To zdjęcie czeskiej aktorki Lidy Baarowej (1914-2000).
Przez dwa lata była kochanką Josepha Goebbelsa, nazistowskiego ministra propagandy.
Po obejrzeniu pomyślałem o poniższym artykule o Marilyn Monroe an interview in which Baarova described her relationship with Goebbels. Pomimo faktu, że Goebbels kierował niemieckim przemysłem filmowym i mógł mieć każdą aktorkę, jaką chciał, cierpliwie i dzielnie zabiegał o Baarovą przez miesiące, aż przezwyciężył jej opór.
Świadectwo kobiecej próżności wyznała: „Nie kochałam go, ale kochałam być kochana przez tak potężnego i interesującego mężczyznę”. Kiedy Hitler próbował położyć kres tej aferze, Goebbels poważnie rozważał rezygnację z współpracy z Baarovą.
Ostatecznie pierwsza lojalność Goebbelsa była wobec Hitlera i zakończył romans. Żegnając się z Baarovą, wyznał swoją dozgonną miłość. Here is an overview of her story.
Nie jestem fanem Josepha Goebbelsa ani nazistów. Ale nie mogłem nie skontrastować cywilizowanego zachowania tego nazisty ze sposobem, w jaki hollywoodzcy producenci traktują aktorki, uosabianym przez Harveya Weinsteina. Marilyn Monroe miała swój udział w Harveyach.
W 1955 roku 20th Century Fox przyznało Monroe najbogatszy kontrakt na film spośród wszystkich aktorek. „To znaczy”, zauważył Monroe, „nigdy już nie będę musiał ssać kolejnego żydowskiego kutasa!”
Marilyn Monroe przypomina, że niektóre aktorki celowo zamieniły seks na sukces. „Monroe postanowiła przespać się z każdym, kto mógłby pomóc jej osiągnąć sławę i fortunę w zdominowanym przez Żydów Hollywood. Bliski przyjaciel Ted Jordan zauważa, że uprawiała „seks z każdym, o kim myślała, że może posunąć do przodu jej karierę”.
Wielu żydowskich mężczyzn, takich jak Harvey Weinstein, cierpi z powodu zahamowania rozwoju w okresie dojrzewania, jeśli chodzi o zaspokajanie ich potrzeb seksualnych, a ponieważ kontrolują Hollywood, ta niedojrzałość zaraziła zachodnią kulturę. Oprócz bycia satanistycznym, Cabalist Judaism is a sex cult.
Marilyn Monroe jest jedną z wielu gojowskich aktorek, które znalazły się pod dominacją szeregu żydowskich psychoanalityków, w tym najbardziej znanego Ralpha Greensona (ur. Romeo Greenschpoon, 1911-1979), który był jej terapeutą, gdy rzekomo popełniła samobójstwo.
„Podobnie jak wielu jego kolegów w tamtym czasie, Greenson polegał w dużym stopniu na terapii lekowej dla swoich pacjentów, rutynowo przepisując barbiturany i środki uspokajające lub zlecając to innym lekarzom pacjentów. Odesłał Marilyn do [żydowskiego] internisty Hymana Engelberga, który przepisał wiele z tych leki, które Greenson zamówił dla niej… Jej przyjaciele zauważyli, że im więcej Marilyn widywała Greensona, tym bardziej stawała się nieszczęśliwa… Greenson zachęcał Marilyn do głębokiej zależności od niego (widywał ją dwa razy dziennie)” (Good Housekeeping, 1993, s. 212, 214).
Kazirodczy charakter hollywoodzkiego życia można zaobserwować w przypadku Greensona: jego siostra Elżbieta wyszła za mąż za Miltona „Mickeya” Rudina, żydowskiego adwokata zajmującego się rozrywką, który był jednym z głównych pośredników w mieście. Rudin był prawnikiem Monroe.
Publicysta Marilyn, Arthur Jacobs, również był Żydem. Podobnie jak jej agenci w MCA, Jay Kanter i Mort Viner. Wielu reżyserów jej filmów było Żydami (np. Billy Wilder z Some Like It Hot i George Cukor z Let's Make Love). Natasha Lytess, jej osobisty menedżer i podmiot spekulacji na temat rzekomego lesbijstwa Monroe, była Żydówką z Austrii. Ich związek, jak mówi Barbara Leaming, polegał na „wzajemnym wykorzystywaniu” (Leaming, 31). Milton Greene, żydowska fotografka mody, „z którą podobno romansowała w późnych latach czterdziestych”, był innym wczesnym osobistym menedżerem.
Natasha Lytess i Marilyn na planie Panowie wolą blondynki.
Monroe postanowiła przespać się z każdym, kto mógłby pomóc jej osiągnąć sławę i fortunę w zdominowanym przez Żydów Hollywood. Bliski przyjaciel Ted Jordan zauważa, że „uprawiała seks z każdym, o kim myślała, że może zrobić postęp w jej karierze” (Jordan, 121).
„Jest jasne”, mówi Anthony Summers w swojej biografii, „że Marilyn rozsądnie korzystała ze swoich łask. Kluczowym beneficjentem był [Żyd], który załatwił Marilyn ten ważny pierwszy kontrakt w Fox – Ben Lyon. Według pisarki Sheili Graham, Lyon sypiała z Marilyn i obiecywała dalszą karierę... Lyon zadzwonił do dyrektora obsady Sola Wurtzela, ówczesnego [żydowskiego] producenta filmów B [a Monroe dostała niewielką rolę w filmie Dangerous z 1947 roku Lata]” (Lato, 35).
W dawnych czasach – zauważył kiedyś Upton Sinclair – żydowscy kupcy sprzedawali chrześcijańskie dziewczęta do konkubinatu i prostytucji, a nawet dzisiaj wykazują taką samą aktywność na tym samym polu w południowej Kalifornii, gdzie mieszkam.” Lub jak podsumował F. Scott Fitzgerald hollywoodzka scena jego epoki – „święto żydowskie, tragedia gojów” (Gabler, 2)
Milioner odzieżowy Henry Rosenfeld był kolejnym żydowskim partnerem seksualnym na drodze Marilyn do sławy. „Dołączyła do Rosenfelda w jego domu w Atlantic City na wycieczki jego łodzią motorową oraz na spokojne wieczory pełne rozmów i śmiechu” (Summers, 45 lat). Żydowski gangster Bugsy Siegel, sam hollywoodzki makler, również spał z nią (Jordan, 84, 87).
Ted Jordan (urodzony jako Edward Friedman) napisał nawet książkę o swoich wczesnych doświadczeniach seksualnych z Monroe – zaczęły się na jego czwartej randce z nią, gdy miała 17 lat. Monroe, znany wtedy pod prawdziwym imieniem, Norma Jean, wkrótce sypiał z wujem Friedmana. , Ted Lewis (oryginalne nazwisko również Friedman), który „ze swoim klarnetem i charakterystycznym stylem dawnych faworytów był jednym z najgorętszych artystów show-biznesu” (Jordan, 73 lata). To Lewis wprowadził nieznany wówczas model do narkotyków.
„Dowiedziałem się”, mówi Jordan, „że w pewnym momencie ich małego spotkania za kulisami Ted wsunął Normie Jean kawałek papieru ze swoim numerem telefonu. Wkrótce spotykali się w pokojach hotelowych, ilekroć Ted był w mieście… Wkrótce pociągał za sznurki dla Normy Jean, próbując połączyć ją z agentem, który zrobiłby jej jak najwięcej... Jak Norma Jean przyrzekła mi, z kimkolwiek miała się pieprzyć, była na to przygotowana. na wszelki wypadek zrobiła to samo z [wybitnym żydowskim felietonistą plotkarskim] Walterem Winchellem” (Jordan, 75 lat).
Na początku kariery Monroe jako walczącej aktorki żydowski szef Columbii Harry Cohn odszedł, zaprosił ją na nocny rejs swoim jachtem. Monroe musiał rozebrać się do naga dla Cohna w swoim biurze. Gdy pochyliła się w jego kierunku, zbliżył się do niej z penisem w dłoni. Kiedy odmówiła jego zalotom, powiedziała Monroe: „Nigdy nie widziałam tak wściekłego mężczyzny” (Jordan, 91; Wolfe, 211-212). Cohn następnie „zakazał jej wstępu do [Kolumbii] parceli po tym, jak odmówiła mu towarzyszenia mu na jachcie na wyspę Catalina” (Leaming, 8).
„Wiesz”, powiedział kiedyś Monroe, „że kiedy producent wzywa aktorkę do swojego biura, aby omówić scenariusz, który nie jest wszystkim, co ma na myśli… Spałem z producentami. Byłbym kłamcą, gdyby Powiedziałem, że nie” (Summers, 34-35). W 1955 roku 20th Century Fox przyznało Monroe najbogatszy kontrakt na film ze wszystkich aktorek. „To znaczy”, zauważył Monroe, „nigdy już nie będę musiał ssać kolejnego żydowskiego kutasa!” (McDougal, 217).
SZIKSA
Sieć żydowskich mężczyzn kontrolujących Hollywood zawsze charakteryzowała się intensywną fiksacją seksualną na punkcie sziksa – sziksa jest obraźliwym oszczerstwem na gojowską kobietę, dosłownie oznacza „nieczyste zwierzę” zgodnie z etymologią jidysz. Stąd wszechobecna „kanapa castingowa”, hollywoodzka instytucja, która zapewniała żydowskim maklerom dostęp do niedostępnych w inny sposób nie-żydowskich kobiet, którymi pogardzali jako nie-Żydami, ale idealizowali jako awatary obcej pożądania seksualnego.
W ten sposób sziksa stała się ostatecznym trofeum seksualnym. Żydzi, którzy rządzili Hollywoodem, zauważyli hollywoodzki rabin Edgar Magnin, „byli ludźmi, którzy zarobili te wszystkie pieniądze i zdali sobie sprawę, że wciąż są bandą przeklętych Żydów. Spanie z ładną gojowską dziewczyną sprawiło, że poczuli, choćby przez kilka minut, „ja” Jestem na wpół nie-Żydów. Nic dziwnego, że zrobili bożki z bogiń sziksa.
Kluczowym czynnikiem przyspieszającym wczesną karierę Monroe był Johnny Hyde (jak wielu hollywoodzkich Żydów, urodzony w Rosji i weteran wodewilu). Była także jego kochanką; on miał 53 lata, ona 23. Hyde „nieprzypadkowo… był osobistym menedżerem Teda Lewisa” (Jordan, 85 lat). „Ujawniając Marilyn”, mówi Fred Guiles, „[Hyde] napiął dużo mięśni. Prostym faktem jest to, że Johnny Hyde był głównym architektem jej sławy i ewentualnej legendy” (Guiles, s. 147).
„Do roku 1953”, donosi Jordan, „… [Monroe] mogła być zjadliwie antysemitą (uprzedzenie, które rosło wraz z wiekiem). Ku mojemu dyskomfortowi czasami odnosiła się do Joe Schencka, magnata [i innego seksualnego odskocznię], jako „to gówno żydowskie”, a innym hollywoodzkim osobistościom jako „Żyd” to czy tamto. Od czasu do czasu musiałem jej przypominać, że byłem pół-Żydem” (Jordan, 188). Antysemityzm Monroe nie przeszkodził jej w późniejszym nawróceniu na judaizm, na żądanie jej żydowskiego męża, dramaturga Arthura Millera, który (pomimo głośnego antyrasizmu) nie chciał poślubić nienawróconego Goja.
MORDERSTWO
Świat Hollywood i jego presja bycia boginią seksu oczywiście ją zniszczyły. Lekarz Monroe, Hyman Engelberg, i jej terapeuta Ralph Greenson byli pierwszymi na jej miejscu śmierci, o czym doniesiono, że było to wynikiem przedawkowania narkotyków, ale nie zadzwonili na policję przez cztery godziny. Jeden z autorów śledczych, Donald Spoto, w swojej pracy z 1993 roku nawet obarcza Greenson odpowiedzialnością za jej zabicie, polecając, aby pracownica „zastosowała [do Monroe]… śmiertelną lewatywę z barbituranami”. (W tym scenariuszu motywacją Greensona było to, że Monroe próbowała uwolnić się od jego wpływów i kontroli, i zwolniła go [Wolfe, 99]).
Przyjaciel Monroe wspomina, że zaczynała czuć, że Greenson „próbował zastąpić wszystko, co zbudowała w ciągu ostatnich lat. Zdecydowała, że jest przeciwny wszystkiemu, czego chciała. Radykalnie zwróciła się przeciwko Greensonowi i pani Murray , kobieta, którą z nią umieścił, czuła, by ją szpiegowała” (Strasberg, 250-251).
Domniemane samobójstwo słynnej gwiazdy filmowej zawsze budziło kontrowersje i istnieją różne konspiracje na temat tego, kto chciałby jej śmierci. Sekretne życie Greensona jest mocno zamglone. Był nie tylko terapeutą, ale także działaczem Partii Komunistycznej i członkiem jej międzynarodowego Kominternu. Greenson, jak donosiła jego siostra Elizabeth, był również syjonistą z „silnymi powiązaniami z Izraelem” (Kelley, 305).
Niezależnie od roli Greensona jako słuchacza wyznań gwiazdy filmowej, jego komunistyczne związki mają głębokie implikacje, ponieważ Monroe miał romans z prezydentem Johnem F. Kennedym i wiedział dużo o zakulisowych politykach, być może w tym o planach przeciwko komunistycznej Kubie i Fidelowi Castro . Wszystko, co Monroe wiedziała, niewątpliwie powiedziała swojemu psychoterapeutce. Jak pisze Donald Wolfe:
„Kiedy Marilyn Monroe została pacjentką Greensona, stał się jednym z najważniejszych agentów Kominternu w Ameryce; miał dostęp do umysłu kobiety, która często dzieliła łóżko z prezydentem Stanów Zjednoczonych i była bliską osobą prokuratora generalnego [ Brat Kennedy'ego, Robert] ... ”
Jak słusznie stwierdził Greenson, Marilyn Monroe miała tendencję do „wiązania się z bardzo destrukcyjnymi ludźmi, którzy wejdą z nią w jakiś sadomasochistyczny związek”. Jak na ironię, wśród tych ludzi byli jej psychiatra [Greenson], jej lekarz [Engelberg] i jej gospodyni Eunice Murray [która została wyznaczona przez Greenson do życia z panią Monroe i składania mu raportów], którzy przyłączyli się do spisku w celu przeprowadzenia ankiety. Marilyn Monroe w sferze wpływów, której celem jest zbieranie informacji na temat jej relacji z prezydentem Stanów Zjednoczonych i prokuratorem generalnym (Wolfe, 386).
NIEPRZERWANY - talks about drama teacher, Lee Strasberg (zawiera przypisy)
Dzięki za wskazówkę Andrzeju!
------------------------------
----------MM was a very beautiful & talented actress. See this documentary
-------------- Another Jewish director accused by 30 women
Pierwszy komentarz od V:
Ostatnie dyskusje na temat Weinsteina i nadużywania władzy nad kobietami przyniosły wspomnienia z mojej pracy z ludźmi jako genealoga. W jego przypadku były to niedoszłe aktorki, w moim przypadku pokojówki. Uderzające podobieństwo.
W drugiej połowie XIX w. i później każda rodzina żydowska miała nieżydowską służącą. Starsza ludność pamięta, że w wielu przypadkach pokojówki były wykorzystywane seksualnie i miały dzieci z żydowskimi panami. Było to tak powszechne, że nie było ścigania. To było normalne. Jeśli dziewczyna chciała zachować pracę, musiała być posłuszna.
Miałem kilku klientów z USA, którzy wierzyli, że coś takiego przydarzyło się ich przodkowi i musiałem zbadać, czy to prawda, czy jest to możliwe. Wiedeń i Triest miały dziesiątki tysięcy nieślubnych urodzeń, gdzie podejrzewam, że w dużej mierze z powodu żydowskich ojców.
Oba miasta miały bardzo silną populację żydowską w wyższej klasie średniej i wyższej. Ci ludzie muszą mieć coś w swojej religii i stosunku do gojów, co motywuje ich do takiego zachowania. Ma to we krwi, jak widać na wielu żydowskich nazwiskach, które niedawno wyszły na jaw. To tylko kontynuacja bardzo starego zachowania. Nie mam na to dowodów, ale to ludzie pamiętają. Myślałem, że to otworzy szerszy horyzont tego zjawiska.
Fred zostawił to na prawdomówności.co.uk
Nie jestem Żydem, ale jestem pewien, że żydowskie żony tych potentatów nie aprobowały ich wielu romansów i jestem pewien, że przytłaczająca liczba ludzi w tym przemyśle, którzy nie byli Żydami, miała lub ma mniej cnót. Jaki jest więc cel tego artykułu? Podjęto pewne próby kontrolowania przemysłu filmowego w odniesieniu do jego tendencji do korumpowania moralności społeczeństwa przed około 1962 r., kiedy to było regulowane przez różne kodeksy przyzwoitości i ligi zarówno z wyznań katolickich, jak i protestanckich. Kiedy to się skończyło, było tylko kwestią czasu, zanim popadnie w totalną dekadencję w odniesieniu do seksu i przemocy.
Michael Medved, który jest Żydem, moim zdaniem zrobił więcej, aby ujawnić, jak media i przemysł rozrywkowy zepsuły naszą cywilizację niż jakikolwiek Goj, pokazując, że nie „odzwierciedla” to obyczajów naszych społeczeństw, ale w rzeczywistości je determinuje. Jeśli jednak cofniemy się głębiej w historię przemysłu filmowego, trzeba wziąć pod uwagę wpływ głównych właścicieli. Chociaż do lat sześćdziesiątych XX wieku istniały ścisłe ograniczenia w odniesieniu do wulgarnego języka, nagości, wyraźnych scen i rozmów seksualnych oraz ograniczeń uniemożliwiających postępowanie przestępcze, od lat dwudziestych istniała również wstrzemięźliwość w przedstawianiu rzeczywistości polegania na zwykłym człowieku. zarówno na Boga, jak i na jego religię.
Tak, na pewno było kilka filmów religijnych, ale generalną zasadą była neutralność i bardzo daleki szacunek dla rzeczywistej potrzeby tych rzeczy, co nie było dokładnym odzwierciedleniem czasu i moim zdaniem nie było przypadkowe. Tak, potentaci filmowi nie zajmowali się moralizowaniem ani nawracaniem na żadną religię. Zajmowali się głównie biznesem pieniężnym, a występek zawsze łatwiej było sprzedać niż cnotę, zwłaszcza gdy nadeszły lata 60. i wszyscy ci pruderyjni chrześcijanie wybrali się na wędrówkę. Ale przedtem, jakie było ogólne przesłanie branży? Bóg był martwy. Takie było przesłanie, które pod wieloma względami odzwierciedlało to, kim byli wszyscy władcy i właściciele pierwszej połowy XX wieku. Pod tym względem, nawet wtedy, tym, co odzwierciedlały obyczaje i wartości przemysłu filmowego, nie były obyczaje i wartości zwykłych ludzi, ale faktycznych właścicieli i kontrolerów naszych narodów.
To było życie bez Boga. Tak naprawdę nigdy nie widziałeś bohaterów w obliczu śmierci w okopach lub na strzelnicy odmawiających modlitwę lub dwie w przerażających warunkach. Nie, to byłoby zbyt realistyczne. Raczej heroizm był w całości z jakiegoś wrodzonego źródła bez żadnego odniesienia do wiary religijnej, która była przedstawiana bardziej jako słabość niż cokolwiek innego. Więc rozpoczęło się mycie umysłu. Ludzie mają tendencję do myślenia, że takie zmiany właśnie ewoluowały, podczas gdy inni, tacy jak ja, mają tendencję do patrzenia, jak osoby posiadające pieniądze i władzę faktycznie planują i określają rzeczy, aby przerobić je na własne obrazy.
Ta sprawa Nowego Porządku Świata, która została wprowadzona, z pewnością nie jest tylko sprawą żydowską. Jest to głównie świecka humanistyczna rzecz z mnóstwem letnich przywódców chrześcijańskich i bezmyślnych naiwniaków jako „interesariuszy”, a z pewnością jest to potomstwo najbardziej brutalnego stulecia w naszej historii, w którym ludzie u władzy zrobili wszystko, aby wykluczyć Boga z opinii publicznej kwadrat. Dzięki swoim planom modyfikacji naszego genetycznego zachowania i kontynuując pranie mózgu, bez wątpienia zneutralizują każdy gen lub geny, które mamy w naszym DNA, aby zorientować się i połączyć z Bogiem i tym, co jest naprawdę święte.
Przetlumaczyla GR przez translator Google
zrodlo:https://www.henrymakow.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz