4 września 2022 r
U234 poddał się USS Sutton 14 maja 1945 w celu eskorty do Portsmouth NH. Transportowiec przewoził wzbogacony uran i inne zaawansowane technologie nazistowskie.
Zamknięte w cylindrach "wyłożonych złotem" było 1,120 funtów wzbogaconego uranu oznaczonego "U235", materiału rozszczepialnego, z którego wykonane są bomby atomowe. Książka Critical Mass dokumentuje, w jaki sposób te nazistowskie komponenty bomby zostały następnie wykorzystane przez Projekt Manhattan do ukończenia zarówno bomby uranowej zrzuconej na Hiroszimę, jak i bomby plutonowej zrzuconej na Nagasaki.
od 10 paź 2019
Autor: Henry Makow PhD
dowód na to, że Martin Bormann był agentem Iluminatów, a WW2 była farsą.
Bormann był kabalistycznym agentem bankierów, który podważył nazistowski wysiłek wojenny. Hitler go chronił. Obaj mężczyźni byli niemieckimi zdrajcami.
Druga wojna światowa została wymyślona, aby zniszczyć Stary Porządek i zrobić miejsce dla Nowego. Iluminaci poświęcili 60 milionów ludzi swojemu bogu szatanowi. Ludzkość jest satanistycznie opętana przez kabalizm.
Transfer technologii został ujawniony w książce Critical Mass (1998) Cartera Hydricka. Książka została w dużej mierze zignorowana z powodu niewygodnej prawdy. Również Hydrick, skrupulatny badacz, nie podkreślił znaczenia swoich odkryć, tak jak ja. Zamiast tego skupił się na szczegółach produkcji amerykańskiej bomby atomowej, ruchach Bormanna, dzienniku U-234 itp., Aby udowodnić swoją rację.
Radykalnie rewizjonistyczne spojrzenie na wyścig o bombę atomową podczas II wojny światowej.
Zgodnie z konwencjonalnie przyjętą historią, Stany Zjednoczone były pierwszym krajem, który wynalazł bombę atomową i w rezultacie wygrał wojnę z państwami Osi. Jednak autor Hydrick twierdzi, że rząd USA w rzeczywistości nie był w stanie wyprodukować ani wystarczającej ilości wzbogaconego uranu, ani mechanizmu spustowego niezbędnego do w pełni funkcjonalnego urządzenia.
Co więcej, mówi, niemcy Hitlera miały wystarczającą ilość uranu klasy bombowej, ale ostatecznie podjęły skalkulowaną decyzję, że nie było w ich najlepszym interesie, aby go użyć, ponieważ ryzykowałoby to równowartość 2 miliardów dolarów na tym, co było w najlepszym razie przepustką Zdrowaś Maryjo.
Zamiast tego, pisze autor, Niemcy zamierzały albo wykorzystać ukończoną bombę jako dźwignię w negocjacjach, albo przekazać ją Japonii.
Autor twierdzi, że [zastępca Hitlera] Martin Bormann próbował wynegocjować umowę z Japonią, ale ostatecznie potajemnie zorganizował przekazanie materiałów Stanom Zjednoczonym.
Krótko mówiąc, ta książka utrzymuje, że Ameryka przegrała wyścig zbrojeń, a bez transferu technologicznego Niemiec konsekwencją mógłby być potężniejszy Związek Radziecki.
W tym trzecim wydaniu swojej książki Hydrick odnosi się do krytyki, że gdyby jego relacja była prawdziwa, pozostałyby ogromne ilości niewykorzystanego uranu, chociaż nigdy nie znaleziono żadnego.
Ale w rzeczywistości, jak mówi, odkryto 126 000 baryłek, co dodatkowo potwierdza jego tezę. Teorie Hydricka są równie prowokacyjne, co skrupulatne; w przeciwieństwie do innych badaczy, którzy skupili się na osobistych kontach i zapisach w Archiwach Narodowych, przeczesywał zapisy produkcji uranu, dokumenty wysyłkowe i zapisy produkcji metalurgicznej, które zostały w dużej mierze zaniedbane przez innych. Następująca po tym relacja brzmi jak wciągający dramat, choć czasami ogólne tempo opowieści jest hamowane przez długie, barokowe zdania i zatrzymujący się styl prozy. Mimo to książka ta stanowi punkt zwrotny w historii nauki o bombie atomowej i żadne przyszłe badanie nie może wiarygodnie zignorować jej przekonujących twierdzeń.
Rzadkość w literaturze akademickiej – autentycznie oryginalna książka na niezwykle ważny temat.
INNE GADŻETY
Oprócz wzbogaconego uranu, U-234 przewoził również plany, części i personel do budowy rakiet V-4, odrzutowców Messerschmidt 262, a nawet samolotu stratosfery Henschell 130. (str. 294) Projekt Paperclip, rekrutacja nazistowskich naukowców, był kontynuacją tego transferu technologii.
Hydrick mówi, że fabryka kauczuku Buna w Auschwitz była w rzeczywistości zakładem wzbogacania uranu. Zużywał więcej energii elektrycznej niż całe miasto Berlin i nigdy nie produkował gumy. (72)
(po lewej, Goebbels i Hitler - Żart jest na ciebie.)
Mówi, że okręt podwodny wysadził Bormanna w Hiszpanii. Cała operacja została zamaskowana jako transfer technologii do Japonii. Dwóm japońskim attaché morskim na pokładzie pozwolono popełnić samobójstwo, gdy powiedziano im, że naprawdę wybierają miejsce przeznaczenia.
Hydrick znalazł archiwalne dowody, które dowodzą współudziału amerykańsko-nazistowskiego. Stany Zjednoczone były świadome postępów U-234 i chroniły okręt podwodny. Wiedzieli o miejscu pobytu Bormanna. (270) Hydrick mówi, że w archiwach, które odwiedził, brakuje kluczowych dokumentów.
Hydrick podsumowuje: "Aby uwierzyć, że znaczna część działań opisanych w tej książce rzeczywiście miała miejsce, trzeba wierzyć, że rząd Stanów Zjednoczonych w jakiejś formie i na pewnym wysokim poziomie był w zmowie z Martinem Bormannem i osobami zaangażowanymi w jego ucieczkę". (269)
Rzeczywiście, były. Podobnie jak w przypadku uratowania Bormanna z Berlina przez Brytyjczyków, transfer technologii został obrócony jako wymiana bezpieczeństwa Bormanna (i Hitlera?) po wojnie. Borman był przez cały czas agentem "sprzymierzonych".
Naziści byli fałszywą opozycją. Na górze pracowali dla bankierów Illuminati, którzy kontrolują zarówno faszyzm, jak i komunizm.
Dla kabalistów wojna jest aktem rewolucyjnym, ponieważ zwiększa władzę i bogactwo bankiera, podważa cywilizację, zabija ludzi i dąży do ostatecznego celu: zastąpienia Boga szatanem.
Jest "rewolucyjny", ponieważ stawia Rzeczywistość na głowie. Zło jest dobrem; kłamstwa są prawdą, brzydkie jest piękne, a chory jest zdrowy. Zostaliśmy opętani przez szatana.
------------
Dzięki Alexandre za wskazówkę!
Pierwszy komentarz Harry'ego Coopera z Sharkhunters
Jeden z naszych posłów przesłał nam fragment pańskich uwag, że Niemcy mogły dostarczyć uran do bomby w Hiroszimie. Aby pożyczyć stary cytat - Nie ma gówna, Sherlock. Carter był członkiem Sharkhunters (mam nadzieję, że spodoba ci się obecny numer) od 1993 roku przez kilka lat, a my pomogliśmy mu z jego książką. Kapitan U-234, oficer ładunkowy, 1 oficer i główny radiotelegrafista byli członkami Sharkhunters od naszych lat założenia w 1983 roku. Spędziłem dzień ze Skipperem i spotkałem się z Głównym Radiowcem wiele razy na długo przed wydaniem tej książki.
Opowiedzieliśmy również historię ucieczki Hitlera na długo przed tym, jak Williams dołączył do Sharkhunters w 2008 roku i z informacjami od nas, opublikowanymi w 2010 roku. Właśnie wróciłem z Niemiec, gdzie znaleźliśmy więcej informacji na temat jego ucieczki i za dwa tygodnie wybieram się do Ameryki Południowej (będzie to mój 11 raz), aby zebrać jeszcze więcej informacji na ten temat.
Harry Cooper
www.sharkhunters.com jedynym na świecie prawdziwym źródłem historii U-Bootów
sharkhunters@sharkhunters/com
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:henrymakow.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz