Uciszył żydowskie próby zdefiniowania
Życie amerykańskich Żydów w kategoriach niesyjonistycznych.
Wierzą, że Żydzi nie mogą koegzystować z nie-Żydami.
Zachód jest teraz współwinny izraelskiego ludobójstwa i poniesie tego konsekwencje.
"Dzisiaj w Ameryce żydowska kultura, a nawet żydowska religia zdegenerowały się w 'żydowski' nacjonalizm, a żydowscy filantropi, żydowskie szkoły, żydowskie segregowane usługi, wszyscy zostali podciągnięci (z kilkoma szlachetnymi wyjątkami) do służby... budowanie "żydowskiej ojczyzny"...Mosze Menuhin
"O, moi ludzie! Ci, którzy was prowadzą, prowadzą was na manowce". (Izajasza 3:12).
Zanim porwali Amerykę, syjoniści porwali amerykańskich Żydów
(zmienione z 2005 r. itd.)
Autor: Henry Makow, Ph.D.
Najgorszymi antysemitami są syjoniści, którzy tworzą antysemityzm, aby oszukać Żydów, aby posunęli naprzód plan bankierów Iluminatów dotyczący dyktatury rządu światowego.
W przeszłości twierdziłem, że syjonizm jest haraczem ochronnym i spiskiem przeciwko Żydom.
Zanim syjoniści przejęli władzę w USA, przejęli amerykańską społeczność żydowską i uczynili z niej swoje narzędzie.
Stłumili normalne kulturowe/duchowe/polityczne aspiracje amerykańskich Żydów i wciągnęli ich do swojej zgubnej sprawy.
"Menorah Journal" i "Menorah Societies" Henry'ego Hurwitza były próbą amerykańskiego żydostwa, by postrzegać siebie kulturowo i duchowo jako cel sam w sobie, a nie jako system wsparcia dla "żydowskiej ojczyzny". Syjoniści stłumili tę wolną i demokratyczną grupę w taki sam sposób, w jaki pozbawili Amerykanów ich wolności politycznej i kulturalnej.
TOWARZYSTWO MENORA
Henry Hurwitz założył pierwsze Towarzystwo Menory na Uniwersytecie Harvarda w 1906 roku, a jego czasopismo The Menorah Journal w 1915 roku. Ruch Menora opowiadał się za "studiowaniem i rozwojem żydowskiej kultury i ideałów w Ameryce".
Pod koniec I wojny światowej ruch rozszerzył się o Międzyuczelniane Stowarzyszenie Menora, Szkołę Letnią, Konferencję Edukacyjną i Radę Wykładowców.
Zasadniczo ruch ten promował niedogmatyczne, apolityczne studia nad historią, duchem i kulturą Żydów. Był otwarty na różne punkty widzenia i początkowo otrzymywał wsparcie ze strony bankierów centralnych. Ale kiedy Hurwitz upierał się, że judaizm nie ma nic wspólnego z syjonizmem, a Żydzi powinni czuć się w Ameryce jak w domu, bankierzy zamrozili finansowanie społeczności żydowskiej dla ruchu Menora.
W 1958 roku Hurwitz napisał do przyjaciela: "Mieliśmy więcej niż jedną nieśmiałą propozycję od tej czy innej bogatej organizacji, aby nas przejąć. Nasze problemy finansowe zostałyby wtedy rozwiązane. A nasza wolność – to znaczy nasze prawdziwe życie – rozpuściła się". (Menuhin, Dekadencja judaizmu w naszych czasach, 1965, str. 366)
W jesienno-zimowym wydaniu Menorah Journal z 1959 roku, Hurwitz opisuje skutki "bigoterii", tj. kontroli syjonistycznych bankierów nad zorganizowanym żydostwem.
"Ta bigoteria wykracza poza jedną starą, uznaną niezależną organizację i jej czasopismo, które być może oddało pewne usługi judaizmowi przez ponad pół wieku.
"Ta bigoteria zatruwa powietrze żydowskiego życia społecznego w Ameryce. Próbuje stłumić... podstawowe amerykańskie zasady wolności słowa i wolności prasy. To karze uczciwą analizę [tych], którzy kontrolują żydowskie publiczne fundusze filantropijne zwolnione z podatku, a zatem mają moc wzbogacania ulubionych organizacji, podczas gdy głodzą inne, które nie ugną kolan... W ten sposób w rzeczywistości utrudniają one racjonalne, długoterminowe rozważania na temat najlepszych interesów samego ludu Izraela.
Ponadto, jak powszechnie wiadomo, bardzo duża część rzekomo dobrowolnych darowizn filantropijnych jest pobierana od biznesmenów i profesjonalistów pod groźbą karnych sankcji ekonomicznych i społecznych. To musi być opisane jako to, czym jest – rodzajem terroryzmu. Taki terroryzm stał się najskuteczniejszą techniką w zbieraniu funduszy na dużą skalę przez Żydów". (Menuhin, str. 367)
Niestety, ruch Menora umarł wraz ze swoim założycielem w 1961 roku. Jej praca była częściowo kontynuowana przez Amerykańską Radę Judaizmu, której dynamicznym założycielem był rabin Elmer Berger (1908-1996).
(Synem Menuhina jest słynny skrzypek Jehudi Menuhin).
W 1965 roku Moshe Menuhin, po lewej, scharakteryzował życie amerykańskich Żydów w następujących kategoriach:
"Dzisiaj w Ameryce żydowska kultura, a nawet żydowska religia zdegenerowała się w 'żydowski' nacjonalizm, a żydowscy filantropi, żydowskie szkoły, żydowskie segregowane usługi, wszyscy zostali podciągnięci (z kilkoma szlachetnymi wyjątkami) do służby... budowanie "żydowskiej ojczyzny"... (468)
(Miarą tego jest to, że Mosze Menuhin musiał samodzielnie opublikować swoją książkę).
KONSEKWENCJE
Domyślam się, że amerykańskie żydostwo jest mniej więcej równo podzielone: połowa jest wyobcowana od wszystkiego, co żydowskie; połowa znajduje się pod kontrolą zorganizowanego żydostwa, tj. kartelu banków centralnych.
Ten kartel, będący synonimem nazwiska Rothschild, stoi za wszystkimi głównymi wojnami i kryzysami ostatnich 300 lat, za komunizmem, faszyzmem i holokaustem, za 9/11 i fałszywą wojną z terroryzmem. Nic na tym świecie nie dzieje się bez pieniędzy, a oni kontrolują kredyt rządowy.
Muszą nas zniewolić, aby chronić ten światowy monopol. Ich celem jest przekształcenie ludzkości w rasę niewolniczą poprzez zniszczenie podstaw naszego człowieczeństwa: narodu, religii (Boga), rasy i rodziny.
Ten wróg znajduje się w samym sercu naszego życia politycznego, finansowego i kulturalnego. Dokooptowała wszystkie grupy w taki sam sposób, w jaki dokooptowała Żydów. Jednak zorganizowane żydostwo prowadzi atak na naszą wolność.
Oni są prawdziwymi antysemitami. Już wcześniej poświęcali Żydów dla swoich celów (komunizm, nazizm, syjonizm) i zrobią to ponownie. Wszyscy Żydzi będą obwiniani za Nowy Porządek Świata, nawet jeśli połowa z nich jest obojętna, a druga połowa to chętni naiwniacy.
-------
Dowód na kolaborację syjonistyczno-nazistowską
--- Eichmann opowiedział inną historię swoich kontaktów z syjonistą dr Rudolfem Kastnerem, które ostatecznie doprowadziły do śmierci niezliczonych zasymilowanych węgierskich Żydów i przetrwania najzdolniejszych dla Izraela Żydów syjonistycznych, Żydów, którzy byli przyjaciółmi Kastnera. Eichmann stwierdził m.in.:
"W rzeczywistości istniało bardzo silne podobieństwo między naszymi postawami w SS a punktem widzenia tych niezwykle idealistycznych przywódców syjonistycznych, którzy w swojej ostatniej bitwie walczyli z tym, co się dało. Jak powiedziałem Kastnerowi: "My też jesteśmy idealistami i też musieliśmy poświęcić własną krew, zanim doszliśmy do władzy". Sądzę, że Kastner poświęciłby tysiąc lub sto tysięcy swojej krwi, aby osiągnąć swój polityczny cel. Nie interesowali go starzy Żydzi ani ci, którzy zasymilowali się ze społeczeństwem węgierskim.
Był jednak niezwykle wytrwały w próbach ocalenia biologicznie cennej żydowskiej krwi – to znaczy materiału ludzkiego, który był zdolny do reprodukcji i ciężkiej pracy. "Możecie mieć innych", mawiał, "ale pozwólcie, że ja będę miał tutaj tę grupę". A ponieważ Kastner wyświadczył nam wielką przysługę, pomagając w utrzymaniu spokoju w obozach deportacyjnych, pozwoliłem jego grupom uciec. Nie chodziło mi przecież o małe grupy liczące około tysiąca Żydów".- A. Eichmann, "Eichmann opowiada swoją własną potępiającą historię", Life Magazine, tom 49, numer 22, (28 listopada 1960), s. 19-25, 101-112; oraz "Eichmann's Own Story: Part II", Life Magazine, (5 grudnia 1960), s. 146-161; na 146.
Hannah Arendt napisała w swojej książce Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil: "Większe znaczenie dla Eichmanna mieli emisariusze z Palestyny, którzy zwracali się do Gestapo i SS z własnej inicjatywy, nie przyjmując rozkazów ani od niemieckich syjonistów, ani od Agencji Żydowskiej dla Palestyny. Przybyli, aby pozyskać pomoc w nielegalnej imigracji Żydów do rządzonej przez Brytyjczyków Palestyny, a zarówno Gestapo, jak i SS były pomocne. Negocjowali z Eichmannem w Wiedniu i donieśli, że był "uprzejmy", "nie był typem krzykacza", a nawet udostępnił im gospodarstwa rolne i pomieszczenia do organizowania obozów szkolenia zawodowego dla potencjalnych imigrantów. ("Pewnego razu wydalił grupę zakonnic z klasztoru, aby zapewnić gospodarstwo szkoleniowe dla młodych Żydów. a w innym "udostępniono specjalny pociąg i nazistowscy urzędnicy towarzyszyli" grupie emigrantów, rzekomo zmierzających do syjonistycznych gospodarstw szkoleniowych w Jugosławii, aby bezpiecznie przeprowadzić ich przez granicę).
---
Powiązane -- Rotszyldowie trzymają Żydów w więzieniach psychicznych
Nowy pierwszy komentarz Dana Butlera:
Pytanie, czy powiedziałbyś, że uporczywe narracje Hollywood i telewizji o holokauście i innych prześladowanych Żydach mają na celu w równym stopniu podsycanie żydowskiej paranoi, co podtrzymywanie europejskiego poczucia winy i amerykańskiej sympatii?
Kiedy byłem w college'u w Illinois, żydowski student dostał list akceptacyjny do nauczania w college'u w Georgii. Zapytał mnie: "Wychowałeś się na południu. Czy KKK spali krzyż na moim podwórku?" Był poważny. Wtedy wydawało mi się to po prostu zabawne, ale teraz żałuję, że nie zapytałem go, jakie historie mu opowiadano, żeby się bał podróżować na południe od linii Masona Dixona.
Wydaje mi się, że telewizja, niektóre filmy i wszystkie czasopisma zawierają dużo propagandy skierowanej na trzymanie Żydów w przysłowiowym Pale. Wiele z nich opiera się na strachu i jest tak samo przejrzyste jak fałszywa propaganda "wojny rasowej", która była wymierzona w czarnych i białych w ciągu ostatnich kilku lat.
Z drugiej strony, w 2011 r. izraelski rząd wypuścił reklamę w języku hebrajskim skierowaną do młodych Izraelczyków studiujących w Stanach Zjednoczonych, nakłaniając ich, by nie żenili się z amerykańskimi Żydami. Reklama została usunięta z powodu skarg ze strony amerykańskich grup żydowskich. Rząd Izraela usuwa reklamy
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:henrymakow.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz