AUTOR: TYLER DURDEN
Autor: Tom Luongo przez Gold, Goats, 'n Guns blog,
Im jestem starszy, tym więcej czasu spędzam na zadawaniu pytania: "Dlaczego ktoś chce, żebym to wiedział?" Nasze media są tak skompromitowane, że kwestionowanie stronniczości redakcyjnej każdego numeru jest pracą na pełny etat.
I wiem, że w niektórych przypadkach robi się to celowo, aby odwrócić naszą uwagę od prawdziwych problemów, a w innych realizować agendę.
W 2023 r. temat dedolaryzacji był wściekły. To był nieustanny grad szumu i hiperboli. Wrzawa o dedolaryzacji stała się tak głośna w okresie poprzedzającym niedawny szczyt BRICS, że zagłuszyła to, co naprawdę było w porządku obrad przez te kilka dni.
Rozmowa ta pochodziła ze wszystkich stron, od samych przywódców BRICS, a także od zachodniej prasy zdominowanej zarówno przez interesy brytyjskie, jak i Davos.
Ludzie prześcigali się, mówiąc o "walucie BRICS opartej na złocie", próbując wyprzedzić się nawzajem w wyprzedzaniu krzywej w tej kwestii. Po chwili pojawił się kolejny moment, aby zapytać, kto korzysta z tego całego wzmocnienia?
Piszę o tych rzeczach od lat, wiedząc, że ci, którzy kontrolują produkcję towarów, w końcu zmęczą się schematami wydobycia bogactwa prowadzonymi przez mistrzów finansjalizacji w Nowym Jorku, Londynie i Zurychu.
Było tylko kwestią czasu, kiedy wykonają swój ruch.
I mogę wam powiedzieć naprawdę, że nigdy nie byłem nagłośniony na taki temat, dopóki ludzie w Moskwie, Brukseli i Pekinie nie chcieli tego komentarza.
Nie bierz tego za obmacywanie, bo tak nie jest. To tylko obserwacja zrodzona z lat doświadczeń. Zrozumiałem, co oznacza brak wzmocnienia; że to jest historia, której nikt nie chce, aby jej opowiadano.
Nasuwa się więc pytanie, dlaczego chcą to teraz powiedzieć?
Pod wieloma względami dzięki temu wiem, że zazwyczaj jestem na dobrej drodze w odniesieniu do konkretnego problemu. To moje wieczne internalizowanie wielkiego baseballu Wee Willy'ego Keelera, który powiedział, że baseball jest łatwą grą: "Po prostu uderz ich tam, gdzie ich nie ma".
Tak więc wiele ważnych osób chciało, abyśmy wiedzieli o dedolaryzacji w tym roku.
Mieli swoje powody, by promować tę koncepcję. I, jak zawsze, ma to związek z wpływaniem na globalny przepływ kapitału, jednocześnie odwracając uwagę komentarzy od tego, co naprawdę było na porządku dziennym.
Dla Davos dedolaryzacja jest tylko kolejnym wektorem ataku na Stany Zjednoczone.
Wykorzystując problemy Stanów Zjednoczonych, zarówno wewnętrzne, jak i geopolityczne, tworzą niepewność. Kapitał nienawidzi niepewności.
Dorzućmy do tego celowo wojowniczą i niekompetentną administrację "Bidena", a otrzymamy doskonały koktajl niepewności, który utrzymuje rynki kapitałowe na całym świecie nieufne zarówno wobec krótkoterminowej polityki zmieszanej z długoterminowymi trendami.
Konkluzja? Stany Zjednoczone to FUBAR.
Rosja jest w stanie wojny z Zachodem, więc oczywiście Władimir Putin opowie o dedolaryzacji. To on jest człowiekiem mówiącym o tym, że BRICS jest "antydolarowy".
Jest tylko jeden mały problem z tym wszystkim: sam dolar amerykański i brak alternatywnej infrastruktury do jego porzucenia. Pomimo całego tego żartobliwego i, szczerze mówiąc, propagandy na ten temat, rzeczywistość jest zupełnie inna.
Podczas gdy wszyscy mówią o dedolaryzacji, prawdziwą walutą tracącą swoją pozycję w globalnym handlu jest euro. Ale nikt nie mówi o deeruoizacji. Chyba też nie spływa z języka?
Według najnowszych danych z SWIFT RMB Tracker, nie ma waluty, która straciła więcej w globalnym handlu niż euro. W ciągu nieco ponad dwóch lat euro spadło z 39,5% globalnych płatności poza strefą euro do zaledwie 13,6%..
