Miliarder George Soros jest tym rzadkim megalomanem, który nie tylko wierzy, że jest bogiem, ale rozkoszuje się zachowaniem jak jeden. "To rodzaj choroby, gdy uważasz się za jakiegoś boga, stwórcę wszystkiego, ale czuję się z tym komfortowo, odkąd zacząłem to przeżywać" - chwalił się kiedyś w rozmowie z "The Independent".
Ten kompleks boga, w połączeniu z jego wręcz amoralnością i dziwacznymi wyobrażeniami o społeczeństwie, czyni 92-latka niezwykle niebezpiecznym dla demokracji, zwłaszcza Ameryki.
Ostrzeżenie pojawia się głośno i wyraźnie w niedawnej książce Matta Palumbo, The Man Behind the Curtain: Inside the Secret Network of George Soros, która dokumentuje dziesięciolecia transakcji finansowych, operacji politycznych i nikczemnych sieci Sorosa.
Na początku książki Palumbo podkreśla amoralności Sorosa, zasianą być może, gdy jego węgierska rodzina żydowska przyjęła tożsamość chrześcijańską i współpracowała z najeźdźcami nazistowskimi. Nastoletni Soros towarzyszył swojemu fałszywemu ojcu chrzestnemu, który inwentaryzował mienie przejęte od żydowskich rodzin wysłanych do obozów koncentracyjnych. Mówi jednak, że nie czuje się winny, tylko nieprzywiązanie.
"Byłem tylko widzem; mienie było zabierane. Nie miałem żadnej roli w zabieraniu tej własności. Nie miałem więc poczucia winy" – powiedział w wywiadzie dla 60 Minutes z 1998 roku. Porównał swoje działania do późniejszej gry na rynkach. "W zabawny sposób", powiedział, "to tak jak na rynkach - że gdyby mnie tam nie było - oczywiście, nie robiłbym tego - ale ktoś inny by to zrobił - i tak by to zabrał". Wspomina ten okres jako "prawdopodobnie najszczęśliwszy rok w moim życiu" i "bardzo radosne, radosne doświadczenie".
Oprócz pychy i amoralności, sorosowi napędzają dwie główne idee. Ma osobistą teorię "refleksyjności" i filozofię Karla Poppera, swojego guru w London School of Economics (LSE).
Oba mają wbudowaną ironię. Podczas gdy "refleksyjność" może być tylko ekscentrycznym koniem hobbystycznym spekulanta, idee Poppera, jeżdżące na umyśle i pieniądzach Sorosa, mogą doprowadzić wolny świat do anarchistyczno-lewicowego piekła.
Mówiąc najprościej, refleksyjność mówi, że świat jest bardzo złożony, więc ludzie używają percepcyjnych skrótów, takich jak uogólnienia, dychotomie, metafory i zasady decyzyjne. Te z kolei wpływają na rzeczywistość poprzez zmiany, które powodują w ludzkim zachowaniu.
Soros uważa, że kierując się tą koncepcją, grał na rynkach, rozpoznając, kiedy percepcja i rzeczywistość są wystarczająco różne, aby obstawiać duże zakłady.
Podobnie jak wszystkie "systemy" do pokonania kasyna, jest to humbug i pycha, ponieważ zakłada kogoś odpornego na percepcyjne niedociągnięcia, które, zgodnie z założeniem, dotykają wszystkich. Ale teoretyzowanie każdego odnoszącego sukcesy spekulanta zyskuje trochę pobłażliwości, nie wspominając o informatorach i sieciach, o których nigdy nie wspomni. Soros nie jest też niewinny insider tradingu.
To jest sprawa Sorosa. To, co powinno nas niepokoić, to jego obsesja na punkcie wdrażania pomysłów Poppera. W Książce "Społeczeństwo otwarte i jego wrogowie" Popper stwierdził, że żadna pojedyncza filozofia nie posiada prawdy, żadne społeczeństwo nie jest lepsze od drugiego, a "zamknięte" kultury są zbudowane na tabu i jednej wersji rzeczywistości. Według słów Sorosa, w kulturach 'otwartych', "nikt nie ma monopolu na prawdę; społeczeństwo, które nie jest zdominowane przez państwo ani żadną konkretną ideologię, w którym szanuje się mniejszości i opinie mniejszości".
Może się to wydawać idealistyczne. Ale, cytując Eduardo Andino z Philanthropy Daily, Palumbo wskazuje, że jeśli grupy muszą porzucić "swoją prawdę", otwarte społeczeństwo staje się nadrzędną prawdą, według której jego członkowie muszą żyć, nie pozostawiając różnorodności. Zobacz, jak konserwatyści i inni sprzeciwiający się anarchicznym impulsom lewicy są potępiani jako autorytarni.
Wiele z tego wynika z tego, że Soros finansował lewicowe sprawy, takie jak Antifa i BLM za pośrednictwem swojej Open Society Foundation (OSF), organizacji pozarządowej, którą założył z 32 miliardami dolarów na wydatki na zakłócenia. Jest największym darczyńcą w amerykańskiej polityce, wydając miliardy na projekty polityczne w 37 krajach poprzez ponad 50 000 dotacji. Z socjopatycznym aplombem zdestabilizował i obalił rządy, złamał waluty i zaatakował zachodnie demokracje i instytucje, a wszystko to w imię wolności, praw i równości.
Palumbo nazywa Sorosa "wtrącającym się Schrodingera", zarówno zaprzeczając, jak i chwaląc się swoją działalnością. Kiedy rząd prezydenta Eduarda Szewardnadze upadł w 2003 roku, Soros powiedział, że jest to wola narodu gruzińskiego i nie ma z tym nic wspólnego. Kilka miesięcy później powiedział New York Timesowi: "Jestem zachwycony tym, co wydarzyło się w Gruzji i jestem bardzo dumny z tego, że przyczyniłem się do tego".
Początkowe projekty Sorosa obejmowały działania antykomunistyczne w Polsce, obalenie popularnie wybranego prezydenta na Ukrainie i interwencje antybobaczowskie w Rosji. Ostatni pozbawił Rosjan, wychodzących z 70 lat komunizmu, jakiejkolwiek szansy na wolność gospodarczą. Jako uniwersalny globalista postrzega Unię Europejską jako "ucieleśnienie idei społeczeństwa otwartego", w którym podobnie myślące państwa rezygnują ze swojej suwerenności dla wspólnego dobra.
Ale największą misją Sorosa jest upadek Ameryki, który uważa za największą przeszkodę dla otwartego społeczeństwa. Wszedł do amerykańskiej polityki prezydenckiej w 2003 roku, sprzeciwiając się George'owi W. Bushowi i wojnie z terroryzmem po 9/11. Założył wiele lewicowych organizacji, aby wpłynąć na amerykańską tkankę społeczną. Jako grupy zwolnione z podatku otrzymują nieograniczone fundusze i wykorzystują je do wpływania na wybory.
Wykorzystując swoją kontrolę nad mediami, uniwersytetami i Białym Domem, Soros był w stanie przeforsować swoje poglądy na temat rasizmu; ekologia i ochrona; dobrobyt dla nielegalnych; legalizacja narkotyków; łagodnienie wobec przestępczości; automatyczna rejestracja wyborców; anulowanie studenta; mieszkalnictwo; i dług medyczny; oraz cięcia budżetów wojskowych.
Podobnie forsował socjalistyczne programy, takie jak zwiększanie zależności od rządu, uzwiązkowienie wszystkich miejsc pracy oraz promowanie różnorodności rasowej i płciowej. Może się to wydawać niezwykłe ze strony kogoś, kto zarobił miliardy na rynkach, ale jest to potężna strategia zniszczenia amerykańskich ideałów konkurencji, zasług i doskonałości.
W 2015 roku Soros zaczął wspierać prokuratorów stanowych, którzy chcą zdemontować system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, przedstawiając go – i samą Amerykę – jako systemowo rasistowski.
Według niego należy "obwiniać system, a nie przestępcę, który jest prawdziwą ofiarą". Mniej więcej w czasie, gdy BLM się rozwijał, wydał setki milionów na poparcie kandydatów, którzy byli przeciwni "prawu i porządkowi", słabi w kwestii przestępczości, twardzi w kontroli broni i przeciwni kaucji gotówkowej.
Po przekazaniu dużych darowizn na rzecz Senatu i wyścigów prezydenckich Baracka Obamy oraz wpompowaniu pieniędzy w kampanię Hillary Clinton, Soros wydał jeszcze więcej, aby pokonać Donalda Trumpa w wyborach w 2020 roku. Powiedział Światowemu Forum Ekonomicznemu, że program Trumpa America First jest sprzeczny z globalistycznym projektem.
Krytykując wpływ dużych pieniędzy na politykę, wstrzyknął 81 milionów dolarów (w tym 70 milionów dolarów własnych) za pośrednictwem Democracy PAC. Wykorzystując pandemię jako wymówkę, jego wehikuły finansowania starały się zwiększyć liczbę głosów korespondencyjnych, rozszerzając możliwości manipulowania głosami i zbierania plonów.
Zmasakrował wyniki wyborów i, wizualizując "despotyczną" odmowę Trumpa odejścia z urzędu, rozpoczął Transition Integrity Project, plan zapasowy obywatelskiego nieposłuszeństwa i rewolucyjnych protestów. Przeniknął do zespołu Biden-Harris jeszcze przed objęciem urzędu, zbierając 20 milionów dolarów dla zespołów przejściowych urzędników, aby przygotować duet do "uderzenia w ziemię" w pierwszym dniu.
W tym samym roku Soros przeznaczył ponad 63 miliony dolarów na dalszy progresywizm w szkolnictwie wyższym, począwszy od Uniwersytetu Środkowoeuropejskiego (CEU) na jego rodzinnych Węgrzech. Zgromadził także światowych przywódców i liberałów z Harvardu, aby stworzyć "wielostronny system gospodarczy, w którym Ameryka nie jest dominująca".
Kiedy Victor Orban zmusił go do opuszczenia Węgier za wspieranie masowych przesiedleń uchodźców do Europy, zwrócił się do finansowania uniwersytetów w Ameryce i innych krajach.
Skrupulatnie zbadana książka Palumbo śledzi również rękę Sorosa w mediach, w tym w szkołach dziennikarskich - dlatego popychają jego ulubione problemy i wydają "kontrole faktów", aby zaprzeczyć jego niesławnej przeszłości.
W ten sposób może kształtować narracje i celować w tych, którzy nie pasują do jego globalnej wizji. Dążąc do utrwalenia swoich wpływów poza grobem, poprzez swojego syna Alexandra, drugą żonę Susan Weber i innych akolitów, wolne społeczeństwa na całym świecie powinny przygotować się na długą bitwę.
Autor: Janet Levy, gościnnie pisarka
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://humansbefree.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz