"Bella Dodd − Komunistyczny rak nas zabija"

Komunizm jest na Zachodzie faktem dokonanym, a mimo to rzadko używamy tej choroby, aby zrozumieć nasze złe samopoczucie.

 

W 1954 roku Bella Dodd, wysoko postawiona dezerterka z Komunistycznej Partii USA, ostrzegła nas, że masońscy żydowscy bankierzy centralni stoją za komunizmem i ten satanistyczny kult kontroluje USA. Potwierdziła to mistyfikacja COVID, terapia genowa, migration, CRT, BLM i heterofobia.

Mamy wybór między dwoma odłamami satanistycznego judaizmu i masonerii: komunizmem (po lewej) i syjonizmem (po prawej). Różne drogi do tego samego planu: zniewolenie ludzkości i zniszczenie cywilizacji. Jedni i drudzy opowiadają się za represjami i cenzurą.

 

Jej książka "School of Darkness" (pdf) wymaga ponownego przyjrzenia się.

Diabeł i Bella Dodd (2022) to znacznie więcej niż biografia demaskatorki Partii Komunistycznej Belli Dodd (1904-1969).

Jest to historia przejęcia władzy w USA przez komunistów w XX wieku. Autorzy ustalają, że celem komunizmu jest ni mniej, ni więcej, tylko zniszczenie i zniewolenie rasy ludzkiej. Zgodnie z Manifestem Komunistycznym, komunizm dąży do zniesienia ni mniej, ni więcej, tylko "obecnego stanu rzeczy". (117)

Żydowska nienawiść do cywilizacji chrześcijańskiej jest jego motywacją. Wszystkie problemy, które nękają dzisiejsze społeczeństwo – dysfunkcja płci, "przebudzenie", cenzura, myślozbrodnie, transhumanizm, migracja, aborcja, CRT, Agenda 2030 – są przejawem komunistycznej kontroli. Komunizm zaprzecza temu, że ludzkość ma duszę lub że Stwórca ma dla niej Cel. Jest to śmiertelny koń trojański (satanizm), który został przyjęty do naszego społeczeństwa. Ludzkość jest satanicznie opętana przez Zorganizowane Żydostwo (WEF, kartel banków centralnych Rothschildów). Oddaliśmy naszą narodową kartę kredytową naszemu najgorszemu wrogowi.

"Jedną z rzeczy, które komunizm poprzysiągł zniszczyć" – powiedziała Bella – "jest tak zwane burżuazyjne życie rodzinne, w którym ojciec, matka i dzieci są ze sobą spokrewnieni".

Po ujawnieniu komunistycznego spisku przed Kongresem, Bella Dodd została wykluczona i straciła praktykę prawniczą oraz dom. Została zmuszona do pracy w niepełnym wymiarze godzin, takiej jak opiekunka do dzieci, kasjerka i zmywaczka. Była traktowana jak heretyczka przez komunistów, którzy są dziś prekursorami Partii Demonstrantów. Nasza walka ma charakter religijny: albo służymy Bogu, albo szatanowi.

Moja jedyna krytyka: Nie ma żadnej wzmianki o masonerii czy zorganizowanym żydostwie! Komunizm jest judaizmem kabalistycznym.

Maków – Żydowski spisek mający na celu zniszczenie cywilizacji chrześcijańskiej

"Cele komunizmu są stale realizowane... Jednostka jest upośledzona przez stanie twarzą w twarz ze spiskiem tak potwornym, że nie może uwierzyć w jego istnienie". -J Edgar Hoover (Elks Magazine, sierpień 1956)

od 2 maja 2023
r. Autor: dr Henryk Makow

Bella Dodd była przywódczynią Komunistycznej Partii Ameryki (CPUSA) w latach 1930-tych i 1940-tych. Jej książka "School of Darkness" (1954) ujawnia, że komunizm był mistyfikacją popełnioną przez finansistów "w celu kontrolowania zwykłego człowieka" i szerzenia światowej tyranii. Rzecz jasna, nakład tej ważnej książki został wyczerpany i nie ma jej w antykwariatach. Można go przeczytać online tutaj. [Został niedawno przedrukowany i jest dostępny tutaj.]

Bella Dodd urodziła się jako Maria Asunta Isabella Visono we Włoszech około 1904 roku. Błyskotliwa i oddana kobieta, ukończyła Hunter College i NYU Law School. Została szefową Związku Nauczycieli Stanu Nowy Jork i była członkiem Rady Narodowej CPUSA do 1949 roku.

Dodd opisuje komunizm jako "dziwny tajny kult", którego celem jest zniszczenie zachodniej (tj. chrześcijańskiej) cywilizacji. Miliony naiwnych idealistów ("niewinnych") dają się nabrać na jego gadki o pomaganiu biednym, ale on dba tylko o władzę. Na przykład Dodd odkrył, że w siedzibie partii nie ma żadnych badań społecznych. "Jesteśmy partią rewolucyjną, a nie partią reform" – powiedziano jej. (163) Celem jest niszczenie, a nie ulepszanie.

 

TWORZENIE "ISTOT LUDZKICH, KTÓRE BY SIĘ DOSTOSOWAŁY"

 

Partia Komunistyczna działa poprzez infiltrację i obalanie instytucji społecznych, takich jak kościoły, szkoły, środki masowego przekazu i rząd. Jej celem było "stworzenie nowych typów istot ludzkich, które dostosowałyby się do planu świata, który z pewnością spodziewali się kontrolować". (162)

Na przykład, Dodd ujawnia, że CPUSA miała 1100 członków, którzy zostali katolickimi księżmi w latach 1930-tych. Obalił również amerykański system edukacji, przejmując związki zawodowe nauczycieli i stowarzyszenia naukowe. Tylko ludzie, którzy zaakceptowali "materialistyczne, kolektywistyczne podejście do międzynarodowej walki klasowej" się naprzód. (98)

 

"BURŻUAZYJNA" RODZINA STAJE SIĘ PRZESTARZAŁA

Zaangażowanie kobiet w wysiłek wojenny wpisywało się w dalekosiężny program:

"Partia robiła wszystko, co mogła, aby skłonić kobiety do pracy w przemyśle. Jej projektanci mody stworzyli dla nich specjalne style, a autorzy piosenek napisali specjalne piosenki, aby ich zachęcić... Planowali, że warunki wojenne na stałe wpiszą się w przyszły program edukacyjny. Rodzina burżuazyjna jako jednostka społeczna miała stać się przestarzała". (153)

Nie miała być rodziny, tylko partia i państwo. Dodd pomogła zorganizować Kongres Kobiet Amerykańskich, prekursorkę ruchu feministycznego.

"Ponieważ był to rzekomo ruch na rzecz pokoju, przyciągnął wiele kobiet. Ale tak naprawdę była to tylko ponowna ofensywa mająca na celu kontrolowanie amerykańskich kobiet... Podobnie jak młodzież i grupy mniejszościowe, są one uważane za rezerwową siłę rewolucji, ponieważ łatwiej ulegają emocjonalnym apelom. (194-195)

 

DZIAŁALNOŚĆ WYWROTOWA W USA ZAKOŃCZONA W LATACH 30-TYCH

Kiedy Roosevelt uznał Rosję w 1933 roku, celowo przymknął oko na masowy program szpiegowski i wywrotowy KPUSA. Liberałowie zaprzeczyli, że miało to miejsce i skarżyli się na "polowanie na czarownice". Zgadnij co? "Zwariowana prawica" była słuszna.

Nowa książka (The Secret World of American Communism), oparta na nowo otwartych archiwach Kremla, potwierdza, że CPUSA była marionetką Moskwy, a administracje Roosevelta i Trumana były praktycznie kierowane przez sowieckich agentów, Algera Hissa, Harry'ego Hopkinsa i Harry'ego Dextera White'a, by wymienić tylko kilku.

W latach wojny CPUSA faktycznie wyrzekła się walki klasowej i dołączyła do tak zwanego "obozu postępu Roosevelta", do którego należeli "postępowi kapitaliści".

"Partia Komunistyczna wzięła na siebie odpowiedzialność za ustanowienie sztywnej dyscypliny nad klasą robotniczą. Żaden pracodawca nie był bardziej skuteczny i nieustępliwy w kontrolowaniu strajków wśród pracowników lub minimalizowaniu skarg... Chociaż płace w tamtych latach nieco wzrosły, nie mogły się one równać ze wzrostem zysków i monopolistyczną kontrolą nad artykułami pierwszej potrzeby. Produkcja wojenna znajdowała się głównie w rękach dziesięciu wielkich korporacji... Komuniści starannie wyciszyli takie informacje". (153)

Lata wojny przyniosły zdumiewającą koordynację między Partią Komunistyczną a amerykańską elitą finansową. Elita finansowała wyrafinowaną agencję propagandową o nazwie Instytut Rosyjski, zlokalizowaną przy Park Ave., po drugiej stronie 68^{ulicy od} Rady Stosunków Zagranicznych Rockefellera. Tutaj "sławne nazwiska, takie jak Vanderbilt, Lamont, Whitney i Morgan, mieszały się z nazwiskami przywódców komunistycznych". (153)

Pod naciskiem Roosevelta Stalin "rozwiązał" Komintern, aby CPUSA wyglądała jak amerykańska partia. Przywódca CPUSA Earl Browder osiągnął ogólnokrajową sławę i konsultował się z wyższymi rangą ministrami w gabinecie Roosevelta.

ZIMNA WOJNA

Wspólny amerykańsko-rosyjski wysiłek wojenny miał być podstawą nowego porządku światowego. Ale, w niewytłumaczalny sposób, polityka się zmieniła i Browder natychmiast stał się nikim. Najwidoczniej nie był to odpowiedni czas na rząd światowy. Zimna wojna byłaby o wiele bardziej lukratywna. Doddowi powiedziano, że w przyszłości partia będzie często przeciwstawiać się nie tylko rządowi, ale także amerykańskim robotnikom.

"Teraz zrozumiałem, że kierując się najlepszymi pobudkami i pragnieniem służenia ludziom pracy... Ja i tysiące takich jak ja zostaliśmy doprowadzeni do zdrady tych właśnie ludzi... Byłem po stronie tych, którzy dążyli do zniszczenia mojego kraju". (229)

Jak przestraszone myszy, członkowie CPUSA rzucili się, by przyjąć nową linię partii. Dodd próbował odejść, ale powiedziano mu: "Nikt nie wychodzi z imprezy. Albo umrzesz, albo zostaniesz wyrzucony". (197)

Ostatecznie Dodd został wydalony i oczerniony jako "antymurzyński, anty-Portorykańczyk, antysemita, anty-robotniczy i obrońca właściciela ziemskiego". (220). Brzmi znajomo? Po ponad 20 latach niestrudzonego poświęcenia została bez rodziny i przyjaciół. Impreza była jej rodziną. Jego "nienawiść stała się moją nienawiścią".

"To jest klucz do mentalnego zniewolenia ludzkości. Jednostka staje się niczym... On działa jako fizyczna część wyższej inteligencji grupowej... Nie zdaje sobie sprawy z planów, jakie ma wyższa inteligencja grupowa, aby go wykorzystać. (158)

 

"TAJNE, DOBRZE ZORGANIZOWANE MOCARSTWO ŚWIATOWE"

 

Bella Dodd była ostrożna w stosunku do ludzi stojących za Partią Komunistyczną. Pewnego razu powiedziano jej, żeby zadzwoniła do dwóch multimilionerów, którzy mieszkali w Waldorf Towers, gdyby straciła kontakt z Moskwą. W innym miejscu wspomina o "tajnym, dobrze zorganizowanym mocarstwie światowym". Ewidentnie boi się być szczera. Podejrzewa, że "samobójstwo" jednego z przywódców CPUSA było w rzeczywistości morderstwem. (172)

Ale rzuca możliwą wskazówkę. Mówi, że każde z dziewięciu pięter siedziby partii przy 35 E. 12^th St. było przeznaczone na działalność CPUSA. Na szóstym piętrze mieściły się "biura wydawnicze gazety jidysz "Freiheit" i "Komisji Żydowskiej". (162)

"To, co teraz stało się dla mnie jasne, to zmowa tych dwóch sił: komunistów z ich harmonogramem kontroli nad światem i pewnych sił najemnych w wolnym świecie, nastawionych na czerpanie zysków z krwi". (229)

Jako "jeden z elementów układanki, który w końcu stał się obrazem", Dodd opowiada historię statku "Erica Reed", typową dla "setek innych historii". Podczas hiszpańskiej wojny domowej Amerykanie przekazali pieniądze na załadunek statku środkami medycznymi i żywnością dla Hiszpanii. Zamiast tego komuniści skierowali statek do Rosji. (89)

Cenzura jest kluczowa dla komunistów, mówi Dodd. "Często widziałem, jak przywódcy wyciągali książki z półek w domach i ostrzegali członków, aby je zniszczyli". (223)

Komunizm jest w istocie kłamliwym systemem kontroli międzynarodowych elit. Nie został stłumiony w epoce McCarthy'ego. Zamiast tego przekształciła się w Nową Lewicę, Kontrkulturę, Prawa Obywatelskie, Ruchy Antywojenne i Wyzwolenie Kobiet, a później w mnóstwo sponsorowanych przez elity organizacji pozarządowych i mediów, frakcji Partii Demokratycznej i Republikańskiej, grup liberalnych, syjonistycznych, robotniczych, feministycznych i praw gejów. Podobnie jak sama CPUSA, grupy te są kontrolowane odgórnie, więc ich członkowie nie są świadomi tego, że są wykorzystywani.

Do zarzutu, że niektóre z wyżej wymienionych grup sprzeciwiają się globalizacji, Dodd odnosi się do przykładów, w których CPUSA ostentacyjnie wspierała sprawy, które chciała sabotować. (205)

 

KONKLUZJA

Komunizm był/jest spiskiem mającym na celu zastąpienie rządów Boga masońską żydowską kabałą. Jest to oszustwo wymyślone przez bogatych, aby udaremnić marzenia zwykłych ludzi i zahamować postęp ludzkości. Ta sama kabała stoi za większością wojen, w tym za zbliżającym się atakiem na Iran.

Komunizm, prekursor nowego porządku świata, opowiada się za braterstwem, pokojem i równością, aby nas oszukać. Zawładnęła oczami, uszami, umysłem i duchem społeczeństwa. Wiele z tego, co uchodzi za prawdę w mediach i szkołach, jest częścią tego potwornego oszustwa. Wyrażenie "politycznie poprawny" jest starym terminem Partii Komunistycznej. Nasi politycy to w większości zdrajcy.

Feminizm jest komunistyczny zarówno z pochodzenia, jak i z ducha. Udaje, że jest orędownikiem kobiet, ale w rzeczywistości kastruje obie płcie i niszczy podstawową komórkę społeczną, rodzinę. Promowanie homoseksualizmu jako "wyboru stylu życia" dla heteroseksualistów jest również częścią tego bezczelnego, elitarnego oszustwa mającego na celu "stworzenie nowych typów istot ludzkich, które chciałyby się dostosować..."

Zachodnia cywilizacja jest jak statek dryfujący po morzu zła, ale pasażerowie są zbyt oszukani i rozproszeni, aby zdać sobie z tego sprawę. Bella Dodd miała odwagę bić na alarm 75 lat temu. Nigdy nie jest za późno, aby zacząć stawiać opór tyranii.

Nie ma łodzi ratunkowych.

-----------------------------------------

Od sierpnia 2010 r.

 

Powiązane- Maków "Co to jest komunizm?" - Zasadniczo jest to monopol na wszystko - twoją myśl, twoje dzieci, twoją wolność, twoją własność i twoją duszę. Na tym właśnie polega po części szpiegowanie przez NSA.

-----Feminizm wywodzi się z Komunistycznej Partii Stanów Zjednoczonych

--- Mamy de facto komunizm

----"Celem masonerii jest triumf komunizmu"

 

---------------------------------------

Pierwszy komentarz Dana Butlera (1955-2018):

 

Amerykańscy komuniści (CPUSA) byli tylko jednym krajem. Komuniści byli międzynarodowi, więc robiono to jednocześnie we wszystkich krajach, w których byli komuniści. Meksyk był rajem dla komunistów w latach 1930-tych; Presidente Cardenas ukrywał Trockiego w Meksyku od 1936 do 1940 roku. Duchowieństwo katolickie zostało już oczyszczone pod koniec lat dwudziestych przez masoński rząd prezydenta Plutarco Callesa.

Nieregularna masoneria infiltrowała Watykan już od końca XIX wieku. Sekretariat Watykański kardynał Mariano Rampolla, potajemnie wysoki mason, został wybrany na papieża na konklawe w 1903 roku. Dopiero weto cesarza Austrii Franciszka Józefa w ostatniej chwili udaremniło jego plan. Pius X (GiuseppeSarto) został papieżem. Chociaż tradycjonalistyczni katolicy wierzą, że Pius X był ostatnim wielkim przeciwnikiem masonerii, jego pierwszym aktem jako papieża było zniesienie prawa weta królów katolickich. Mimo to jego encyklika "Pascendi Dominici Gregisi" (O doktrynie modernistów), w której nazywa "modernizm" "syntezą wszystkich herezji", oraz "Przysięga przeciwko modernizmowi" z 1910 r. dla wszystkich duchownych były mocnymi stwierdzeniami. Zostały one jednak wyrzucone na bruk wraz z podpisaniem przez papieża Giacomo Battistę (Benedykta XV) Paktów Laterańskich z Królestwem Włoch i Mussolinim w 1929 roku. W ten sposób Watykan stał się suwerennym państwem we współczesnym świecie. Jeszcze bardziej obciążający był konkordat z III Rzeszą z 1933 r., podpisany przez sekretarza stanu Eugenio Pacellego (papieża Piusa XII w latach 1939-1958). Chociaż Reichskonkordat w żaden sposób nie popierał polityki nazistów, był kapitulacją nauk Chrystusa, tylko po to, aby zachować majątek Kościoła i strefę komfortu w Niemczech.

Najstarszym dokumentem, jaki posiadamy, opisującym masoński długoterminowy plan biznesowy mający na celu infiltrację i przejęcie Kościoła Rzymskokatolickiego, jest
"Stała Instrukcja Alta Vendita". Alta Vendita to nazwa najwyższej loży włoskiej masońskiej organizacji terrorystycznej zwanej "Karbonariuszami". Pius VII potępił karbonariuszy w 1821 roku. Pseudonim autora brzmiał "Piccolo Tigre", kryptonim Giuseppe Mazziniego.

Tajne dokumenty loży Alta Vendita, które wpadły w ręce papieża Grzegorza XVI, powstawały w latach 1820-1846. Zostały one opublikowane na prośbę papieża Piusa IX przez Jacques'a Crétineau-Joly'ego©w jego dziele "Kościół rzymski i rewolucja" w 1861 roku, papież Pius IX zagwarantował autentyczność tych dokumentów swoim Imprimatur.

Pełny tekst "Stałej Instrukcji Alta Vendita" można również znaleźć w książce George'a E. Dillona, Grand Orient Freemasonry Unmasked.

W encyklice Humanum Genus (1884) Leon XIII wezwał przywódców katolickich do "zerwania maski z masonerii i wyjaśnienia wszystkim, czym ona naprawdę jest".

Nakład "The Permanent Instruction of the Alta Vendita" został wyczerpany, a egzemplarze stały się niezwykle drogie na Amazonie od czasu, gdy wydawcy TAN Book zakończyli działalność w 2011 roku.

Ale o Alta Vendita można przeczytać online tutaj:
http://www.catholicvoice.co.uk/dillon/text.htm#14 -------
'Grand Orient Freemasonry Unmasked' George F. Dillon, 1884.
 

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:henrymakow.com

Makow- "Telewizja zaprogramowała nas, abyśmy byli chorzy i kochali to"

"America in Primetime", przegląd seriali telewizyjnych i komedii od 1950 roku, pokazuje, że Telewizja to socjotechnika, czyli satanistyczne opętanie

Doszliśmy do takiego momentu w telewizji, że bohater jest dewiantem, odmieńcem

lub dziwakiem. Cieszymy się, gdy sprawia, że świat się do Niego dostosowuje.

Gdzie widzieliśmy to wcześniej? Współczesny, wyalienowany antybohater jest lucyferiańskim Żydem toczącym wojnę z Bogiem (Porządkiem Moralnym), naturą i społeczeństwem. "Modernizm" to żydowski satanizm, tj. kabała, solipsyzm, w którym redefiniują rzeczywistość zgodnie ze swoimi wypaczeniami i własnym interesem. Chory jest zdrowy.

DZISIAJ NIE MA NAGŁÓWKÓW. NIC NOWEGO SIĘ NIE WYRÓŻNIA.

Nic dziwnego. Hollywood jest zdominowane przez Żydów i homoseksualistów?

Lucyferianie zawsze przesuwają granice tego, co jest dopuszczalne i sprawiają, że to, co nie do przyjęcia, staje się akceptowalne.

Sami tworzymy nasze nieszczęście, nie oddając czci Bogu, który jest Prawdą w sercu wszystkiego.


"Musimy wprowadzić do ich wychowania wszystkie te zasady, które tak genialnie rozbiły ich porządek" (Protokoły Syjonu,16)

"Udało nam się już zawładnąć umysłami społeczności gojów... [Patrzą] przez okulary, które zakładamy im okrakiem na nosy". (Protokoły Syjonu,12)

"Wszystkie narody zostaną pochłonięte przez pogoń za zyskiem, a w wyścigu o niego nie zwrócą uwagi na swojego wspólnego wroga". (Protokoły Syjonu, 4)

"Telewizja jest satanistycznym ołtarzem rodzinnym. Telewizja jest głównym nurtem infiltracji nowej religii satanistycznej". Anton Lavey - Kościół Szatana

2 września – Disney emituje chorą satanistyczną kreskówkę "Mały demon" Fabuła zawiera demoniczne pogańskie rytuały i samotną matkę podrzuconą przez szatana

https://www.thegatewaypundit.com/2022/09/disney-airs-sick-satanic-cartoon-little-demon-plot-features-demonic-pagan-rituals-single-mom-knocked-satan/

Okultystyczne przesłanie telewizji: Chory jest zdrowy
Lekko poprawiona "Telewizja zrujnowała moje życie" ostatnia z września 2022
r. Autor: Henry Makow PhD


Kiedybyłem dzieckiem w latach 1950., telewizja była całkiem zdrowa. W ten sposób się wciągnąłem.

Jako młodzieniec i młodzieniec byłem naiwny i idealistyczny. Zakładałem, że żyję w życzliwym i wolnym społeczeństwie, które stara się podnieść każdego na wyższy poziom, materialny i duchowy. Szukałem informacji, wglądu i wskazówek w środkach masowego przekazu i szkołach.

Po obejrzeniu "America in Primetime" (2011), czteroczęściowego dokumentalnego filmu o historii telewizji, na Netflixie, zdałem sobie sprawę, że telewizja to nie rozrywka. To inżynieria społeczna. To sprawiło, że stałam się dysfunkcyjna i przygnębiona. Zrobił to milionom ludzi.


"America in Primetime" składa się z wywiadów z dziesiątkami scenarzystów i producentów telewizyjnych oraz fragmentów ich programów. Chociaż homoseksualiści i Żydzi stanowią około 7% populacji USA, stanowią oni około 70% scenarzystów i producentów telewizyjnych. Trzymają w ręku zwierciadło życia. Gdyby 70% z nich to irlandzcy katolicy, czułbym to samo, gdyby degradowali i obalali społeczeństwo.

To, co łączy Żydów i gejów, to to, że są outsiderami, z których wielu czuje się niesprawiedliwie prześladowanych i uważa, że ich perwersja i dysfunkcja powinny być normą.

Większość moich rodaków Żydów nie wie, że judaizm jest kultem lucyferiańskim, buntem przeciwko Bogu. Kabalistyczni (Iluminaci) żydowscy przywódcy pragną zastąpić Boga i przedefiniować rzeczywistość zgodnie ze swoją przewrotnością i własnym interesem. To jest Nowy Porządek Świata.

Zaprzeczają, że istnieje naturalny i moralny porządek, instrukcja obsługi Stwórcy w schowku (nasza dusza) jest lekturą obowiązkową dla zdrowia i szczęścia. Składają gołosłowne deklaracje moralności, ale robią, co chcą.

Dokument udaje, że współczesna telewizja przedstawia rzeczywistość bardziej prawdziwie. W rzeczywistości stworzył tę chorą rzeczywistość na swój własny, wypaczony obraz Iluminatów. Telewizja to indoktrynacja. Celowo podważył to, co zdrowe i odwrócił to, co normalne i nienormalne. Mają nawet program o nazwie "The New Normal".

Potem telewizja przekonała nas, że jest coś zbawiennego, uszlachetniającego i kwintesencjonalnie ludzkiego w byciu dziwnym, chorym i nieszczęśliwym. Byłem w tej "humanistycznej" przestrzeni. To głównie użalanie się nad sobą.

(Pielęgniarka Jackie, grana przez Edie Falco)

Pielęgniarka Jackie, która jest uzależniona od leków na receptę, rozdarta między rodziną a pracą i niewiernością, ma swoje pocieszenia. Bohaterowie Weeds i Breaking Bad, zwykli ludzie z klasy średniej, którzy stają się dilerami narkotyków i gangsterami, mają swoje chwile odkupienia. Jack Bauer, bohater "24", czyni zło, aby chronić nas wszystkich przed złem, ale hej, życie jest skomplikowane. Tony Soprano, gangster mieszkający na przedmieściach New Jersey, chce tego samego, co my wszyscy. Dexter jest seryjnym mordercą, który zabija seryjnych morderców, ale nie osądzaj go. Kiedy miał pięć lat, zobaczył, jak jego matka została pocięta na kawałki piłą łańcuchową! (Przynajmniej nie był wykorzystywany seksualnie).

"Publiczność jest bardziej wyrafinowana", mówią nam scenarzyści, "ludzie chcą moralnej dwuznaczności". Naprawdę? Czy my tego chcemy, czy szatan?

Doszliśmy do punktu, w którym amoralni i brutalni przestępcy, odmieńcy i dziwacy są normą. Sprawili, że świat się do nich dostosuje.

Dokument jest dość jednoznaczny: "Niezależnie od tego, czy są dziwakami,, czy po prostu dziwakami, nieprzystosowani bohaterowie wyrośli poza komiczne stereotypy i z zemsty zajmują centralne miejsce, odmawiając przepraszania za to, kim są".

Tak więc w "True Blood" HBO wampiry domagają się "praw człowieka". Chcą być traktowani jak inne mniejszości. Jedna z postaci jest wściekła, gdy ktoś osądza wszystkie wampiry na podstawie zachowania kilku. To jest uprzedzenie!

Dziwacy i maniacy. Sześć stóp pod ziemią. Seinfeld. Radość. Zatrzymany rozwój. Urząd. Zapatrzeni w siebie odmieńcy, tj. Żydzi i geje, są "nową normalnością".



JAK SIĘ TU ZNALEŹLIŚMY W 

latach pięćdziesiątych musieli się odbudować, więc Iluminaci dali nam zdrowe wartości. "W telewizji z 1950 roku pan domu był królem swojego zamku. Czy to było złudzenie? Ojciec wie najlepiej. Ozzie i Harriet. Zostaw to Bobrowi. Moi trzej synowie.

Czy to było złudzenie? Nie wydaje mi się. Niektóre rzeczy są okablowane na stałe. Większość mężczyzn chce rządzić własną grzędą. To nie znaczy, że chcemy nad kimkolwiek panować. Ale każda odnosząca sukcesy organizacja to hierarchia i dotyczy to również rodzin. Tylko potwór ma dwie głowy. Podział pracy miał wiele sensu. Jeśli chcesz, aby mężczyzna wziął na swoje barki odpowiedzialność za rodzinę, musi ją prowadzić. To musi być Jego dzieło.

W westernach z lat pięćdziesiątych nie było moralnej dwuznaczności. Dobro kontra zło. Dym z pistoletu. Samotny Ranger. Mieć broń będzie podróżować. Mężczyźni byli mężczyznami. Narażają swoje życie, aby budować sprawiedliwe społeczeństwo. Kobiety wspierały ich i kochały za to. Następnie, niemal jak w zegarku, po ustawieniu tego celu, Iluminaci zabrali się do pracy nad jego zniszczeniem. Kontrola urodzeń pozwoliła kobietom być niezależnymi seksualnie. Dlaczego nie być również niezależnym finansowo?

Seria pokazów sprawiła, że kobiety poczuły, że bycie żoną i matką jest "opresyjne", czyli zdrowe jest chore. Gospodyni domowa i gospodyni domowa stały się brzydkimi słowami, walcząc codziennie z ruchem ulicznym, aby wykonać żmudną pracę, zostały zainwestowane w czarodziejski pył.

Ameryka w czasie największej oglądalności: "Dalekie od modelowej gospodyni domowej z przeszłości, kobiety dzisiaj na TV mniej dba o to, by zadowolić innych, a bardziej o to, by być wiernym sobie.

Po co poświęcać się z miłości, skoro można być samolubnym? Brzmi jak szatan, prawda? Miłość jest ofiarą. Jakby oddanie mężowi i rodzinie nie było "byciem wiernym sobie"? Tak jakby sukces zawodowy był dla większości kobiet drogą do spełnienia.

Mary Tyler Moore była prototypem "niezależnej kobiety". Kiedy matka ojca: "Czy zażyłeś pigułkę?" Maryi wydaje się, że mówi do niej.

"Tak" — odpowiadają zarówno ojciec, jak i córka. W ten sposób program uczył młode kobiety, aby brały pigułki i uprawiały seks pozamałżeński.

(Darren Starr, z Sarah Jessicą Parker)

Kobiety wzorowały się na Mary Tyler Moore, tak jak 20 lat później naśladowały "Seks w wielkim mieście".

Lauren Hutton powiedziała, że ten serial przedstawia "kobiety zachowujące się jak geje", co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę jego homoseksualnego żydowskiego twórcę, Darrena Starra.

W latach 80. mężczyźni zaczęli być przedstawiani jako. Ktoś napisał, że "Thirty Something" powinno nazywać się "Skowyt i nerwice". Jedynym wyjątkiem od tego trendu był The Bill Cosby Show, w którym ojciec był głową rodziny. Okazało się, że on też był dewiantem.

Podobnie jak mężczyźni, kobiety również są zaprogramowane – chcą należeć do jednego mężczyzny, który odwzajemnia ich oddanie. Większość kobiet chce przedkładać macierzyństwo nad karierę. A jednak dziwacy, którzy kontrolują kulturę popularną, wprowadzają ich w błąd, wmawiając im, że ich naturalne biologiczne instynkty są błędne. Zamiast oszczędzać siebie dla męża, "wzmacniają się" poprzez upijanie się i spotykanie z obcymi.


WNIOSEK


: telewizja i filmy wprowadzają nas w satanistyczny kult, jakim jest współczesne społeczeństwo. Kult satanistyczny kontroluje i wykorzystuje swoich członków, wywołując u nich choroby. Ponieważ telewizja i filmy były moim punktem odniesienia, byłem dysfunkcyjny prawie do 50. roku życia. Miałam obsesję na punkcie związków i seksu jako panaceum. Nie wiedziałem, jak być mężczyzną. Idealizowałem kobiety i nazywałem to miłością. Nie było wzorców prawdziwej męskości. Kiedy dysfunkcyjni chorzy ludzie są twoimi wzorami do naśladowania, stajesz się dysfunkcyjny. Zatrzymany rozwój. Niedojrzałość. Trzy nieudane małżeństwa. Zamieszanie. Okresy depresji. (Biorę na siebie odpowiedzialność za to, że jestem tak ufny i łatwowierny.)

Dlaczego w telewizji jest tak mało pozytywnych wzorców do naśladowania? Dlaczego tak mało przykładów zdrowego, szczęśliwego życia?

Moja rehabilitacja rozpoczęła się, gdy zaczęłam kwestionować wiadomości, które otrzymywałam, i zamiast tego zaczęłam słuchać własnych instynktów.

Liberałowie lubią myśleć, że trendy społeczne ostatnich 50 lat reprezentują spontaniczne zmiany społeczne. Raczej zostaliśmy zdegradowani i wprowadzeni w satanistyczny kult. Bankierzy Iluminatów prowadzą z nami diaboliczną wojnę, a my nawet o tym nie wiemy.

---
Powiązane - Tramwaj o nazwie Heterosexual Bashing (Jak geje i Żydzi połączyli siły, aby zniszczyć rodzinę nuklearną)

-----------TV Made Dysfunctional Couples the New Normal 

------------- The Culture of Critique

-------------Society Blind to Psy War on Heterosexuals
---------   Humanity is Satanically Possessed

Dr. E Michael Jones: Wolność seksualna jako Psy Op ---Opowiada o tym, jak Hollywood i telewizja zostały obalone przez kabalistyczne porno i kulturową subwersję itp.

Pierwszy komentarz Eliezer

Television Nie w naszym domu (od 12 lat)

Podczas gdy dom jest pustą przestrzenią, dom jest przestrzenią świętą. Przez zaniedbanie pozwoliliśmy, aby sacrum przekształciło się w to, co przyziemne, a nawet w to, co profanum. Ilu na przykład dzisiaj uświęca lub błogosławi swoje posiłki? Gdzie jest świętość współczesnego życia?

Zbyt często my, ludzie w "rozwiniętym świecie", decydujemy się na "życie zastępcze" poprzez kalejdoskop sfabrykowanych doświadczeń placebo. "Centralny casting" jest pełen okultystycznych implikacji. Efekt mnożnikowy nowoczesnej technologii dał niektórym moc rzucania szerszych zaklęć, obdarzając ich zdolnością wpływania na społeczeństwo nieproporcjonalnie do ich liczebności - portalem do każdego domu. Podstawową cechą tell-a-vision jest jego wygoda. Jesteśmy uwikłani w "tyranię wygody" – zanurzeni w kontrolowanej narracji, która zachęca do podglądactwa.

Jerry Mander pisze w książce Four Reasons For The Elimination Of Television (Cztery powody eliminacji telewizji), że "medium (tell-a-vision) jest NIEREFORMOWALNE – jego problemy tkwią w samej technologii i są tak niebezpieczne dla zdrowia i zdrowia psychicznego – dla środowiska i procesu demokratycznego, że telewizja powinna zostać wyeliminowana na zawsze". Czy byłoby tak, że ci, którzy spiskują, aby "opowiedzieć wam SWOJĄ wizję", ci, których nie zaprosilibyśmy do domu na obiad, zostaliby następnie oskarżeni o zastępcze pogwałcenie naszych domów i świętej przestrzeni? A ze względu na jego zdolność do masowego inżynierii perspektywy, czyż "życie", którym "żyjemy" za pomocą telewizji, nie byłoby nasze?

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:henrymakow.com

"Akcja NATO w Afryce 13 lat temu.Czy blok kiedykolwiek zostanie pociągnięty do odpowiedzialności?"

Autorstwa Mustafy Fetouri, libijskiego naukowca, nagradzanego dziennikarza i analityka

ZDJĘCIE Z ARCHIWUM: Zdjęcie zrobione 9 sierpnia 2011 r. podczas wycieczki zorganizowanej przez rząd libijski pokazuje ruiny domu po nalotach NATO w Majar, wiosce na południe od Zlitan w Libii. © Global Look Press / x99 / ZUMAPRESS.com

Ten sierpień oznacza 13 lat od najkrwawszego miesiąca dla libijskich cywilów w kampanii powietrznej NATO przeciwko prawowitemu rządowi libijskiemu zmarłego Muammara Kadafiego. 20 października 2011 r. zginął sam Kadafi.

Do tej pory ani sojusz wojskowy, ani kolejne rządy libijskie nie uznały faktu, że cywile, w tym kobiety i dzieci, zginęli w co najmniej sześciu libijskich miastach: Trypolisie, Zlitin, Majuer, Bani Walid, Syrcie i Adżdabii. Pogrążone w żałobie rodziny wciąż szukają odpowiedzi na proste pytania: dlaczego ich bliscy zostali zabici i kto ich właściwie zabił? Jak to się wszystko zaczęło 15 lutego 2011 r. doszło do niewielkich demonstracji w Al Bayda, Derna i innych wschodnich miastach, które zakończyły się w Bengazi, a następnie rozprzestrzeniły się na zachodnie regiony Libii w Trypolisie, Misracie i Zawii. W ciągu kilku dni pokojowe demonstracje z uzasadnionymi żądaniami przerodziły się w zbrojną rebelię, w której wzięło udział wielu uzbrojonych rebeliantów, z których wielu było byłymi terrorystami, przybyłych spoza kraju, chwyciło za broń i zaatakowało posterunki policji i koszary wojskowe. Podczas gdy reżim i jego lojaliści odpowiedzieli kontrmanifestacjami i użyciem ograniczonej siły w Bengazi, uciekli się do użycia większej siły gdzie indziej, w tym ostrej amunicji, aby przeciwdziałać temu, co wydawało się zbrojną rebelią zagrażającą stabilności kraju. Publiczny wybuch nastąpił po podobnych wydarzeniach w Tunezji i Egipcie, odpowiednio zachodnich i wschodnich sąsiadach Libii. Prezydent Tunezji Zine al-Abidine Ben Ali został zmuszony do ucieczki z kraju i szukania schronienia w Arabii Saudyjskiej, gdzie zmarł w 2019 r. Hosni Mubarak z Egiptu musiał zrezygnować w obliczu ogromnych demonstracji. W obu przypadkach Zachód próbował uratować obu przywódców: w Tunezji Francja zaoferowała wsparcie siłom bezpieczeństwa, podczas gdy w Egipcie Stany Zjednoczone wezwały Mubaraka do dzielenia się władzą, ale nie do ustąpienia.

W Libii było zupełnie inaczej, kraje zachodnie, w tym Francja, USA i Wielka Brytania, poparły rebelię, nawet gdy wciąż nie było jasne, co dzieje się w kraju. 25 lutego 2011 r., zaledwie tydzień po rozpoczęciu protestów, ówczesny prezydent Francji Nicolas Sarkozy wezwał Kaddafiego do rezygnacji. Libijski bunt, później znany jako rewolucja libijska, dotarł do sal Rady Bezpieczeństwa ONZ (RB ONZ), która w ciągu 19 dni przyjęła dwie rezolucje, które jeszcze bardziej pogorszyły sytuację i pogrążyły Libię w bezprawiu, które nadal trwa. 26 lutego rada przyjęła rezolucję 1970, kierując sprawę do Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), nakładając embargo na broń na rząd libijski (nie na rebeliantów) i zakazując najwyższym urzędnikom libijskim podróżowania za granicę. Sytuację jeszcze bardziej skomplikowała rezolucja RB ONZ z 1973 r., która 17 marca ustanowiła strefę zakazu lotów nad Libią i wezwała wszystkie państwa członkowskie ONZ do „podjęcia wszelkich niezbędnych środków w celu ochrony ludności cywilnej i obszarów zamieszkanych przez ludność cywilną” w obliczu domniemanego zagrożenia atakiem sił rządowych. Rezolucja ta prawdopodobnie uznała za legalną interwencję militarną każdego kraju w Libii, pod warunkiem powiadomienia ONZ o swoich działaniach. Ukryte pod ogólną zasadą odpowiedzialności za ochronę (R2P) kraje zachodnie dążyły do ​​wymuszenia zmiany reżimu i niekoniecznie dbały o ludność cywilną. Nawet dzisiaj legalność obu rezolucji RB ONZ jest nadal kontrowersyjna i odrzucana przez wielu ekspertów prawnych. Profesor Hugh Roberts z International Crisis Group zakwestionował zasadność argumentu R2P w swoim artykule „Kto powiedział, że Kaddafi musiał odejść?” Rezolucja z 1973 r. zakładała między innymi dostarczanie rebeliantom broni, amunicji i agentów tajnych, aby pomóc im w walce z siłami rządowymi. Pod koniec lutego 2011 r. Libia pogrążyła się w wojnie domowej, którą wspierał i wspierał Zachód. W rzeczywistości, zanim RB ONZ zebrała się w Nowym Jorku, aby omówić rozwijający się kryzys, wiele krajów zachodnich już ingerowało w wewnętrzne sprawy Libii. Przed rozpoczęciem nalotów NATO na Libię, Francja i Wielka Brytania były już zaangażowane w kryzys libijski, wykorzystując siły specjalne, potajemnie przekazując broń i dostarczając informacje wywiadowcze rebeliantom, którzy do tego czasu przejęli już większość wschodniego regionu. Ponadto, gdy obie rezolucje RB ONZ zostały przyjęte, Rada Praw Człowieka ONZ nie wysłała jeszcze swojej misji dochodzeniowej do Libii w celu oceny sytuacji na miejscu. Oznaczało to, że jedynymi informacjami dostępnymi dla RB ONZ były propagandy i zniekształcone fakty pompowane przez stronnicze główne sieci medialne, w tym Al-Dżazira, BBC i CNN. Jednak teoretycznie RB ONZ powinna działać wyłącznie w oparciu o weryfikowalne fakty, które otrzymuje z bezstronnych i niezależnych źródeł.

Inwazja NATO Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ z 1973 r. nie tylko dała zielone światło każdemu krajowi, aby robił, co chce, aby „chronić” cywilów w Libii, ale także pozwoliła krajom połączyć siły, aby osiągnąć ten sam cel. NATO nigdy nie zostało upoważnione przez Radę Bezpieczeństwa ONZ do interwencji w Libii, ale paragraf 4 rezolucji z 1973 r. zezwalał państwom członkowskim ONZ na działanie jednostronne lub za pośrednictwem „organizacji lub porozumień regionalnych”, a sojusz wykorzystał to jako prawne upoważnienie do bombardowania Libii w celu wzmocnienia strefy zakazu lotów. ONZ, oszukańczo, upoważniła NATO do inwazji na kraj Afryki Północnej po raz pierwszy od czasu porażki Francji w Algierii w 1962 r. 31 marca 2011 r. NATO rozpoczęło operację, którą nazwało Unified Protector, która trwała do 31 października, podczas której blok wykorzystał około 8000 żołnierzy i 260 środków powietrznych, w tym najnowsze myśliwce odrzutowe, i co najmniej 21 środków morskich, w tym okręty podwodne. Kiedy największy sojusz wojskowy w historii ludzkości zakończył swoją działalność, przeprowadził ponad 26 000 lotów bojowych, w tym 9000 lotów uderzeniowych, których szacowany koszt wynosił ponad 1 milion dolarów miesięcznie. Inwazja wojskowa na Libię, członka ONZ, zamaskowana jako interwencja humanitarna w celu ochrony cywilów, doprowadziła do powszechnego zniszczenia infrastruktury Libii i zabicia setek cywilów i tysięcy żołnierzy. Ofiary cywilne Chociaż nie ma dokładnych danych na temat liczby cywilów zabitych przez NATO w Libii, wiele organizacji międzynarodowych udokumentowało wiele przypadków, w których cywile zostali zabici – głównie we śnie. Raport Human Rights Watch (HRW) na temat zgonów cywilów stwierdza, że ​​„naloty NATO zabiły co najmniej 72 cywilów, z czego jedną trzecią stanowiły dzieci”. Raport zawierał zeznania ocalałych i wizyty w zbombardowanych domach i innych obiektach cywilnych. W marcu 2012 r. Amnesty International (AI) opublikowała raport „Zapomniane ofiary ataków NATO”, w którym liczbę ofiar cywilnych oszacowano na około 55 osób. Obie organizacje zgadzają się, że nie otrzymały żadnych danych od NATO ani nie znalazły żadnych uzasadnień, prawnych lub innych, wyjaśniających liczbę ofiar cywilnych. Podkreślają również, że sojusz wojskowy odmówił zbadania lub wyjaśnienia, dlaczego zginęli cywile, zaprzeczając jednocześnie zabiciu choćby jednego cywila. Oba raporty nie są ani rozstrzygające, ani ostateczne, ponieważ oba zostały sporządzone wkrótce po nalotach, a śledczy z obu grup praw człowieka nie odwiedzili wszystkich miejsc, w których zginęli cywile. Chociaż ich liczby są prawdopodobnie dokładne, w rzeczywistości stanowią mniej niż jedną trzecią szacowanej całkowitej liczby libijskich cywilów zabitych w wyniku nalotów NATO. Zaktualizowane dane Na początku 2021 r. Airwars, organizacja pozarządowa monitorująca liczbę ofiar wśród ludności cywilnej, opublikowała nowy raport oparty na bardziej szczegółowym dochodzeniu popartym setkami relacji naocznych świadków, dokumentami i osobistymi zeznaniami ocalałych. Przypadkiem pomogłem Airwars w przygotowaniu raportu, w którym oszacowano, że zginęło od 223 do 403 cywilów, w tym kobiety i dzieci. W mojej książce opublikowanej w języku arabskim w 2018 r. oszacowałem liczbę ofiar wśród ludności cywilnej na od 240 do 350.

Bombardowania w Danii W styczniu 2024 r. The Guardian współpracował z Airwars i innymi, aby zbadać, czy duńskie odrzutowce zabiły cywilów w Libii w ramach kampanii NATO. Odkryto, że duńskie ministerstwo obrony wiedziało już w 2012 r., że dwa z jego F-16 zbombardowały co najmniej dwie lokalizacje – szeroko wówczas omawiane – gdzie zginęło 12 cywilów w Surman, 60 km na zachód od Trypolisu, a kolejne dwie w Syrcie, 500 km na wschód od stolicy. Oba przypadki zostały zgłoszone przez ONZ, HRW i AI w 2011 r. Duńskie ministerstwo obrony ukryło ustalenia, dopóki nie zostało zmuszone, na mocy ustawy o dostępie do informacji, do ich uznania w grudniu 2023 r. Atak lotniczy w Surman 20 czerwca 2011 r. wymierzył w dom Khaleda Al-Hamediego, zabijając jego dwoje małych dzieci, ich matkę i czworo innych dzieci, które przypadkowo były z nimi w domu, a także sześcioro dorosłych. Pierwszy atak, w którym zginęli cywile, miał miejsce dzień wcześniej, 19 czerwca 2011 r., w dzielnicy Souk Al-Juma, na wschód od stolicy. Zginęło pięciu członków rodziny Al-Ghrari, w tym dwoje dzieci w wieku kilku miesięcy. Krwawy sierpień W sierpniu 2011 r. doszło do co najmniej sześciu różnych ataków lotniczych w trzech libijskich miastach, w których zginęło prawie 60 cywilów, a ponad 100 zostało rannych. Zginęli, gdy atak uderzył w duży kompleks mieszkalny w małej wiosce Majure na południowy zachód od Zlitin, około 150 km na wschód od Trypolisu. Wśród zabitych były dwie nowo narodzone dziewczynki o imionach Libya i Majure. Ani NATO, ani zachodnie rządy, które doszły do ​​władzy w Libii po 2011 r., nigdy nie przyznały się do jakiejkolwiek odpowiedzialności za ofiary cywilne i zniszczenie prywatnej własności. Nawet dzisiaj NATO nadal zaprzecza, że ​​zabiło cywilów w Libii, podczas gdy władze Libii nawet nie poruszają tego problemu. Pan Al-Hamedi, który przewodzi Stowarzyszeniu Ofiar Wojny NATO w Libii, wniósł sprawę przeciwko NATO w Belgii, gdzie sojusz ma swoją siedzibę, w 2012 roku. Jednak w 2017 roku belgijski Sąd Apelacyjny w Brukseli odrzucił sprawę, powołując się na fakt, że NATO korzysta z immunitetu dyplomatycznego i nie można go ścigać. Jednak ani pan Al-Hamedi, ani żadna z pozostałych pogrążonych w żałobie rodzin nie rezygnuje z poszukiwań odpowiedzi. Mohamed Al-Ghrari, który stracił pięcioro członków rodziny w Souk Al-Juma, powiedział RT: „Chcę tylko wiedzieć, dlaczego moi bliscy zostali zabici podczas snu?” Równie pogrążony w żałobie Mustafa Al-Morabit, który stracił żonę i dwójkę dzieci w Zlitin, powiedział: „Nie poddam się, dopóki pewnego dnia nie dowiem się, kto zabił moją rodzinę i dlaczego”. Czyj myśliwiec zbombardował które miejsce? Kraje takie jak Jordania, Katar i Zjednoczone Emiraty Arabskie również uczestniczyły w niszczeniu Libii przez sojusz. Jedną z trudności, z jakimi borykają się osoby poszukujące odpowiedzialności i sprawiedliwości, jest ustalenie, które samoloty zbombardowały które miejsce. Dlatego tak ważne jest ustalenie Danii. Jeśli duński sąd, w którym pan Al-Hamedi wniósł w tym roku kolejną sprawę sądową, zmusi Danię do ujawnienia, które samoloty z innych krajów brały udział w bombardowaniu jego domu, jak ma nadzieję, pomoże to w prowadzeniu spraw sądowych przeciwko każdemu z tych krajów. Takie ujawnienie, gdyby miało się wydarzyć, mogłoby otworzyć drzwi pogrążonym w żałobie rodzinom do odkrycia, kto zabił ich bliskich, i do ubiegania się o zadośćuczynienie. Oświadczenia, poglądy i opinie wyrażone w tej kolumnie są wyłącznie poglądami autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy RT.

Przetlumaczono przez translator Google

zrodlo:https://www.rt.com/africa/603205-nato-denies-killing-civilians-libya/