Dolar wchłonął większość tych płatności, a funt brytyjski, jen japoński i, tak, chiński renminbi zajął resztę.
Tak więc wielkie rozproszenie uwagi związane z dedolaryzacją polega po części na niezwracaniu uwagi na szybki upadek euro i pojawiający się kryzys obligacji skarbowych, nad którym prezes EBC Christine Lagarde codziennie pracuje.
Mówiłem o tym tak bardzo, że ludzie mają tego dość. (Tutaj, Tutaj, Tutaj i tutaj)
W końcu jednak, bez względu na to, jak bardzo starają się grać w matematykę, malować taśmę i zawierać umowy, aby zachować pozory, rynki są po prostu mądrzejsze niż centralni planiści.
Mając to na uwadze, w pełni oczekuję, że w ciągu najbliższych kilku miesięcy strażnicy obligacji powrócą z zemstą, teraz, gdy Jerome Powell skupi uwagę wszystkich. Może dalej podbijać swoją reputację o kolejne 25 punktów bazowych we wrześniu, ale szczerze mówiąc, może nie musieć.
BRICS w Murze
Wróćmy jednak do BRICS. Jeśli dedolaryzacja nie była celem tegorocznego szczytu, to co było?
Ekspansja.
I nie tylko ekspansja dla samej ekspansji, ale ekspansja strategiczna geograficznie.
BRICS formalnie dodał sześć krajów – Iran, Arabię Saudyjską, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Argentynę, Egipt i Etiopię. Mogli dodać innych i prawie dodać Algierię, gdyby nie weto Indii w ostatniej chwili w imieniu Francji.
Algieria jest symbolem walki między Włochami a Francją o dostęp do afrykańskiej ropy i gazu. Nie może być mowy o wyjściu Włoch z UE bez zminimalizowania przez Włochy wpływów Francji w Afryce Północnej, wzmacniając jej potrzeby energetyczne jako zabezpieczenie powrotu do liry.
Na szczęście, z pomocą Rosji i Chin, Afrykanie sami radzą sobie z francuskim problemem Włochów.
Jeśli istnieje jeden wspólny temat poza geografią (więcej na ten temat za chwilę) ze wszystkimi sześcioma krajami, to są to ich relacje z rzekomo byłym imperium brytyjskim. Od państw arabskich i Egiptu po te, które w przeszłości przeciwstawiały się Brytyjczykom – np. Iran i Argentyna – te dodatki reprezentują głęboką zmianę władzy.
Jedno spojrzenie na mapę świata powinno wyjaśnić ten punkt.
Kraje na czerwono są członkami sojuszu. Ci na zielono złożyli formalne wnioski o członkostwo, a żółci to ci, którzy otwarcie wyrazili zainteresowanie.
Ale to 5 krajów skupionych wokół centrum globalnego handlu powinno przyciągnąć twoją uwagę.
Ponieważ wszystkie rozmowy o wspólnej walucie BRICS są niczym więcej niż teatrem, jeśli nie ma w pełni rozwiniętego alternatywnego finansowego łańcucha dostaw, który przechwyciłby zyski i zminimalizował ryzyko walutowe i tarcia dla wszystkich członków.
Biorąc je jeden po drugim, omówmy.
Iran
Zacznijmy więc od łatwego. Iran, w mojej książce, od lat jest "ja" w BRICS. Ponieważ Indie stale utrzymują wszystkich w równowadze, podobnie jak Erdogan w Turcji, zachęciło to Rosję i Chiny do dużych inwestycji w Iranie, jako kontrapunkt, czyniąc go kluczem zarówno do chińskiej Inicjatywy Pasa i Szlaku (BRI), jak i długo pożądanego przez Rosję Międzynarodowego Korytarza Transportowego Północ-Południe (INSTC).
Indie tak długo zwlekały z pracą w irańskim porcie w Chabahar, że Iran unieważnił kontrakt i przekazał go Chinom, które następnie zakończyły pracę w czasie krótszym niż zajęło Iranowi nakłonienie Indii do złożenia skargi.
Jest to rodzaj zwrotu, który przynosi rezultaty. Chiny i Rosja obiecały setki miliardów inwestycji i sprzedaży do Iranu, wspierając je po tym, jak były prezydent Trump podarł JCPOA i nałożył sankcje, które nie zadziałały, chyba że celem Trumpa było zapewnienie tego, co wydarzyło się od tego czasu.
To kolejny dowód na to, że Trump nie gra w szachy 4-D.
