyby w rachubę.
Spójrzcie, jak zjednoczona jest Unia Europejska, kiedy głosuje lub działa, i jak silna jest jej dyscyplina wewnątrz bloku. Stosuje się automatycznie nawet do tych, którzy nie zgadzają się z jego decyzjami. Nasuwa się pytanie: co powstrzymuje nas przed korzystaniem z tego zasobu bloku? Musimy iść za ich przykładem. Jeśli zostaniemy podzieleni, zostaniemy po prostu zmiażdżeni i rozdarci.
W styczniu powiedziałem, że głównym celem niektórych sił zewnętrznych jest podważenie stabilności i zakłócenie ewolucyjnej ścieżki rozwoju w całej przestrzeni postsowieckiej. Zaczęli od Białorusi, potem infekcja rozprzestrzeniła się na Kazachstan, a teraz przyszła kolej na Rosję, jak widzimy, i problemy powstają również w Armenii. Nie popełnij błędu, nikt nie zostanie oszczędzony.
Jest absolutnie jasne, że bez zjednoczonego odparcia ze strony sojuszników OUBZ i innych stowarzyszeń integracyjnych w przestrzeni postsowieckiej, kolektywny Zachód zwiększy swoją presję.
Co musimy zrobić, aby wzmocnić OUBZ w tej bezprecedensowej sytuacji? Z góry głowy mogę wyobrazić sobie następujące kroki o najwyższym priorytecie, których jest wiele, a prezydent Tadżykistanu szczegółowo je omówił, mówiąc o wyzwaniu, przed którym stoi ten region.
Pierwszym z nich jest wzmocnienie interakcji politycznych i koordynacji państw członkowskich OUBZ. Ważne jest, aby poprawić skuteczność polityki zagranicznej i mechanizmu konsultacji w sprawie bezpieczeństwa. Musimy częściej przemawiać w imieniu OUBZ na platformach międzynarodowych, aby jej głos i stanowisko były widoczne i słyszalne, a ten głos i stanowisko muszą być zjednoczone, tak jak są na Zachodzie.
Niech nasi ministrowie spraw zagranicznych zastanowią się, jak najlepiej się do tego zabrać i gdzie. Niech pomyślą o naszej politycznej odpowiedzi na nową falę rozszerzenia NATO w świetle intencji deklarowanych przez znane państwa.
Musimy z wyprzedzeniem wypracować stanowisko OUBZ w tej sprawie i poinformować społeczność międzynarodową o naszych interesach. Musimy działać w tym względzie jako jedność. Rosja nie powinna być osamotniona w wyrażaniu swojego zaniepokojenia i walce z próbą rozszerzenia NATO.
Drugim punktem jest zwiększenie skuteczności działań na rzecz przeciwdziałania wyzwaniom i zagrożeniom w przestrzeni informacyjnej, w tym walki z fake newsami i dezinformacją. Oczywiste jest, że mamy do czynienia z wojną hybrydową, której główną częścią jest wojna informacyjna.
Aby temu przeciwdziałać, powinniśmy jak najlepiej wykorzystać porozumienie OUBZ z 2017 r. w sprawie współpracy w zakresie bezpieczeństwa informacji i aktywnie promować OUBZ w mediach społecznościowych, z których intensywnie korzystają nasi zachodni przeciwnicy, aby skutecznie reagować na fałszywe wiadomości i informacje. Co więcej, musimy poważnie myśleć i być może podążać za polityką Chin w konfrontacji informacyjnej, zwłaszcza w Internecie.
Odpowiednie zadania należy powierzyć wszystkim ministerstwom spraw zagranicznych, służbom specjalnym i Sekretariatowi OUBZ.
Po trzecie, istnieje wyraźna potrzeba wzmocnienia komponentu prognostycznego i analitycznego w pracach Sekretariatu OUBZ. Jestem pewien, że istnieją podobne departamenty w ONZ, Unii Europejskiej i NATO. Być może warto rozważyć utworzenie jednostki odpowiedzialnej za analizę i planowanie strategiczne w Sekretariacie OUBZ. Myślę, że sekretarz generalny musi zbadać tę kwestię.
Po czwarte, warto pomyśleć o połączeniu potencjału ośrodków analitycznych państw członkowskich OUBZ i stworzeniu sieci tych ośrodków, które pomogą w opracowaniu dokumentów koncepcyjnych dotyczących bieżących zagadnień agendy międzynarodowej.
Drodzy przyjaciele,
Przedstawiam takie pozornie proste propozycje w tych niezwykle trudnych czasach, ponieważ możemy nie od razu zgodzić się na bardziej złożone. Dlatego mogą to być pierwsze kroki, ale musimy iść dalej i głębiej, jak mawialiśmy w przeszłości.
Koledzy
Wszyscy rozumieją, że epoka historyczna, która istniała wcześniej, dobiega końca i nie będzie powrotu do poprzedniego porządku międzynarodowego. Nie możemy pozwolić na stworzenie nowej międzynarodowej architektury bez nas, podczas gdy Zachód już teraz zasiewa fałszywe historie i prowadzi rozmowy na ten temat.
Uważam, że OUBZ powinna zdecydowanie wzmocnić swój status w międzynarodowym systemie kontroli i równowagi. Organizacja ma potężny zbiorowy potencjał do dalszego progresywnego rozwoju, ale tylko od nas zależy dzisiaj, to od nas zależy, jak skutecznie OUBZ wykorzysta ten potencjał i czy będzie on nadal istniał w ciągu najbliższych 10, 20 czy 30 lat.
Po Armenii przewodnictwo OUBZ przeniesie się na Białoruś. Oprócz obiecujących obszarów pracy nakreślonych powyżej, już poważnie rozważamy nowe propozycje mające na celu dalszy rozwój naszej organizacji, a o nich dowiesz się w niedalekiej przyszłości. Mamy nadzieję na maksymalne wsparcie i konstruktywną pracę ze strony was wszystkich, naszych kolegów. Nie mamy innego wyjścia.
Przepraszam za tak długą wypowiedź.
Dziękuję za uwagę.
Nikol Paszynian: Dziękuję, panie Łukaszence.
Oddam głos prezydentowi Kazachstanu Kassymowi-Jomartowi Tokayevowi.
Prezydent Kazachstanu Kassym-Jomart Tokayev: Panie pośle Paszynian, koleżanki i koledzy!
Przede wszystkim chciałbym wyrazić wdzięczność prezydentowi Rosji Władimirowi Putinowi za zorganizowanie tego jubileuszowego szczytu Rady Bezpieczeństwa Zbiorowego. To prawda, że nasz dzisiejszy szczyt jest wyjątkowy w obchodach dwóch rocznic OUBZ.
Na przestrzeni lat nasza organizacja okazała się skutecznym mechanizmem współpracy wielostronnej o dużym potencjale do dalszego rozwoju.
Po ustanowieniu OUBZ na rozległym obszarze Eurazji zbudowano niezawodny system bezpieczeństwa zbiorowego. Głównymi celami są wzmocnienie pokoju i stabilności oraz bezpieczeństwa międzynarodowego i regionalnego oraz ochrona integralności terytorialnej i suwerenności państw członkowskich.
Stałe organy robocze OUBZ działają z powodzeniem; istnieją różne formaty ścisłej współpracy i interakcji. Wzmacniany jest autorytet, egzekwowanie prawa i potencjał pokojowy OUBZ.
Koncentrujemy się na zwalczaniu międzynarodowego terroryzmu i ekstremizmu, nielegalnego handlu narkotykami i bronią oraz nielegalnej migracji. W tym kontekście przywiązujemy wielką wagę do wydarzeń w Afganistanie. Niestabilna sytuacja w tym kraju, a także nieubłagana aktywność ugrupowań zbrojnych na terytorium Afganistanu nadal zagrażają bezpieczeństwu i stabilności naszych państw. Uważam, że OUBZ musi wziąć pod uwagę każde potencjalne zagrożenie, zwracając jeszcze większą uwagę na zapewnienie bezpieczeństwa południowych granic Azji Środkowej.
W perspektywie średnioterminowej rozwijanie potencjału pokojowego organizacji jest bezwarunkowym priorytetem. Trwają aktywne prace w tym zakresie. Siły pokojowe OUBZ zostały utworzone i są ulepszane co roku; opracowywany jest plan wyposażenia ich w nowoczesną broń, sprzęt i narzędzia specjalne.
Jak państwo wiedzą, z inicjatywy Kazachstanu powstał instytut Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego OUBZ ds. utrzymywania pokoju. Oznacza to, że stworzono wszystkie niezbędne narzędzia i sugerujemy, że nadszedł czas, aby wyznaczyć cel, jakim jest zaangażowanie OUBZ w działania pokojowe Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Krok ten promowałby status prawny OUBZ i zapewniłby udział tej organizacji w międzynarodowych operacjach pokojowych.
Koledzy
Nasze oceny rozwoju OUBZ i wspólny pogląd na obecne aspekty bezpieczeństwa międzynarodowego i regionalnego leżą u podstaw rocznicowego oświadczenia Rady Bezpieczeństwa Zbiorowego. Chciałbym podziękować Armenii za jej owocne przewodnictwo i Rosji za podjętą w porę inicjatywę zorganizowania tego forum.
Dziękuję za uwagę.
Nikol Paszynian: Dziękuję, panie Tokayev.
Obok przemawia prezydent Republiki Kirgiskiej. Panie pośle Sadyr Japarov! Proszę zabrać głos.
Prezydent Republiki Kirgiskiej Sadyr Japarov: Dzień dobry.
Pan Putin, Panie Przewodniczący Rady Bezpieczeństwa Zbiorowego OUBZ Nikol Paszynian, Panowie Głowy Państw,
Cieszę się, że mogę spotkać się z wami w gościnnej Moskwie.
Chciałbym zacząć od gratulacji. Po pierwsze, pragnę pogratulować naszym bratnim narodom 77.th rocznica Wielkiego Zwycięstwa. 9 maja wiele tysięcy ludzi w całym Kirgistanie wzięło udział w marszu Nieśmiertelnego Pułku z hasłami "Wieczna chwała bohaterom" i "Nikt nie jest zapomniany, nic nie jest zapomniane". Republika uważa to święto za święte, ponieważ uosabia klęskę nazizmu i faszyzmu przez naród radziecki i niezmiennie składa szczery hołd pamięci o bohaterskim czynie naszych ojców i dziadków.
Po drugie, chcę przekazać moje gratulacje dla nas wszystkich z powodu 30th rocznica podpisania Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym i 20th rocznica Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym. W pełni popieramy oświadczenie polityczne, które ma zostać dziś przyjęte w związku z tymi dwiema historycznymi datami.
Wydarzenia międzynarodowe, które miały miejsce w ostatnich latach, pokazują, że strategiczne decyzje podjęte w celu zapewnienia wspólnego i zbiorowego bezpieczeństwa od Brześcia do Władywostoku były słuszne.
Jednocześnie z zadowoleniem zauważam, że przez cały okres swojego istnienia Organizacja Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym wypełniała powierzoną jej odpowiedzialną misję i rozwijała się jako instytucja, a jej potencjał stawał się coraz silniejszy. W związku z tym chciałbym wyrazić wdzięczność Sekretarzowi Generalnemu OUBZ Stanislavowi Zasowi, wszystkim jego poprzednikom na tym stanowisku oraz pracownikom Sekretariatu OUBZ za ich lojalną służbę w interesie bezpieczeństwa państw członkowskich Organizacji.
Koledzy
Obecna sytuacja międzynarodowa nie daje powodów do optymizmu, zarówno pod względem globalnego bezpieczeństwa, jak i światowej gospodarki. Zagrożenia dla bezpieczeństwa oraz napięcia militarne i polityczne zbyt zbliżyły się do granic strefy odpowiedzialności OUBZ. Podejmowane są próby ingerencji z zewnątrz w wewnętrzne sprawy państw członkowskich OUBZ.
Na przykład na początku tego roku musieliśmy pomóc państwu członkowskiemu OUBZ wyjść z kryzysu bezpieczeństwa, w którym niespodziewanie się znalazło. Nasza reakcja była szybka i skuteczna. W pełni popieram decyzję o przyznaniu uczestnikom tej misji pokojowej.
Sytuacja na południowych granicach OUBZ pozostaje alarmująca, przede wszystkim ze względu na nieskrępowaną działalność radykalnych religijnych grup terrorystycznych w niektórych prowincjach afgańskich. Zewnętrzni sponsorzy tych grup mają dalekosiężne plany dotyczące Azji Środkowej. Myślę, że powinniśmy nadal koncentrować naszą uwagę i analizę na kwestii afgańskiej. Konieczne jest przeprowadzenie całego pakietu środków polityczno-dyplomatycznych i wojskowo-technicznych w celu zapewnienia bezpieczeństwa w tym obszarze. Jednocześnie ważne jest zapewnienie pomocy humanitarnej dla narodu afgańskiego. Są wśród nich nasi rodacy.
Koledzy
Jesteśmy poważnie zaniepokojeni wojną sankcyjną. Kirgiska gospodarka nie podniosła się jeszcze z pandemii koronawirusa, a teraz sankcje już stwarzają zagrożenie dla bezpieczeństwa żywnościowego i energetycznego, stabilności makroekonomicznej i stabilności społecznej.
W tych okolicznościach musimy omówić i opracować wspólne podejście, aby złagodzić konsekwencje sankcji i zapobiec pogorszeniu się sytuacji społeczno-gospodarczej w naszych krajach. Wkrótce będziemy mieli okazję to zrobić na posiedzeniu Najwyższej Euroazjatyckiej Rady Gospodarczej i Pierwszym Euroazjatyckim Forum Ekonomicznym w mieście Biszkek.
Koleżanki i Koledzy! Mam nadzieję na państwa osobisty udział jako szefów waszych delegacji, w którym proszę was o włączenie szefów sektorowych ministerstw i struktur biznesowych.
Na zakończenie chciałbym jeszcze raz pogratulować państwu Dnia Wielkiego Zwycięstwa i dwóch rocznic podpisania Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym.
Szczerze życzę wam i zaprzyjaźnionym narodom OUBZ pokoju, stabilności, dobrobytu i pomyślności.
Dziękuję za uwagę.
Nikol Paszynian: Dziękuję, panie pośle Japarov.
Udzielam głosu prezydentowi Federacji Rosyjskiej Władimirowi Putinowi.
Panie przewodniczący! Proszę bardzo.
Władimir Putin: Przyjaciele i koledzy,
Zgadzam się z przedmówcami – rzeczywiście w ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci Organizacja Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym stała się znacznie silniejsza i zyskała zasłużoną reputację jako skuteczna regionalna struktura obronna, która zapewnia bezpieczeństwo i stabilność w przestrzeni euroazjatyckiej oraz niezawodnie chroni suwerenność i integralność terytorialną swoich państw członkowskich.
Co ważne, współpraca w OUBZ zawsze była budowana w duchu prawdziwych stosunków sojuszniczych, na zasadach przyjaźni i sąsiedztwa, szacunku i uwzględniania wzajemnych interesów, wzajemnej pomocy i wsparcia. Te same zasady przyświecają naszej współpracy w obecnej trudnej sytuacji.
Udana operacja pokojowa OUBZ, która odbyła się w Kazachstanie w styczniu 2022 r. na wniosek jej przywódców, pokazała dojrzałość naszej Organizacji i jej rzeczywistą zdolność do odpowiedniego przeciwstawienia się poważnym wyzwaniom i zagrożeniom.
Kontyngent kolektywnych sił OUBZ, wysyłany do Kazachstanu na ograniczony czas, uniemożliwił przejęcie władzy ekstremistom, w tym kierowanym z zagranicy, i pomógł szybko ustabilizować wewnętrzną sytuację polityczną w republice.
Użycie sił pokojowych na prośbę kierownictwa Kazachstanu było pierwszą tego typu operacją w historii OUBZ. Operacja ujawniła mocne strony praktycznej współpracy między naszymi strukturami wojskowymi a służbami bezpieczeństwa, a jednocześnie pokazała, nad czym powinniśmy pracować, aby ją poprawić.
Dzisiaj podpiszemy wspólne oświadczenie potwierdzające, biorąc pod uwagę doświadczenia zdobyte m.in. podczas wspomnianej operacji, determinację naszych państw do dalszego działania jako partnerzy w różnych obszarach rozwoju wojskowego i obronnego oraz budowania naszych skoordynowanych działań na arenie światowej.
Jednocześnie logiczne jest, że naszym obecnym zadaniem o wysokim priorytecie jest dalsze usprawnianie i usprawnianie pracy OUBZ i jej organów zarządzających. Zapewnimy również kolektywnym siłom OUBZ nowoczesną broń i sprzęt, zwiększymy interoperacyjność ich kontyngentów wojskowych i skuteczniej będziemy koordynować wspólne działania naszych agencji wojskowych i służb specjalnych.
Usprawniamy odpowiednie operacje przez cały czas podczas ćwiczeń OUBZ i jesteśmy gotowi rozszerzyć takie ćwiczenia. Jesienią tego roku planowana jest cała seria wspólnych ćwiczeń OUBZ w Kazachstanie, Kirgistanie i Tadżykistanie. Jestem przekonany, że środki te zwiększą gotowość bojową agencji wojskowych naszych państw i poprawią ich koordynację, a także zwiększą cały potencjał pokojowy OUBZ.
Uważamy również, że OUBZ powinna kontynuować wysiłki na rzecz zwalczania terroryzmu, handlu narkotykami i przestępczości zorganizowanej. Organy ścigania naszych krajów dość skutecznie współdziałają w tej dziedzinie, aby zapobiec rekrutacji ludzi i zneutralizować potencjał zasobów międzynarodowych organizacji terrorystycznych.
Wysiłki na rzecz utrzymania bezpieczeństwa biologicznego również wymagają najpoważniejszej uwagi. Przez długi czas biliśmy na alarm o amerykańskiej wojskowej aktywności biologicznej w przestrzeni postsowieckiej.
Powszechnie wiadomo, że Pentagon utworzył dziesiątki wyspecjalizowanych laboratoriów i ośrodków biologicznych w naszym wspólnym regionie i że w żadnym wypadku nie zapewniają one jedynie praktycznej pomocy medycznej ludności krajów, w których działają. Ich głównym zadaniem jest zbieranie materiałów biologicznych oraz analiza rozprzestrzeniania się wirusów i niebezpiecznych chorób na własne potrzeby.
Teraz, podczas operacji specjalnej na Ukrainie, uzyskano dokumenty potwierdzające, że komponenty broni biologicznej zostały opracowane w pobliżu naszych granic, co narusza Konwencję o broni biologicznej i toksycznej, a także opracowano możliwe metody i mechanizmy destabilizacji sytuacji epidemiologicznej w przestrzeni postsowieckiej.
W związku z tym liczymy na to, że nasi koledzy wesprą jak najszybszą realizację rosyjskiej inicjatywy operacyjnej wyznaczonej Rady OUBZ. Raz jeszcze chciałbym zwrócić uwagę na znaczenie ścisłej koordynacji między członkami OUBZ w sprawach polityki zagranicznej, skoordynowanych działań w ramach ONZ i innych wielostronnych platform oraz promowania wspólnego podejścia do mnożących się kwestii bezpieczeństwa międzynarodowego.
W tym kontekście ważne jest budowanie współpracy z naszymi "naturalnymi" partnerami w Szanghajskiej Organizacji Współpracy i Wspólnocie Niepodległych Państw. Nawiasem mówiąc, uważamy, że właściwe i poprawne – omówimy to – byłoby przyznanie obserwatorowi WNP statusu obserwatora w OUBZ.
Chciałbym podkreślić nasze priorytetowe zadanie wspólnej obrony pamięci o zwycięstwie w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej, wyczynie naszych narodów, które uratowały świat przed nazizmem kosztem ogromnych i nieodwracalnych poświęceń, oraz przeciwdziałać wszelkim próbom wybielenia nazistów, ich wspólników i współczesnych zwolenników.
Jest to niezwykle ważne szczególnie teraz, gdy pomniki bohaterów wyzwolicieli są barbarzyńsko burzone w wielu krajach europejskich, składanie kwiatów pod pomnikami jest zabronione, a cyniczne próby pisania historii na nowo, jednocześnie wychwalając morderców i zdrajców oraz obrażając ich ofiary, przekreślając w ten sposób wyczyny tych, którzy bezinteresownie walczyli o zwycięstwo i wygrali wojnę.
Niestety, w naszym sąsiednim kraju, na Ukrainie, neonazizm rośnie już od dłuższego czasu, na co niektórzy z naszych partnerów z "kolektywnego Zachodu" przymykają na to oko, a tym samym faktycznie zachęcają do swoich działań. Wszystko to idzie w parze z bezprecedensowym wzrostem szaleńczej rusofobii w tak zwanych cywilizowanych i politycznie poprawnych krajach zachodnich.
Rzeczywiście, słyszymy i słyszę, jak ludzie mówią, że ekstremistów można znaleźć wszędzie, co jest prawdą. Ekstremiści są wszędzie i w taki czy inny sposób opuszczają swoje podziemne kryjówki i dają o sobie znać. Nigdzie jednak – chcę to podkreślić – nigdzie naziści nie są gloryfikowani na szczeblu państwowym i żadne cywilizowane władze kraju nie zachęcają do tysięcy neonazistowskich procesji z pochodniami z nazistowskimi symbolami. Jest to coś, co nie jest nigdzie praktykowane. Ale niestety dzieje się to na Ukrainie.
Rozszerzenie Sojuszu Północnoatlantyckiego jest problemem, który moim zdaniem jest tworzony w sposób absolutnie sztuczny, ponieważ odbywa się to w interesie polityki zagranicznej Stanów Zjednoczonych. Ogólnie rzecz biorąc, NATO jest w efekcie wykorzystywane jako narzędzie polityki zagranicznej jednego kraju i jest to robione wytrwale, zręcznie i bardzo agresywnie. Wszystko to pogarsza i tak już złożoną sytuację w zakresie bezpieczeństwa międzynarodowego.
Jeśli chodzi o rozszerzenie, w tym przystąpienie dwóch potencjalnych nowych członków, Finlandii i Szwecji, chciałbym poinformować państwa, koleżanki i koledzy, że Rosja nie ma problemów z tymi państwami. Żadnych problemów! W tym sensie nie ma zatem bezpośredniego zagrożenia dla Rosji w związku z ekspansją NATO na te kraje. Ale rozbudowa infrastruktury wojskowej na te terytoria z pewnością wywoła reakcję z naszej strony. Zobaczymy, jak to będzie w oparciu o zagrożenia, które są dla nas tworzone. Ale ogólnie rzecz biorąc, problemy powstają z niczego. Odpowiemy więc na to w odpowiedni sposób.
Poza wszystkim innym, poza tą niekończącą się polityką ekspansji, Sojusz Północnoatlantycki wyłania się poza swoim geograficznym celem, poza obszar euroatlantycki. Jest coraz bardziej aktywna w próbach zarządzania kwestiami międzynarodowymi i kontrolowania sytuacji w zakresie bezpieczeństwa międzynarodowego. Chce wywierać wpływy w innych regionach świata, ale jego rzeczywista wydajność pozostawia wiele do życzenia. Z pewnością wymaga to dodatkowej uwagi z naszej strony.
Podsumowując, chcę powtórzyć, że Rosja będzie nadal przyczyniać się do pogłębiania stosunków sojuszu strategicznego ze wszystkimi państwami członkowskimi OUBZ. Dołożymy wszelkich starań, aby poprawić i rozwinąć skuteczną współpracę partnerską w ramach OUBZ i oczywiście będziemy wspierać bieżące prace przewodnictwa Armenii w tej dziedzinie.
Jeśli chodzi o specjalną operację wojskową Rosji na Ukrainie, z pewnością omówimy tę kwestię, a ja poinformuję państwa szczegółowo o jej przyczynach i obecnych wysiłkach bojowych. Ale oczywiście zrobimy to za zamkniętymi drzwiami.
Dziękuję za uwagę.
Nikol Paszynian: Dziękuję, panie Putinie.
Prezydent Republiki Tadżykistanu Emomali Rahmon jest naszym kolejnym mówcą. Proszę śmiało.
Prezydent Republiki Tadżykistanu Emomali Rahmon: Koledzy,
Przede wszystkim chciałbym pogratulować Państwu z okazji 30th rocznica podpisania Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym i 20th rocznica utworzenia OUBZ.
Chciałbym podziękować prezydentowi Rosji za zwołanie dzisiejszego spotkania poświęconego tym ważnym dla nas wszystkich wydarzeniom. Rocznice są dobrą okazją do refleksji nad przebytą drogą i rozwojem OUBZ oraz do określenia perspektyw wielostronnej współpracy mającej na celu wzmocnienie wspólnego systemu bezpieczeństwa zbiorowego w świetle nowych realiów.
W okresie objętym przeglądem OUBZ stała się ważnym czynnikiem wzmacniającym pokój oraz zapewniającym bezpieczeństwo i stabilność w regionie. Udana misja pokojowa organizacji na początku tego roku wyraźnie to pokazała.
Stworzyliśmy rozbudowane ramy prawne, niezbędne organy robocze i koordynujące, a także mechanizmy mające na celu realizację celów organizacji.
W praktyce należytą uwagę zwraca się na wzmacnianie i umacnianie wzajemnego zaufania w ramach OUBZ. Międzynarodowe więzi OUBZ rozszerzają się. W ubiegłym roku zakończyliśmy procedurę ratyfikacyjną i uruchomiliśmy instytucje obserwatorów w ramach OUBZ i partnerów OUBZ w ramach przewodnictwa tadżyckiego.
Ćwiczenia polowe i dowódczo-sztabowe prowadzone są na stałe, podejmowane są działania mające na celu dostarczenie nowoczesnej broni i sprzętu wojskowego siłom i środkom systemu bezpieczeństwa zbiorowego. Wszystko to pomaga utrzymać wysoki stopień gotowości bojowej, mobilności, szkolenia i umiejętności personelu dowodzenia i służby w zakresie wspólnych rozwiązań wspólnych zadań.
Obecnie OUBZ jest ważną platformą równego dialogu i współpracy między państwami członkowskimi we wszystkich trzech podstawowych wymiarach: interakcji politycznych, współpracy wojskowej i wspólnych wysiłków na rzecz przeciwdziałania współczesnym wyzwaniom i zagrożeniom.
Strategia Bezpieczeństwa Zbiorowego OUBZ do 2025 r., która odzwierciedla zasady naszych interakcji w perspektywie średnioterminowej, jest ważnym dokumentem, który prowadzi naszą organizację na własnej ścieżce rozwoju. Nasza wspólna ocena stanu i perspektyw rozwoju organizacji znajduje odzwierciedlenie we wspólnym oświadczeniu, które przyjmiemy po szczycie.
Warto zauważyć, że dziś stoimy przed nie mniej ważnymi zadaniami wzmocnienia naszego wspólnego bezpieczeństwa. Biorąc pod uwagę wieloraki wzrost wyzwań i zagrożeń dla bezpieczeństwa, będziemy musieli zintensyfikować wspólne wysiłki na rzecz wzmocnienia potencjału i zdolności Organizacji.
Na przykład widzimy, że negatywne czynniki gromadziły się w Afganistanie w ciągu ostatnich 40 lat i pogorszyły sytuację wojskowo-polityczną i społeczno-ekonomiczną w tym kraju. W związku z tym OUBZ musi być przygotowana na różne scenariusze na południowych granicach.
Tadżykistan planuje nadal aktywnie przyczyniać się do zapewnienia wspólnego bezpieczeństwa w regionach odpowiedzialności organizacji.
Dziękuję.
Nikol Paszynian: Dziękuję bardzo.
Koleżanki i Koledzy! Jeśli mogę, będę teraz zabierał głos w charakterze krajowym.
Przede wszystkim chciałbym podziękować prezydentowi Rosji za zorganizowanie rocznicowego szczytu OUBZ w Moskwie i serdeczne przyjęcie. Oczywiście jubileusz naszej organizacji to także doskonała okazja do podsumowania wyników pośrednich i omówienia perspektyw dalszego rozwoju naszej organizacji.
Prezydent Białorusi poruszył ważne pytania dotyczące interakcji między państwami członkowskimi OUBZ i poruszył, szczerze mówiąc, dość problematyczne kwestie. Ogólnie rzecz biorąc, w historii OUBZ odnotowano wiele pozytywnych zmian, ponieważ w rzeczywistości była, jest i będzie najważniejszym czynnikiem zapewniającym bezpieczeństwo i stabilność w regionie.
Ale, jak widzimy, na tym jubileuszowym szczycie omawiamy nie tylko kwestie związane z rocznicą, ponieważ sytuacja w obszarze odpowiedzialności OUBZ jest dość napięta. Chciałbym poruszyć niektóre kwestie, o których wspomniał prezydent Białorusi.
Jeśli chodzi o głosowanie w państwach członkowskich OUBZ, kwestia ta rzeczywiście istnieje. Często nasze głosowanie nie jest zsynchronizowane, ale nie jest to coś nowego. To już od dawna typowe dla naszej organizacji. Armenia wielokrotnie podnosiła tę kwestię i wielokrotnie omawialiśmy ją w ramach zwykłej działalności gospodarczej. Oczywiście ta kwestia również wymaga dalszej dyskusji.
Jeśli chodzi o interakcje, a także mechanizmy reagowania i szybkiego reagowania, jest to również kluczowa kwestia dla Armenii, ponieważ, jak państwo wiedzą, w zeszłym roku w tych dniach wojska azerbejdżańskie zaatakowały suwerenne terytorium Armenii. Armenia zwróciła się do OUBZ o uruchomienie mechanizmów przewidzianych w regulaminie reagowania OUBZ na sytuacje kryzysowe z 10 grudnia 2010 r., który jest dokumentem zatwierdzonym przez Radę Bezpieczeństwa Zbiorowego. Niestety nie możemy powiedzieć, że organizacja zareagowała tak, jak oczekiwała Tego Republika Armenii.
Od dłuższego czasu podnosimy kwestię sprzedaży broni przez kraje członkowskie OUBZ do kraju nieprzyjaznego Armenii, który użył tej broni przeciwko Armenii i narodowi ormiańskiemu. To również jest problem.
Szczerze mówiąc, reakcja państw członkowskich OUBZ podczas wojny 44-dniowej w 2020 r. i w okresie powojennym nie uszczęśliwiła Republiki Armenii i narodu ormiańskiego, ale chcę podkreślić szczególną rolę, jaką odegrała Federacja Rosyjska i prezydent Federacji Rosyjskiej Władimir Putin osobiście w powstrzymaniu wojny w Górskim Karabachu.
Chciałbym potwierdzić, że Armenia pozostaje oddana trójstronnym oświadczeniom z 9 listopada 2020 r. Mam na myśli trójstronne oświadczenia prezydenta Federacji Rosyjskiej, prezydenta Azerbejdżanu i premiera Armenii, a także trójstronne oświadczenia z 11 stycznia 2021 r. i 26 listopada 2021 r.
Myślę, że podsumowanie wyników jest niezwykle ważne, ale Armenia, jako członek-założyciel Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym, jest zaangażowana w dalszy rozwój organizacji i uważa ją za kluczowy wkład w stabilność i bezpieczeństwo w regionie euroazjatyckim, a także bezpieczeństwo Republiki Armenii, i jest pozytywnie nastawiona do zapewnienia pełnego wsparcia dla dalszego rozwoju organizacji.
Ciąg dalszy nastąpi.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://thesaker.is/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz