Michael Hoffman - "Święto Dziękczynienia świętuje ludobójstwo Indian?????????"

 November 24, 2021

Czwartek to Święto Dziękczynienia w USA

Hoffman- „To wejście białych w wojny domowe tubylców jest „ludobójstwem”, za które oskarżani są założyciele Nowej Anglii, podczas gdy ludobójstwo

popełnione przez rdzennych Amerykanów na sobie nawzajem jest cenzurowane lub uniewinniane”.

Związane z-

Celebrating Thanksgiving is celebrating racist genocide

Thanksgiving: The annual genocide whitewash

Thanksgiving: Celebrating the Genocide of Native Americans

Komentarz Makowa – To kolejny przykład komunistycznej żydowskiej (satanistycznej) kultury anulującej, tj. anulującej cywilizację chrześcijańską i ogólnie białych. To jest dzisiaj prawdziwe ludobójstwo.

Should We Honor Thanksgiving and the Pilgrims in 2021?

autorstwa Michaela Hoffmana

(w skrócie henrymakow.com)

W dzisiejszych czasach nie tylko indyki, ale amerykańskie święto Dziękczynienia zmierza w kierunku bloku do rąbania, jeśli lewica zwycięży w pozbawianiu kalendarza naszych ukochanych tradycyjnych świąt.

W tym celu władcy zgodnej rzeczywistości zdecydowali, że protestanccy dysydenci, którzy założyli wspólnotę Massachusetts i znaczną część Nowej Anglii, byli „ludobójczymi” wobec rdzennych Amerykanów…

Historia „Obudzonej”, mimo całego wsparcia, jakie otrzymuje od potężnych organów masowych opinii, takich jak New York Times, w wielu swoich najbardziej podstawowych założeniach i założeniach jest absurdalnie ignorancka i uproszczona.

Na przykład, dlaczego wmawia się nam, że historia ludobójstwa na kontynencie północnoamerykańskim rozpoczęła się wraz z przybyciem białych ludzi?

(po lewej Jon Stuart Leibowitz zapomina, co Żydzi zrobili Palestyńczykom.)

Z przeglądu polemik skierowanych przeciwko Kolumbowi i przeciwko Pielgrzymom dowiadujemy się, że to podstawowe pytanie jest stawiane rzadko, jeśli w ogóle.

 Jeśli sprawa sprawiedliwości dla rdzennych Amerykanów byłaby faktycznie pod ręką, to historia ludobójstwa zaczęłaby się od pogrzebanej historii rzezi dokonywanych przez plemiona indiańskie na rywalizujących plemionach, na długo przed tym, zanim jakikolwiek Anglik stanął na Plymouth Rock.

Konfederacja Irokezów była oddana całkowitej eksterminacji Huronów, odrażającego wyczynu, którego prawie udało im się osiągnąć.

Na dalekim zachodzie Blackfeet próbowali narzucić ludobójstwo płaskogłowym, a Cayuse byli krwiożerczymi wrogami swoich rodzimych sąsiadów. Pielgrzymi byli uwikłani w mordercze konflikty plemion z północnego wschodu, które trwały dekady przed 1620 rokiem. To wejście białych w wojny domowe tubylców jest „ludobójstwem”, za które oskarżani są założyciele Nowej Anglii, podczas gdy ludobójstwo popełniane przez rdzennych Amerykanów na sobie nawzajem jest cenzurowane lub uniewinniane.

W jego miejsce szerzy się mit wbrew zapisom historycznym, przed-pielgrzymowemu pokojowi i solidarności wśród Indian. To oszustwo może zyskać wiarygodność tylko przez ignorowanie kronik wojen domowych rdzennych mieszkańców.

Co więcej, gdy Wampanoag prowadzili wojnę z Purytanami, mieli do czynienia nie tylko z nimi, ale z indyjskimi sojusznikami Purytan: Pequotami, Niantykami, Moheganami, a także Wampanoagami, którzy nawrócili się na chrześcijaństwo.

W 1675 roku Wampanoag z pomocą dawnych wrogów Narragansettów wszczęła wojnę króla Filipa.

Ze względu na sen, który podzielali szamani z Wampanoag, doradzili, aby ich wojownicy popełnili akty zapalne, aby sprowokować mieszkańców Nowej Anglii do oddania pierwszego strzału. Medycy śnili, że Wampanoag zwyciężą tylko wtedy, gdy w ten sposób podjudzą białych. W rezultacie domy purytan zostały splądrowane i zniszczone, a ich bydło zabite.

(Prawie niemożliwe jest znalezienie obrazu Indian mordujących się nawzajem, co jest miarą naszego prania mózgu.)

23 czerwca spełniła się samospełniająca się przepowiednia Wampanoagów: purytański chłopiec z farmy zastrzelił grasującego Wampanoaga, który plądrował farmę jego rodziny. W ciągu 24 godzin wojownicy Wampanoag napadali na białych. Zginęło prawie tuzin, w tym chłopiec z farmy i jego ojciec.

We wczesnych potyczkach kolonialni milicjanci byli zabijani, a ich ciała ćwiartowane, okaleczane i pokazywane w makabrycznych aranżacjach, mających na celu zastraszenie ocalałych. W ten sposób rozpoczęła się wojna króla Filipa, której przemoc jest teraz całkowicie złożona u stóp osadników, a wszelkie przyznanie się do dobra i zła obecne po obu stronach konfliktu jest odrzucane jako „biała supremacja”.

Tragedia nie była nieunikniona. We wczesnych latach Plymouth Plantation istniał szacunek i pewien stopień zgody między Indianami i pielgrzymami, co upamiętnia się w Święto Dziękczynienia – przekroczenie rasowej przepaści w poszukiwaniu wzajemnego zrozumienia i harmonii. Jedną z najsilniej egzekwowanych doktryn poprawności politycznej jest powszechna pogarda dla chrześcijańskich wysiłków misyjnych. Warto jednak zauważyć, że to chrześcijańscy językoznawcy pomogli zachować całkowicie ustne języki indyjskie poprzez żmudny proces tłumaczenia Biblii na języki ojczyste.

Kilkadziesiąt lat po wojnie króla Filipa urodził się David Brainerd. Był purytaninem obciążonym słabym zdrowiem, osieroconym w wieku czternastu lat, a następnie wydalonym z Yale. Pokonał swoje wady i słabość fizyczną, aby oddać życie prowadząc rdzennych Amerykanów do Jezusa, umierając w wieku 29 lat z wycieńczenia i „konsumpcji” (gruźlica). Jego pamiętnik został opublikowany przez teologa Jonathana Edwardsa i pozostaje sygnałem inspiracyjnym dla misjonarzy przemierzających oceany i podziały rasowe, by trudzić się w winnicy ewangelii i uzdrowienia ras aż do naszych czasów.

 PRZECIWKRYMINALNA POLITYKA

Uprzedzenia wobec pielgrzymów i purytan (pierwsi starali się oddzielić od oficjalnego Kościoła anglikańskiego, ci drudzy starali się go utrzymać i „oczyścić”) poprzedzają „obudzoną” nienawiść. Tych jasno ubranych, pijących i ciężko żyjących kalwinistów, o których wiadomo, że po śmierci małżonka szybko wychodzili za mąż, byli rutynowo przedstawiani przez literackich gigantów od Hawthorne po Mencken jako nienawidzących szczęścia pruderii, którzy zabraniali miłości, życia i alkoholu.

W rzeczywistości ich głównym zmartwieniem w Anglii i powodem, dla którego zostali wypędzeni z miejsca urodzenia, była ich nietolerancja wobec polityki kryminalnej praktykowanej przez monarchię i arystokrację, po kolana w znajomych ustach wyrażanych biblijnym standardom Jahwe, w tym ważkich kwestii sprawiedliwości ekonomicznej i orzecznictwo sądowe. Purytanie pracowali nad egzekwowaniem praw Bożych przeciwko chciwym bankierom i kupcom, lichwiarskich stopom procentowym i pozornym procesom polegającym na skazaniu za zbrodnie kapitałowe, w których brakowało obowiązkowych dwóch świadków, protestując przeciwko krzywoprzysięstwu, które było powszechne z powodu ignorowania kary nakazanej przez Boga (wyroku krzywoprzysięstwa). miał być zadany krzywoprzysięstwu). W Biblii więzienie dotyczy tylko jeńców bojowych i oczekujących na proces i nie może być stosowane jako forma kary.

Były to jedne z wielu praktycznych biblijnych reform, które purytanie usiłowali wprowadzić w celu zmiażdżenia przestępczej polityki i doprowadzenia do królestwa Chrystusa. Niewątpliwie purytanie byli dalecy od doskonałości, a ich niesprawiedliwe prześladowania między innymi katolików i kwakrów doprowadziły Rogera Williamsa do założenia Rhode Island jako sanktuarium dla dysydentów…

-------------------------------

Michael Hoffman jest autorem dziesięciu książek historycznych i literackich oraz redaktorem Revisionist History, biuletynu naukowego przeznaczonego dla naukowców i aktywistów. Mieszka wraz z rodziną w północnym Idaho.

Prawa autorskie©2021 by Independent History and Research

Box 849, Coeur d'Alene, Idaho 83816

Przetlumaczyla GR przez translator Google

zrodlo:https://www.henrymakow.com/