Oba porty w Chabahar i Bandar Abbas służą teraz do tego, aby handel azjatycki, zwłaszcza pochodzący z Rosji, wychodził poza wąskie gardła wokół Morza Śródziemnego, Morza Czerwonego i Czarnego.
Tak więc Iran zawsze miał być pierwszym krajem dodanym do bloku. Szybko nakazał Indiom zaprzestanie grania w gry.
Arabia Saudyjska
Dodanie Arabii Saudyjskiej i Zjednoczonych Emiratów Arabskich nie było na niczyim radarze podczas bezkrólewia Trumpa, ponieważ Trump rozumiał, jak ważni są Saudyjczycy dla utrzymania obecności USA w regionie.
Problemem dla Trumpa było to, że Saudyjczycy wiedzieli, że nie jest on długoterminowym rozwiązaniem w USA. Wszystkie wydarzenia podczas jego prezydentury miały miejsce, które wywodzą się prosto z polityki zagranicznej Obamy. Podważanie Trumpa było jedynym celem gabinetu cieni Obamy, zwłaszcza naszych relacji z Saudyjczykami.
Po udanej interwencji Rosji w Syrii i ich katastrofalnych skutkach w wojnie w Jemenie, było tylko kwestią czasu, zanim książę koronny Mohammed bin Salman (MbS) się opamięta.
Przyszłość Arabii Saudyjskiej była związana z BRICS, a nie pozostałościami imperium brytyjskiego. Na marginesie, cały czas mówię o neokonserwatystach i najlepszym sposobem myślenia o nich, poza ich nienawiścią do reszty świata, jest postrzeganie ich jako spadkobierców polityki zagranicznej imperium brytyjskiego.
Stany Zjednoczone przyjęły tę politykę zagraniczną sto lat temu pod rządami Woodrowa Wilsona (patrz mój podcast z Richardem Poe). Od tego czasu jest to jedyna rzecz, oprócz rujnujących wydatków, która jednoczy Uniparty na Kapitolu. Imperium lub popiersie. Patrząc na ruinę naszych finansów i polityki wewnętrznej, "popiersie" było oczywistym wynikiem.
Arabia Saudyjska nie miała innego wyjścia, jak zgodzić się ze swoim partnerem OPEC+, Rosją, jeśli MbS chce, aby kraj przetrwał koniec swoich rezerw ropy.
ZEA
Dodatek ZEA jest zdecydowanie częścią dyskusji o walucie. Dubaj i Abu Dhabi szybko stały się centrami strategicznego handlu towarami z bardzo udanym i pogłębiającym się handlem złotem i ropą. Dubaj ma własny benchmark ropy naftowej. Nawet Moskwa nie ma (jeszcze) jednego z nich.
Jak Vince Lanci i ja rozmawialiśmy obszernie w niedawnym wystąpieniu na Palisades Gold Raio (części I i II tutaj), aby w ogóle mówić o jakiejś formie systemu rozliczeń handlowych opartych na złocie, musi istnieć głęboki i płynny łańcuch dostaw i przemysł finansowy, aby ułatwić zarówno to rozliczenie, jak i zminimalizować ryzyko przechowywania złota i ryzyka walutowego członków sojuszu handlujących dwustronnie bez dolara jako pośredni.
Tak więc dodanie Dubaju jako jednego węzła w tej sieci poza kontrolą Chin było ważne dla budowania zaufania w tym kraju. Posiadanie wielu giełd, skarbców i rafinerii upraszcza wszystko. Dzięki temu minimalizuje "premię za wygodę" korzystania z dolara amerykańskiego i maksymalizację wykorzystania lokalnych walut przez członków, przy czym złoto działa jako uniwersalna warstwa zaufania i blockchain dla funkcji back office i audytu.
Najpierw dodajesz centrum finansowe, a potem zaczynasz mówić o całej "walucie BRICS opartej na złocie". Kolejność operacji ma znaczenie.
Zjednoczone Emiraty Arabskie były konieczne, aby Indie w ogóle rozważyły pójście w parze z Rosją i Chinami w tej idei, dlatego dirham ZEA będzie walutą rozliczeniową między Indiami a Rosją w sprawie sprzedaży ropy, a nie rubel. Zapewnia to ważność dla strony trzeciej, a jednocześnie chroni Indie przed bezpośrednim naruszeniem amerykańskich sankcji dotyczących zakupu rosyjskiej energii.
Argentyna
Nie należy lekceważyć tego, jak bardzo MFW i europejska korupcja siały spustoszenie w Argentynie na przestrzeni lat. Jest to kolejny bogaty w zasoby kraj, który był utrzymywany w ciągłym wstrząsie, który teraz ma okazję, podobnie jak Egipt, wydostać się spod kciuka MFW, pozbawiając sępich kapitalistów na całym Zachodzie możliwości splądrowania kraju po raz kolejny.
Dodając Argentynę, pieniądze na rozwój niezbędne do budowy znacznych rezerw łupkowych w Vaca Muerta powinny trafić do kraju. To stabilizuje jego rezerwy walutowe, a dostęp do Nowego Banku Rozwoju BRICS (NDB) daje mu alternatywę dla rekinów kredytowych MFW.
Zbliżające się wybory mogą szybko stać się referendum w sprawie wymogów MFW i kontroli kapitału.
Egipt i Etiopia
Egipt jest fascynującym zwrotem wydarzeń, ponieważ słabość finansowa Egiptu była właśnie tym, co stworzyło strategiczną okazję dla Rosji i Chin, aby złożyć prezydentowi Al-Sisiemu wspaniałą ofertę. Użyj naszego Nowego Banku Rozwoju i usztywnij Międzynarodowy Fundusz Walutowy, jeśli nie będą negocjować umorzenia długu.
Podobnie jak to, co jest przed Argentyną, Egipt ma teraz wpływ na negocjacje, którego wcześniej nie mieli.
Tak czy inaczej, MFW przegrywa tutaj, ponieważ Egipt ma alternatywnego pożyczkodawcę, może wymusić odpis przez MFW po raz pierwszy w historii lub po prostu zbankrutować. Chiny są już skłonne umorzyć 8 miliardów dolarów długu Egiptu, podczas gdy MFW trzyma się mocno tylko restrukturyzacji.
A jeśli uważasz, że Egipt nie ma tutaj takiej dźwigni, nie zapominajmy, że Kanał Sueski nadal obsługuje 12% światowego handlu dziennie. Blok BRICS ma teraz politycznego sojusznika, który kontroluje Suez.
Dzięki Etiopii, wraz ze zręczną dyplomacją Rosji zarówno z Eretrią, jak i Chinami z Dżibuti, gdzie mają dostęp do portów, BRICS ma teraz praktycznie nieskrępowany dostęp do Morza Czerwonego. Presja na Eretrię i Dżibuti będzie rosła, aby zawrzeć pokój z Etiopią, otwierając w ten sposób handel we wschodniej Afryce.
Dostęp do historycznych wąskich gardeł w globalnym handlu lub ich obejście było od dawna celem zarówno Rosji, jak i Chin. I wygląda na to, że dzięki tym dodatkom do bloku BRICS w końcu to osiągnęli.
Poznaj nowego szefa?
W moim ostatnim artykule na temat geopolityki poruszyłem znaczenie fizycznego zabezpieczenia dla przyszłości finansowej dominacji Zachodu, zwłaszcza Europy. Głównym powodem, dla którego wciąż mówię, dlaczego Europa jest w takich tarapatach, jest to, że jest teraz oczywiste, że ci, którzy mają fizyczne zabezpieczenia, w tym USA, nie są już zainteresowani sprzedażą tego zabezpieczenia kolonialnie nastawionej Europie po obniżonych cenach.
Rosja pod rządami Putina chętnie zabiegała o względy UE jako partnerów energetycznych, ponieważ uważał, że zabezpieczy to przyszłość Rosji przed potencjalną wojną z Europą. Był gotów sprzedać Europie tani gaz, aby zmaksymalizować całkowity zysk Rosji, nie mierzalny bezpośrednio w takich rzeczach jak PKB lub bilans handlowy.
Część kapitału jest polityczna. Niektóre zyski są społeczne, pomimo kiepskich marksistowskich komentarzy, że jest inaczej.
Dlatego zgodził się z apelem byłej kanclerz Niemiec Angeli Merkel o budowę Nordstream 2, wiedząc, że rozwścieczy to amerykańskich i brytyjskich neokonserwatystów.
Dywidenda pokojowa dla Rosji była po prostu zbyt duża, by nie uciekać. Zdrada Putina przez Merkel w sprawie NS2 i porozumień mińskich jest powodem, dla którego jesteśmy w tym bałaganie, w którym jesteśmy dzisiaj.
Neokonserwatyści uderzyli w geopolityczne złoto, wysadzając Nordstream, pozbawiając Niemcy i Francję bardzo potrzebnego gazu. W Niemczech jest tak źle, że teraz po cichu demontują swoje farmy wiatrowe, aby odbudować elektrownie węglowe, wracając do jedynego źródła energii, którego mają pod dostatkiem w Europie.
Teraz Afryka buntuje się przeciwko Francji. W zeszłym miesiącu był to Niger. W tym miesiącu jest to Gabon. Nie ma mowy, aby Francja mogła sama odpowiedzieć na wszystkie te rewolty. Potrzebują interwencji z zewnątrz i nie wygląda na to, że nadchodzi.
Królowa podżegacza wojennego Vicky Nudelman udała się do Nigru i została odrzucona. Krążą teraz doniesienia, że ona i jej pracownicy zostali całkowicie zaskoczeni wydarzeniami w Afryce i nie mieli żadnych rozwiązań, ofert, a nawet wiarygodnych gróźb.
Pretoria doskonale zdawała sobie sprawę z jastrzębiej reputacji Nuland, ale kiedy przybyła do Pretorii, urzędnik opisał ją jako "całkowicie zaskoczoną" wiatrem zmian ogarniającym region. Lipcowy pucz, w wyniku którego do władzy doszła popularna junta wojskowa w Nigrze, nastąpił po przewrotach wojskowych w Mali i Burkina Faso, które były podobnie inspirowane masowymi nastrojami antykolonialnymi.
Chociaż Waszyngton do tej pory odmawiał scharakteryzowania wydarzeń w stolicy Nigru Niamey jako zamachu stanu, źródło południowoafrykańskie potwierdziło, że Nuland szukała pomocy RPA w odpowiedzi na konflikty regionalne, w tym w Nigrze, gdzie podkreśliła, że Waszyngton nie tylko przeprowadził znaczące inwestycje finansowe, ale także utrzymał 1 własnych żołnierzy. Dla Nuland uświadomienie sobie, że negocjuje z pozycji słabości, było prawdopodobnie brutalnym przebudzeniem.
Jeśli zmapujesz Nuland na brytyjsko-amerykańskich neokonserwatystów, którzy niekoniecznie są związani z Davos, to ten raport powinien cię zszokować, ponieważ mówi nam, że żaden z nich nie jest w stanie przejść do próżni władzy pozostawionej przez te junty przejmujące władzę.
Mówi on, z niewielką dwuznacznością, że wszystkie mocarstwa kolonialne Europy są papierowymi tygrysami. To, co zaczęło się w Burkina Faso i Mali, rozprzestrzenia się jak pożary wywołane przez podpalaczy zmian klimatu w Kanadzie w całej Afryce.
Francuski prezydent Emmanuel Macron może tylko bezsilnie krzyczeć w Paryżu, Nuland może potrząsnąć pięścią krzycząc: "Będziesz żałować dnia...", a Departament Obrony USA stoi z boku i nie mówi dokładnie nic.
W tym samym czasie starcia między oddziałami Syryjskiej Armii Arabskiej a amerykańskimi siłami okupacyjnymi na wschód od Eufratu są ponownie na pierwszych stronach gazet.
Czy masz już obraz?
Walka o fizyczne zabezpieczenie doskonale współgra z przejęciem kontroli nad głównymi szlakami handlowymi. Podczas gdy Wielka Brytania i ich neokonserwatyści są piekielnie zdeterminowani, by rozpocząć III wojnę światową na Ukrainie, np. drony atakują rosyjskie lotnisko w Pskowie z Łotwy, blok BRICS rozumie, że ich najlepszym sposobem działania jest dalsze budowanie nowych relacji, sieci i wywieranie presji na wielowiekowe sieci kolonialne, które finansowały ich władzę.
Trzymanie się z dala od bezpośredniej gorącej wojny ma po prostu dobry sens strategiczny. Wyniszczenie jest suką, energetycznie.
Teraz są zmuszeni wydać swój kapitał zalążkowy zbudowany przez te stulecia na wpływanie na wydarzenia według własnych upodobań i jasne jest, że naprawdę nie mają zasobów, aby to zrobić przez bardzo długi czas.
W tym kontekście dedolaryzacja jest najmniejszym z ich zmartwień.
Będzie to coś, co zniknie w tle, jak zmniejszenie bilansu Fedu przez Powella, i po prostu wyłoni się z tych wydarzeń.
Wybór, przed którym stoi teraz Zachód, dotyczy tego, w którym momencie przestanie z tym walczyć i w końcu zasiądzie do stołu negocjacyjnego. Niektóre frakcje, takie jak amerykańskie wojsko i sektor bankowy, już jasno wyraziły swoje intencje.
Pozostali? Nie tak bardzo.
W obliczu wyginięcia dowiadujesz się, gdzie jest czyjaś prawdziwa lojalność..
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.zerohedge.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz