October 19, 2021
(Triadowy znak pazura – trzymający razem środkowy palec – sygnalizuje członkostwo w kabalistycznym spisku. WSZYSCY byli w to zaangażowani. See complete list)
A much longer & more detailed version of the article below.
and in this chapter from his latest book Ordo Ab Chao available from AmazonHiszpańska Inkwizycja i Wypędzenie z Hiszpanii w 1492 roku były jednymi z najważniejszych wydarzeń w czasach nowożytnych.
Żydowscy konwertyci zinfiltrowali chrześcijaństwo, gdzie mogli dokonać zemsty. Kabaliści żydowscy stali się kabalistami chrześcijańskimi. Kiedy weszli do Włoch, pielęgnowali renesans, aw Amsterdamie renesans północny.
Luter ustanowił protestantyzm, tworząc schizmę, która trwale usunęła duże części chrześcijańskiej Europy spod kontroli katolickiej. Różokrzyżowcy kultywowali karierę czołowego fałszywego proroka i żydowskiego odstępcy: Sabataja Cwi.
Wyjeżdżając z Holandii, ci tajni różokrzyżowcy, znani w amerykańskiej historii jako „Pielgrzymi”, wyruszyli do Nowego Świata przez Anglię, gdzie mieli nadzieję znaleźć nowy masoński eksperyment, znany jako Nowa Atlantyda.
W 1290 r. król Edward wydał dekret nakazujący wypędzenie wszystkich Żydów z Anglii. Za jego przykładem poszły wszystkie koronowane głowy Europy. Francja wypędziła Żydów w 1306 r. W 1348 r. poszła za tym Saksonia. W 1360 Węgry, w 1370 Belgia, w 1380 Słowacja, w 1420 Austria, w 1444 Holandia.
Podobnie jak w innych częściach Europy, brutalne prześladowania narastały w Hiszpanii i Portugalii, gdzie w 1391 roku setki tysięcy Żydów zmuszono do przejścia na katolicyzm. Publicznie nawróceni żydowscy byli znani jako Marranos, a także jako Conversos byli chrześcijanami, ale potajemnie kontynuowali praktykowanie judaizmu.
SZATAŃSKI ŻYDOWSKI KONSPIRACJA SPODZIEWA 1492 r.
Podczas gdy tajne nawracanie Żydów na inną religię podczas hiszpańskiej inkwizycji jest najbardziej znanym przykładem, jak wyjaśnił rabin Joachim Prinz w The Secret Jews: „Żydowska egzystencja w przebraniu poprzedza Inkwizycję o ponad tysiąc lat”.
Były też przykłady pierwszych sekt gnostyckich, które składały się z mistyków Merkabah, którzy weszli w chrześcijaństwo. Podobnie w VII wieku Koran radził wczesnej społeczności muzułmańskiej: „A część ludu Pisma mówi [do siebie]: „Uwierzcie w to, co zostało objawione wierzącym na początku dnia i odrzućcie na jego końcu być może porzucą swoją religię”[2].
Jak wykazał Louis I Newman w Jewish Influences on Christian Reform Movements, podobną tendencję można przypisać nadejściem kataryzmu, a ostatecznie protestantyzmowi i innym chrześcijańskim herezjom. Katarzy, znani również jako albigensi, byli gnostycką sektą z XIII wieku, która czciła Lucyfera. Ich wpływ rozszerzył się na legendy o Świętym Graalu, za pośrednictwem templariuszy, a tym samym na różokrzyżowców i masonerię. W swoim potępieniu herezji, Adversus Albigenses, Lucas z Tuy, hiszpański mnich, zauważył:
Świeccy przywódcy i sędziowie miast słyszą doktryny herezji od Żydów, których zaliczają do swoich znajomych i przyjaciół... Uczą innych Żydów proponowania bluźnierstw przeciwko chrześcijanom, aby w ten sposób mogli wypaczyć wiarę katolicką. Wszystkie synagogi złośliwych Żydów mają patronów i udobruchają przywódców niezliczonymi darami, a złotem uwodzą sędziów do własnej kultury…”[3]
Marranos dołączyli do zakonów takich jak franciszkanie, dominikanie i karmelici bosi, gdzie ich prorocza eschatologia była często napiętnowana jako herezja.[4] Karmelitów Bosych założyli w 1593 r. dwaj święci hiszpańscy, św. Teresa z Avili i św. Jan od Krzyża.
Jan od Krzyża urodził się jako Juan de Yepes y Alvarez, w rodzinie Marrano. Mistyczna teologia Jana jest pod wpływem neoplatońskiej tradycji pseudo-Dionizosa, chrześcijańskiego teologa i filozofa z przełomu V i VI wieku.
Autor pseudonimowo identyfikuje się jako postać Dionizego Areopagita, ateńskiego nawróconego apostoła Pawła. Mistyczne nauki dionizyjskie były powszechnie akceptowane na całym Wschodzie, zarówno wśród Chalcedończyków, jak i nie-chalcedończyków, a także wywarły silny wpływ na późniejszy średniowieczny mistycyzm zachodni, zwłaszcza Meister Eckhart.
Na podstawie wstępnych raportów sporządzonych przez członków misji karmelitów bosych w Basrze w XVI wieku, Mandejczycy z Iraku nazywani są „chrześcijanami św. Jana”[7]. Często utożsamiani z sabianami, źródłem okultystycznych nauk izmailitów. , które podobno zostały przekazane templariuszom. Z tego powodu Mandejczycy byli „wschodnimi mistykami” z legendy różokrzyżowców, którzy później stali się podstawą sabatajskiej sekty braci azjatyckich.
Teresa z dziadka Avili ze strony ojca, Juan Sa¡nchez de Toledo, był Marano.[8]
Podczas ciężkiej choroby Teresa przeżywała okresy religijnej ekstazy. Około 1556 r., gdy różni przyjaciele sugerowali, że są to diabolizmy, jej spowiednik, jezuita św. Franciszek Borgia, zapewnił ją o ich boskim natchnieniu.
Dom Borgiów, włosko-hiszpańska rodzina szlachecka, która zyskała na znaczeniu podczas włoskiego renesansu, był powszechnie uważany za wywodzącego się z Marano.[9]
Borgiowie stali się prominentni w sprawach kościelnych i politycznych w XV i XVI wieku, tworząc dwóch papieży: papieża Kaliksta III w latach 1455-1458 i papieża Aleksandra VI w latach 1492-1503. Zwłaszcza za panowania Aleksandra VI byli podejrzani o wiele przestępstw, w tym cudzołóstwo, kazirodztwo, symonię, kradzież, przekupstwo i morderstwo, zwłaszcza przez zatrucie arszenikiem.[10]
Maranos byli również zaangażowani w tworzenie zakonu jezuitów. Ignacy Loyola, który założył jezuitów w 1534 r., był członkiem heretyckiej sekty znanej jako Alumbrados, co oznacza „oświecony”, która składała się głównie z Conversos.[11]
Chociaż nie ma bezpośrednich dowodów na to, że sam Loyola był Marrano, według „Lo Judeo Conversos en Espana Y America” (żydowski Conversos w Hiszpanii i Ameryce), Loyola jest typowym nazwiskiem Converso.[12] Jak ujawnił Robert Maryks, w Zakonie Jezuitów jako synagodze Żydów, następca Loyoli, Diego Laynez, był Marrano, podobnie jak wielu przywódców jezuitów, którzy przyszli po nim.[13] W rzeczywistości liczba marranos w zakonach chrześcijańskich wzrosła do tego stopnia, że papiestwo narzuciło prawa „czystej krwi”, nakładając ograniczenia na wejście nowych chrześcijan do instytucji takich jak jezuici.
(Kolumb szukał nowej ojczyzny dla Żydów. Sądząc po Theodore Roosevelt, po lewej, Kolumb ją znalazł)
--------------------------------
Ważny - Portraits of Marano Conspirators Throughout History
Livingstone dodaje: Myślę, że te dwa cytaty są szczególnie fascynujące:
Samuel Usque (ok. 1500 - po 1555), portugalski Marrano, który osiadł w Ferrarze, napisał przeprosiny zatytułowane Pocieszenie dla ucisków Izraela, w których ostrzegł europejskich władców: „Powinieneś zastanowić się, jak wiele krzywd wyrządzasz sobie, zmuszając Żydzi zaakceptowali twoją wiarę, ponieważ te sposoby… w końcu stają się środkami, które ich [europejskich władców] podkopują i niszczą”. „Żydzi byli narodem wybranym przez Boga”, przypomniał Usque swoim czytelnikom, a kiedy zostali zmuszeni do nawrócenia, stali się Bożym narodem. wybrani agenci przeciwko swoim ciemiężcom: „Ponieważ w całym chrześcijaństwie chrześcijanie zmuszali Żydów do zmiany religii, wydaje się, że boską karą jest to, że ci Żydzi powinni uderzyć bronią, którą włożono im w ręce, aby ukarać tych, którzy zmusili ich do zmiany wiary ..."
Jak wyjaśnił Samuel Usque, odkąd tak wielu Marranos opuściło Hiszpanię dla Anglii, Francji i Niemiec, a także Niderlandów, „pokolenie nawróconych rozprzestrzeniło się po całym królestwie i chociaż minęło dużo czasu, ci nawróceni nadal dają wskazówkę o ich niekatolickim pochodzeniu przez nowe wierzenia luterańskie, które obecnie wśród nich znajdują, ponieważ nie czują się komfortowo w religii, którą przyjęli tak niechętnie”.
Pierwszy komentarz od Jamesa Perloffa-
Jakiekolwiek wady mogą być w tym poście – a często trudno jest mieć pewność co do wydarzeń, które miały miejsce kilka wieków temu – ujmuje całościowy obraz w bardzo zwięzły i budujący sposób. Przekonujące komentarze czytelników. Nawiasem mówiąc, nie sądzę, żeby ktokolwiek, kto czytał O Żydach i ich kłamstwach Marcina Lutra, mógł kiedykolwiek uwierzyć, że był z nimi sprzymierzony, przynajmniej świadomie. Bardzo odkrywcze, jeśli Borgiowie byli w rzeczywistości Marranos! Dziękuję za publikację na temat szerokiego okresu historii, który zwykle jest pomijany w alternatywnych mediach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz